สาระน่ารู้ก่อนการเดินทาง

สาธารณรัฐ ประชาธิปไตย ประชาชนลาว

ภูมิศาสตร์

            ที่ตั้ง   สาธารณรัฐ ประชาธิปไตย ประชาชนลาว ตั้งอยู่ในตอนกลางของอินโดจีนระหว่างระติจูต 14-23 องศา และระหว่างลองติจูต 100-108 องศา เป็นประเทศ ที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล และล้อมรอบด้วยประเทศต่างๆต่อไปนี้

ทิศเหนือ ติดกับ ประเทศสาธารณรัฐ ประชาชนจีน

ทิศใต้ ติดกับ ประเทศราชอาณาจักรกัมพูชา

ทิศตะวันออก ติดกับ ประเทศสาธารณรัฐ สังคมนิยมเวียดนาม

ทิศตะวันตก ติดกับ ประเทศราชอาณาจักรไทย

ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ติดกับ ประเทศเมียนม่า

ความยาวของประเทศแต่เหนือถึงใต้ประมาณ 1,700 กิโลเมตร

2. ภูมิประเทศ

            สาธารณรัฐ ประชาธิปไตย ประชาชนลาว มีพื้นที่ 236,800 ตารางกิโลเมตร มากกว่าครึ่งหนึ่งของประเทศไทย ในรัชกาลของพระเจ้าฟ้างุ่มหาราชศตวรรษที่ 14 อาณาจักรล้านช้างมีเนื้อที่ 480,000 ตารางกิโลเมตร ร้อยละ 70 ของพื้นที่ทั้งหมดเป็นภูเขา และที่ราบสูง ส่วนใหญ่อยู่ทางตอนเหนือของประเทศ ภู “ เบี้ย “ เป็นภูที่สูงที่สุดในลาว ซึ่งมีระดับความสูง 2,820 เมตร จากระดับน้ำทะเล แม่น้ำโขงไหลผ่านประเทศจากทิศเหนือลงสู่ทิศใต้เป็นความยาวประมาณ 1,900 กิโลเมตร และยังเป็นเขตแดนธรรมชาติระหว่างประเทศลาวกับประเทศไทย

3. ชายแดน

            ชายแดนของลาว ยาว 4,500 กิโลเมตร

ช่วงที่ติดกับประเทศไทยยาวประมาณ 1,730 กิโลเมตร

(ในนี้ระยะชายแดนเป็นแม่น้ำโขงกว่า 30%)

ช่วงที่ติดกับประเทศสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม 1,957 กิโลเมตร

ช่วงที่ติดกับประเทศราชอาณาจักรกัมพูชา 492 กิโลเมตร

ช่วงที่ติดกับประเทศสาธารณรัฐ ประชาชนจีน 416 กิโลเมตร

ช่วงที่ติดกับประเทศพม่า 230 กิโลเมตร

ช่วงที่ยาวที่สุดของประเทศ 1,000 กิโลเมตร

ช่วงที่กว้างที่สุดของประเทศ 500 กิโลเมตร

ช่วงที่แคบที่สุดของประเทศ 150 กิโลเมตร

4. ประมุขของรัฐปัจจุบัน ฯพณฯ คำไต สีพันดอน ประธานประเทศ

5. หัวหน้าคณะรัฐบาลปัจจุบัน ฯพณฯ บุญยัง วอระจิต นายกรัฐมนตรี

6. รัฐธรรมนูญ ประกาศใช้เมื่อ วันที่ 15 สิงหาคม 2534

7. นครหลวง เวียงจันทน์ เป็นนครหลวงของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวเป็นใจกลางทางด้านการเมือง วัฒนะธรรม และเศรษฐกิจของประทศ มีประชากรประมาณ 400,000 คน

ในสมัยอาณาจักรล้านช้าง เวียงจันทน์ มีชื่อว่า จันทบุรีกรุงศรีสัตนาคนาหุต มีพระเจ้าไชยะเชษฐาธิราช สถาปนาให้เป็นนครหลวงแห่งอาณาจักรล้านช้าง ในปี ค.ศ. 1563 (พ.ศ. 2106)

8. แขวง (จังหวัด)

