Είχε τα χέρια βαμμένα όπως το χρώμα στα φουντούκια
πούταν δικά της να τα κρατήσει.
Και στον φόβο της, αναζήτησε
έκνομες ηδονές.
Το πάθος των εραστών είναι για τον θάνατο,
είπε γλύφωντας τα χείλη της
κι έκανε φτερά.
Το πάθος των εραστών είναι για τον θάνατο, είπε.
Το πάθος των εραστών είναι για τον θάνατο.
Σκίζει την καρδιά της,
λίγο περοσσότερο απ' όσο πρέπει
και τ' αστεία της μονάχα τους τυχερούς μάγκες τραβούν.
Και βυθίζεται και θρηνεί.
Και χαμογελά μυστηριακά σαν ένα σπιτίσιο ιρλανδέζικο 
φάντασμα.
Το πάθος των εραστών είναι για τον θάνατο, είπε.
Το πάθος των εραστών είναι για τον θάνατο.