Τσεκούρια
Με τα χτυπήματά τους το δέντρο κουδουνίζει
Και οι αντίλαλοι!
Αντίλαλοι που ταξιδεύουν
Μακριά απο το κέντρο σαν άλογα.

Ο χυμός
Κυλάει σα δάκρυα, σαν
Το νερό που αγωνίζεται
Να ξανασχηματίσει τον καθρέφτη του
Πάνω στο βράχο

Που στάζει και αλλάζει
Ένα λευκό κρανίο
Φαγωμένο απο καταπράσινα λαχανικά
Χρόνια αργότερα
Το συναντώ στο δρόμο -

Λέξεις στεγνές και χωρίς αναβάτη
Οι ακούραστες οπλές
Ενώ
Απο τον πάτο της λιμνούλας, απλανείς αστέρες
Κυβερνούν μια ζωή.