            สาธารณรัฐ ประชาธิปไตย ประชาชนลาว มี 18 แขวง (จังหวัด) คือ

1.      กำแพงนครเวียงจันทน์

2.      ผ้งสาลี

3. หลวงน้ำทา

4. อุดมไซ

    5. บ่อแก้ว

   6. หัวพัน

   7. เชียงขวาง

    8. หลวงพระบาง

    9. ไชยะบูรี

   10. เวียงจันทน์

   11. บอริคำไซ

   12. คำม่วน

13. สะหวันนะเขต

 14. สาละวัน

 15. เซกอง

16. อัดตะปือ

 17. จำปาสัก

18. เขตพิเศษไซมบูรณ์

19. การจัดตั้ง และการบริหาร

หลายหมู่บ้านรวมกัน เป็น เมือง (อำเภอ)   หลายเมืองรวมกัน เป็น แขวง (จังหวัด) นายบ้าน (ผู้ใหญ่บ้าน) เป็น ผู้บริหารของบ้าน คณะกรรมการปกครองเมือง เป็น ผู้บริหารเมือง คณะกรรมการปกครองแขวง เป็น ผู้บริหารแขวง

คณะกรรมการปกครองกำแพงนคร เป็นผู้บริหารกำแพงนคร (เทศมนตรี)

ระดับศูนย์กลาง มีกระทรวง คณะกรรมการ และสถาบัน  เวลามาตรฐาน เวลามาตรฐานของลาว จะเร็วกว่ามาตรฐานกรีนิช ประเทศอังกฤษ 7 ชั่วโมง

4. ภูมิอากาศ

            สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ตั้งอยู่ในเขตที่มีอากาศอบอุ่น อากาศจะแตกต่างกันในที่ลุ่ม ที่ราบสูง และเขตภูเขาบางแห่ง อุณหภูมิลดลงใกล้ศูนย์เซลเซียสในฤดูหนาว อุณหภูมิเฉลี่ยตลอดปี 28 องศาเซลเซียส อุณหภูมิสูงสุด 38 องศาเซลเซียส ในระหว่างเดือนเมษายน และพฤษภาคม เวียงจันทน์อุณหภูมิต่ำสุด 19 องศาเซลเซียสในเดือนมกราคม ส่วนพื้นที่ภูเขาสูงอุณหภูมิต่ำลงถึง 14-15 องศาเซลเซียสในเวลากลางวัน และในเวลากลางคืนต่ำสุดจนกระทั่ง ถึงจุด เยือกแข็งปริมาณน้ำฝนตลอดปีในบริเวณภาคใต้มากกว่า 3,000 มิลลิเมตร และบริเวณภาคเหนือประมาณ 1,000–1,500 มิลลิเมตร

ที่จริงมี 2 ฤดู คือ ฤดูหนาว และ ฤดูร้อน แต่ตามพุทธศาสนาจะมี 3 ฤดู คือ

- ฤดูหนาว เริ่มจากเดือน 12 แรม 1 ค่ำ ถึงวันเพ็ญเดือน 4

- ฤดูร้อน เริ่มจากเดือน 4 แรม 1 ค่ำ ถึงวันเพ็ญเดือน 8

-        ฤดูฝน เริ่มจากเดือน 9 แรม 1 ค่ำ ถึงวันเพ็ญเดือน 12

 

 

5. ภาษา

            สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว มีภาษาประจำชาติ เรียกว่า “ภาษาลาว” ซึ่งมีลักษณะคล้ายกันกับภาษาไทย

6. ธงชาติ และสัญลักษณ์

            ธงชาติ เป็นธงที่ใช้มาตั้งแต่ 2 ธันวาคม 2518 มีแถบสีแดง น้ำเงินเข้ม แดงตามแนวนอน มีรูปพระจันทร์สีขาวอยู่ตรงกลางแถบสีน้ำเงิน สัญลักษณ์เป็นรูปวงกลมข้างล่างเป็นรูปเฟืองจักรกล และแถบผ้าสีแดงที่บันทึกด้วยอักษรว่า “สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว” ปีกทั้งสองข้างประดับด้วยรวงข้าวที่ผูกผ้าแถบสีแดงที่บันทึกตัวอักษรว่า “สันติภาพ เอกราช ประชาธิปไตย เอกภาพ วัฒนาถาวร” ตรงกลางระหว่างรวงข้าวทั้งสองเป็นรูปพระธาตุหลวง ถนน นาข้าว ป่าไม้ และเขื่อนผลิตกระแสไฟฟ้า

