Πάνω απο το κορμί σου τα σύννεφα κινούνται
Ψηλά, ψηλά και παγερά
Και λίγο επίπεδα, σα να

Επιπλέουν σ' ένα γυαλί που' ναι αόρατο.
Αντίθετα απο τους κύκνους
Μη έχοντας αντανακλάσεις

Αντίθετα απο σένα
Χωρίς όρους
Όλα ήρεμα, όλα γαλανά. Αντίθετα απο σένα -

Εσύ, εκεί πάνω στην πλάτη σου
Μάτια προς τον ουρανό
Οι άνθρωποι - αράχνες σ' έχουν πιάσει

Τυλίγοντας και συστρέφοντας τις χαριτωμένες τους αλυσίδες
Τα δώρα τους -
Τόσα πολλά μεταξωτά

Πόσο σε μισούν
Συνδιαλέγονται στην κοιλάδα των δαχτύλων σου, είναι σκουλίκια
της μιας ίντσας.
Θα σε έβαζαν να κοιμηθείς στα ντουλάπια τους

Αυτό το δάχτυλο του ποδιού και εκείνο το δάχτυλο, ένα λείψανο
Μέτρα!
Μέτρα εφτά λεύγες, σαν αυτά τα διαστήματα

Που περιστρέφονται στο Κριβέλι, άθικτα
’φησε αυτό το μάτι να είναι ένας αετός
Η σκιά αυτού του χείλους, μια άβυσσος.