Περπατώ ανάμεσα στους οδοιπορούντες
νεκρούς στρατιώτες
Μου χαμογελούν, με χαιρετούν
Είμαστε φίλοι στο θάνατο, στην αγωνία
Μου τραγουδούν με μια τέλεια αρμονία
Θα συγχωρήσεις;
Τώρα λαχταρώ ιδρωμένα νεαρά σώματα
Έχω αυτή την μεγάλη πληγή στο στήθος μου
Χάσκει και μασουλά την ζωή μου
Τώρα ο ήλιος διαπηδά πάνω απο τον λόφο
Λαχταρώ τρεμάμενη σάρκα
Διατρυπημένη απο τα αγκάθια του πόθου
Πρέπει μόνο να φωνάξω ρίξτε τη φωτιά
Σας συγχωρώ
Συγχωρώ το καθετί και τον καθένα
Αφήστε με μόνο να φύγω μακριά
Οι μέρες μου είναι μετρημένες
Στη γη και στον παράδεισο
Είμαι ένας οδοιπορούντας νεκρός στρατιώτης
Λαχταρώ εκείνα τα βασανισμένα χέρια
Λαχταρώ να καρφωθώ στο έδαφος
Λαχταρώ να ρίξω αυτόν τον κόσμο
Μια ισχυρή δόση φαρμάκου μέσα στο αίμα μου
Και έπειτα ξανασυγχωρώ.
Λαχταρώ καινούριες εξορμήσεις
θαμμένες υποσχεσεις, ριψοκίνδυνα όνειρα
Λαχταρώ να πληγωθώ ξανά.