7. ป่าไม้

            พื้นที่ ¾ ของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เป็นป่าไม้และขุนเขา เนื้อที่ป่าไม้ทั้งหมดในประเทศมีประมาณ 11 ล้านเฮ็คตาร์ ในนี้เนื้อที่ที่ได้สำรวจแล้วมี 5.6 ล้านเฮ็คตาร์ อุดมไปด้วยไม้นาๆ ชนิดที่มีราคา เช่น ไม้คำพี ไม้ประดู่ ไม้มะข่า ไม้แคน ไม้สัก ไม้จิก ไม้รัง ไม้ยาง ไม้บาก ไม้สน ฯลฯ ที่แขวง(จังหวัด) หัวพัน (ซำเหนือ) มีไม้ชนิดหนึ่งเรียกว่า “ไม้โล่งเล่ง” มีลำต้นใหญ่ และเนื้อไม้ชนิดนี้จะทนแดดทนฝน และปลวกเป็นร้อยๆปี ฉะนั้น ชาวพื้นเมืองจึงนิยมใช้เป็นเกล็ดมุงหลังคาบ้าน และทำโลงศพ

นอกจากไม้เนื้อแข็ง และเนื้ออ่อนตามที่กล่าวมาข้างบนนี้แล้ว ในป่าและขุนเขาของลาวยังอุดมสมบูรณ์ไปด้วยสมุนไพรหลายร้อยชนิด รวมทั้งโสมขาวบางชนิด ที่เกิดขึ้นในภาคเหนือและที่ราบสูงของแขวง(จังหวัด)เชียงขวาง ผลิตผลจากป่าไม้ที่สำคัญอีกก็มี แก่นจันทร์ กำยาน ชัน น้ำมันยาง ยางสน กระวาน(หมากแน่ง) หวาย คั่ง ฯลฯ

8. สัตว์ป่า

            เนื่องด้วยว่า ส ป ป ลาว มีป่าไม้และภูเขามาก จึงเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่านานาพันธุ์ นอกเสียจาก “แรด” ที่สูญพันธุ์ไปแล้วในศตวรรษที่ 19 นี้เอง ด้วยฝีมือมนุษย์ สัตว์ป่าที่พบในลาวมี ช้าง กระทิง ควายป่า เสือโคร่ง เสือดำ กวาง เก้ง ฯลฯ

 

 

9. แม่น้ำ และภูเขา

            ส ป ป ลาว มีภูเขาและป่าไม้อุดมสมบูรณ์ จึงมีแม่น้ำลำคลองมากมายหลายสาย อาทิเช่น

- แม่น้ำของ (โขง) เป็นแม่น้ำที่ใหญ่ที่สุดใน ส ป ป ลาว มีความยาว 4,220 กม. ระยะที่ไหลผ่าน ส ป ป ลาว ยาว 1,500 กม. ชาวลาวเผ่าลื้อที่อยู่สิบสองพันนา จังหวัด ยูนาน ของจีน เรียกแม่น้ำล้านช้าง สาขาแม่น้ำโขงมีทั้งหมด 13 สาย ได้แก่ น้ำทา น้ำแบง น้ำอู น้ำเซือง น้ำคาน น้ำงื่ม น้ำเงียบ น้ำซัน น้ำกระดิง น้ำเซบังไฟ น้ำเซบังเหียง น้ำเซโดน และน้ำเซกอง

- น้ำตกที่ใหญ่ที่สุด คือ ตาดคอน หรือ หลี่ผี ซึ่งอยู่ในเขตใต้ของแม่น้ำโขง กว้าง 10 กม. สูง 15 เมตร

- น้ำตกที่สูงที่สุดได้แก่ น้ำตกตาดเซเซ็ด อยู่จังหวัดสาระวัน สูง 20 เมตร

- ภูเขาที่สูงที่สุดได้แก่ ภูเบี้ย อยู่จังหวัดเชียงขวาง (เมืองพวน) สูง 2,820 เมตร

- ที่ราบสูงที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดได้แก่ ภูเพียงบริเวณ สูง 1,200 เมตร และภูเพียงเชียงขวาง เหมาะสมสำหรับปลูกผัก และเลี้ยงสัตว์มาก

10. ประชากร

            ประชากรของลาวมีทั้งหมดประมาณ 5,200,000 คน (สถิติ ปี ค.ศ. 1999)เฉลี่ย 20 คน / กม.2 ประกอบด้วย 3 ชนชาติใหญ่

