Τα όνειρα- είμαι σίγουρος
Πάντα τελιώνουν
Δεν συνεχίζονται, απλά κατεβαίνουν
Όμως- στ' αλήθεια
Δεν μου καίγεται καρφί
Την επιθυμία να θέλω περισσότερα
Την έχω χάσει απο καιρό
Δεν φοβάμαι
Καθόλου δεν φοβάμαι
Βλέπω την πτώση όλων τριγύρω μου
Αλλά θυμάμαι
Θυμάμαι την εποχή που είμασταν νέοι
Εκείνοι που συνήθισαν να ξοδεύουν
Την έννοια του στύλ και του γούστου
Να θεωρούν πως είχαν πάντοτε δίκιο
Εϊ, δεν το ξέρατε πως πάντα είχατε δίκιο;
Τώρα, όμως, δεν φοβάμαι πια
Έχω τα μάτια μου καρφωμένα στην πόρτα
Και θυμάμαι...
Τα δάκρυα και η θλίψη είναι για σένα
Ο φόβος της δυστυχίας είναι για σένα
Ένα κομμάτι του χρόνου
Ένα ξεχωριστό κομμάτι του χρόνου
Ναι - είμαι σίγουρος
Ξοδέψαμε άσκοπα τον καιρό μας
- Δεν είχαμε πολύ καιρό στη διάθεσή μας-
Αλλά θυμάμαι
Θυμάμαι την εποχή που είμασταν νέοι
Κι εσείς
Όλοι εσείς οι άγγελοι του θεού
Κι εσείς 
Όλοι εσείς οι κριτές
Φυλαχτείτε!
Τα παιδιά της τύχης- στ' αλήθεια
Φροντίζουν για όλους αυτούς εκεί πέρα
Τώρα, όμως, δεν φοβάμαι πια
Τώρα, όμως, δεν φοβάμαι πια