1. ลาวลุ่ม หมายถึงชนชาติลาวที่อาศัยอยู่ในที่ลุ่ม เช่น ลาวลุ่ม ไทเหนือ ไทดำ ไทขาว ผู้ไท ไทพวน ไทลื้อ ฯลฯ

2. ลาวสูง หมายถึงชาวลาวภูเขา ประกอบด้วยชนชาติเผ่าม้ง และอื่นๆ เช่น ม้งลาย ม้งขาว ม้งดำ ย้าว โซโล ฮ้อ รุนี มูเซอ ผู้น้อย กุ่ย ก่อ แลนแตน ฯลฯ

3. ลาวเทิง หมายถึงลาวที่อาศัยอยู่ที่ราบสูง ประกอบด้วย ข่าแจะ ละแนด แกนปานา สีดา บิด สามหาง ดำ หอก ผู้เทิงไฟ เขลา ปันลุ แซ กะแสง ส่วย ตะโอย ละแว ละเวน อาลัก กะตาง เทิงน้ำ เทิงบก เทิงโคก อินทรี ยาเหียน กายัก ชะนุ ตาเลี่ยง ฯลฯ

ทั้งสามชนชาติใช้ภาษาลาวเป็นภาษากลาง และ ได้อยู่ร่วมชีวิตฉันพี่น้องในอาณาเขตเดียวกันมาเป็นพันปี

หมายเหตุ

            คำว่า “ไท” และ “ผู้” ในภาษาลาวหมายถึง “คน” หรือ “ชาว” อาทิเช่น ไทเหนือ ไทใต้ ไทเวียงจันทน์ ไทหนองคาย หรือ ชาวเหนือ ชาวใต้ ชาวเวียงจันทน์ ชาวหนองคาย ฯลฯ ส่วนคำว่า “ผู้” เป็นคำศัพท์เก่าแก่ที่มีความหมายเดียวกันกับ “ไท” เช่น ผู้ลาว ผู้ลื้อ ผู้ม้ง ผู้ย้าว ได้แก่ คนลาว คนลื้อ คนม้ง คนย้าว นั่นเอง

11. ศาสนา

            ประชาชนลาวมากกว่า 90 % นับถือศาสนาพุทธ รัฐบาลให้สิทธิเสรีภาพในการเลือกนับถือศาสนา ตามประเพณีหนุ่มลาวที่มีอายุ 20 ปี จะเข้าบวชเป็นพระระยะหนึ่ง เพื่อตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ หรือ ญาติพี่น้องที่เสียชีวิต

ในปัจจุบัน พระสงฆ์ลาวถือธรรมวินัยอย่างเคร่งคัด นอกจากการเผยแพร่พระธรรมแล้ว ยังทำหน้าที่เป็นครูประชาศึกษา และแพทย์แผนโบราณ อุบาสกอุบาสิกาเป็นผู้ถวายปัจจัยทุกอย่าง มีการถวายจังหัน และเพลทุกๆ วัน

บทบาทของพระสงฆ์ลาวในระบอบใหม่ได้รับการเชิดชูให้สูงเด่นขึ้นทั้งภายในและต่างประเทศ

12. ประเพณี

            ตามจารีดประเพณีของลาวจะเรียกว่า ฮีดสิบสองครองสิบสี่ ฮีดยี่ครองเจียง ชาวลาว จะมีงานประเพณีมากมายตลอดปี เช่น

เดือน 3 วันมาฆบูชา มีงานฉลองพระธาตุอิงฮังที่แขวงสะหวันนะเขต และงานวัดภูจำปาสัก

เดือน 5 วันสงกรานต์ปีใหม่ลาว

เดือน 6 วันวิสาขะบูช า

เดือน 8 วันเข้าพรรษา

เดือน 9 บุญเข้าประดับดิน

เดือน 10 บุญเข้าฉลาก

เดือน 11 ออกพรรษา งานแข่งเรือ ที่นครเวียงจันทน์

เดือน 12 บุญพระธาตุหลวงเวียงจันทน์

นอกจากงานประเพณีทางพุทธศาสนาแล้ว ยังมีพิธีทางรัฐการอีก เช่น

วันที่ 1 มกราคม วันปีใหม่สากล

วันที่ 20 มกราคม วันสร้างตั้งกองทัพประชาชนลาว

วันที่ 8 มีนาคม วันแม่หญิง(วันสตรีสากล)

วันที่ 22 มีนาคม วันสร้างตั้งพรรคประชาชนปฏิวัติลาว

วันที่ 1 พฤษภาคม วันกรรมกร (วันแรงงานสากล)

วันที่ 1 มิถุนายน วันเด็ก

วันที่ 15 สิงหาคม วันรัฐธรรมนูญ

วันที่ 7 ตุลาคม วันครูแห่งชาติ

วันที่ 12 ตุลาคม วันประกาศเอกราช

วันที่ 2 ธันวาคม วันชาติ (วันสร้างตั้ง ส ป ป ลาว)

12. การคลัง

1. ระบบเงินตรา

เงินตราของ ส ป ป ลาว เรียกว่า เงินกีบ ธนาคารแห่ง ส ป ป ลาว เป็นผู้รับผิดชอบพิมพ์เงินตราออกใช้ มีธนบัตรใบละ 20,000 กีบ 10,000 กีบ 5,000 กีบ 2,000 กีบ 1,000 กีบ 500 กีบ 100 กีบ 50 กีบ 20 กีบ 10 กีบ 5 กีบ และ 1 กีบ ส่วนเหรียญมี 50 อัด และ 10 อัด

2. สถาบันการเงิน

ธนาคารกลาง ซึ่งเป็นธนาคารแห่งรัฐของ ส ป ป ลาว เป็นผู้รับผิดชอบชี้นำ ควบคุมดูแลสถาบันเงินตรา เช่น ธนาคารธุรกิจ

ธนาคารของลาวแบ่งออกเป็น 2 ระบบ คือ

1. ธนาคารกลาง ได้แก่ธนาคาร แห่ง ส ป ป ลาว (State Bank)

2. ธนาคารธุรกิจ :

2.1 ธนาคารพาณิชย์ของรัฐ ได้แก่ ธนาคารการค้าต่างประเทศ (Bank of foreign Trade) ธนาคารเศษฐาธิราช ธนาคารนครหลวง ธนาคารภาคใต้ ธนาคารลาวใหม่ ธนาคารล้านช้าง ธนาคารอรุณใหม่ ธนาคารส่งเสริมกสิกรรม

2.2 ธนาคารพาณิชย์ที่ร่วมทุนกับต่างประเทศได้แก่ธนาคารลาวพาณิชย์ ธนาคารร่วมพัฒนา (Joint Development Bank-JDB) ธนาคารเวียงจันทน์พาณิชย์ และธนาคารเวียดนาม-ลาว

2.3 ธนาคารพาณิชย์ของต่างชาติ ได้แก่ ธนาคารทหารไทย ธนาคารกรุงเทพ ธนาคารไทยพาณิชย์ ธนาคารกสิกรไทย ธนาคารกรุงศรีอยุธยา และธนาคาร Public Bank (มาเลเซีย)

13. หน่วยงานส่งเสริมการลงทุน

            คณะกรรมการส่งเสริมการลงทุนจากต่างประเทศในเมื่อก่อน ปัจจุบันเป็นกรมส่งเสริมการลงทุนภายในและต่างประเทศ Foreign Investment Management Committee (FIMC). Department of Promotion and Management for Domestic & Foreign Investment. (Website at ; http:/www,investlao.com)

22. สินค้าส่งออก

สินค้าส่งออกของลาว ได้แก่

1. ไม้และไม้แปรรูป 2. สินค้าประมงและสัตว์ 3. แร่ธาตุ 4. สินค้าการเกษตร เช่น ชา กาแฟ เครื่องเทศ ฯลฯ 5. เครื่องนุ่งห่ม 6. พาหานะและอาไหล่ 7. หนังสัตว์และผลิตภัณฑ์หนังฟอก 8. เครื่องจักรกลที่ไม่ใช้ไฟฟ้าและส่วนประกอบ 9. เครื่องพลาสติกและผลิตภัณฑ์ 10. เครื่องอุปโภค

23. สินค้านำเข้า

สินค้านำเข้าลาว ได้แก่

1. น้ำมันเชื้อไฟ 2. เครื่องใช้ไฟฟ้า 3. พาหานะและอาไหล่ 4. เครื่องอุตสาหกรรมการเกษตร 5. อุปโภค 6. เครื่องนุ่งห่ม 7. เครื่องก่อสร้าง 8. เครื่องจักรกลที่ไม่ใช้ไฟฟ้าและส่วนประกอบ 9. เครื่องดื่ม 10. เหล็กและเหล็กกล้า

24. สมาชิกองค์การระหว่างประเทศ

ACCT ADB ASEAN ESCAP FAO IBRD ICAO IDA IFAD IFC INTERPOL IOC ITU ILO IMF LORCS NAM PCA UN UNCTAD UNDP UNESCO UNIDO UPU WIPO WFTU WHO WMO MTO

14. การศึกษา

ระบบการศึกษาแห่งชาติของ ส ป ป ลาว มีดังนี้

1. สามัญศึกษา

การศึกษาในระบบสามัญศึกษาประกอบด้วย

- เตรียมอนุบาล (เลี้ยงเด็ก)

- อนุบาล 3 ปี

- ประถม 5 ปี

- มัธยมต้น 3 ปี

- มัธยมปลาย 3 ปี

2. การศึกษานอกระบบโรงเรียน

การศึกษานอกระบบโรงเรียน ได้จัดเป็น 3 ประเภทคือ

- ฝึกอบรมผู้ใหญ่ที่อ่านและเขียนหนังสือไม่เป็น

- ยกระดับวิชาชีพให้แก่ผู้ใหญ่

- ยกระดับวิชาการให้แก่เจ้าหน้าที่ และพนักงาน

3. อาชีวะศึกษา

- ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ

- ระดับช่างเทคนิค

- ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง

4. การศึกษามหาวิทยาลัย

ส ป ป ลาว มีมหาวิทยาลัยเดียวคือ มหาวิทยาลัยแห่งชาติ เรียน 5-7 ปี มีทั้งหมด 6 วิทยาเขต ประกอบด้วย 10 คณะวิชา 1 วิทยาลัย และ 1 ศูนย์ เช่น คณะศึกษาศาสตร์, คณะวิทยาศาสตร์, คณะสังคมวิทยาศาสตร์, คณะภาษาศาสตร์, คณะเศรษฐศาสตร์ และการคุ้มครอง, คณะป่าไม้, คณะเกษตรศาสตร์, คณะวิทยาศาสตร์การแพทย์, คณะวิสวะกรรม และสถาปัตยกรรมศาสตร์ และ คณะนิติศาสตร์และรัฐศาสตร์.

มี 1 วิทยาลัยวิทยาศาสตร์พื้นฐาน 1 ศูนย์พัฒนาครู และมีโรงเรียนประถมและมัธยมสาธิต

5. การศึกษาภาคเอกชน

การศึกษาภาคเอกชน ได้จัดในระดับเตรียมอนุบาลถึงระดับวิทยาลัย หรืออนุปริญญา(ป.ว.ส.)เท่านั้น, ส่วนระดับปริญญาตรี กำลังอยู่ในระยะเตรียมความพร้อมด้านต่างๆอยู่

 

 

 

 

15. ปูชะนียะสถานและสถานที่ท่องเที่ยว

                สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวในปัจจุบัน เป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรล้านช้าง มีปูชะนียะสถานที่เหลือจากการทำลาย เช่น พระธาตุจอมสี และวัดวาอารามต่างๆ ที่นครหลวงพระบาง ที่นครเวียงจันทน์ เช่น พระธาตุหลวงเวียงจันทน์ วัดพระแก้ว วัดสีสะเกด พระเจ้าองค์ตื้อที่นคร เวียงจันทน์ และแขวงต่างๆ เช่น ทุ่งไหหีนที่แขวงเชียงขวาง พระเจ้าองค์ตื้อเมืองโส้ยแขวงหัวพัน พระธาตุสีโคดที่แขวงคำม่วน พระธาตุอิงฮังที่แขวงสะหวันนะเขตและประสาทหินวัดภูแขวงจำปาสัก นอกจากนี้ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่ง เช่น น้ำตกตาดกวางซี, ตาดแส้, ถ้ำติ่งที่แขวงหลวงพระบาง เขื่อนน้ำงึ่ม แขวงเวียงจันทร์ สถานที่ท่องเที่ยวธรรมชาติหลายๆแห่งที่เมืองวังเวียงแขวงเวียงจันทร์ น้ำตกหีนคันนากำแพงนครเวียงจันทน์ น้ำตกตาดซอนกำแพงนครเวียงจันทน์บ้องไฟพญานาคเขตเมืองปากงึ่มกำแพงนครเวียงจันทน์ น้ำตกตาดเซเซ็ดแขวงสาละวัน ถ้ำแอ่นที่แขวงคำม่วน น้ำตกหลีผี คอนพระเพ็งแขวงจำปาสัก และอื่นๆ เป็นต้น