ครอบครัวถือว่าเป็นสถาบันหลักอีกสถาบันหนึ่งที่มีความสำคัญและมีบทบาทอย่างยิ่งต่อการพัฒนาหรือขัดเกลาสมาชิกของสังคมให้เป็นคนดีและมีคุณภาพ เพราะสถาบันครอบครัวเป็นสถาบันปฐมภูมิหรือสถาบันแรกที่จะทำหน้าที่ในการอบรมสั่งสอนและแนะนำบุตรหลานให้ได้เรียนรู้เกี่ยวกับระเบียบวินัย กฎ กติกา หรือมารยาทต่างๆ ทางสังคม ก่อนที่บุตรหลานเหล่านั้นจะเข้าไปศึกษาหาความรู้จากสถาบันทางสังคมอื่นๆต่อไป

ครอบครัวจะมีความเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ได้ ก็ต่อเมื่อมีองค์ประกอบครบ คือ ต้องมีทั้งสามีภรรยาหรือพ่อ แม่ และบุตรธิดา หรือถ้าหากจะมีคนอื่นเพิ่มเข้ามาด้วยก็ไม่เป็นไร เช่น ปู่ย่า ตายาย เป็นต้น แต่หัวใจสำคัญของครอบครัวนั้น ก็คือ ผู้ที่ได้ชื่อว่าพ่อแม่หรือสามีภรรยานั้นเอง

เมื่อมีครอบครัวขึ้นมา สมาชิกของครอบครัวทุกคนล้วนต่างก็ปรารถนาอย่างจะให้ครอบครัวของตนเองมีความอยู่ดีมีความสุข มีความอบอุ่น มีความมั่นคง และมีความสมบูรณ์อยู่ตลอดเวลา ไม่มีใครเลยที่ปรารถนาอยากจะให้ครอบครัวของตนเองต้องล่มจมหรือแตกสลายลงไป

แต่ละคนจึงพยายามที่จะแสวงหาแนวทางที่ดีและถูกต้องมาใช้ในครอบครัวอยู่ตลอดเวลา เพื่อที่จะเสริมสร้างครอบครัวให้มีความแข็งแกร่งและมั่นคงมากยิ่งขึ้น

หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา เรื่อง "สทาระสันโดษ" หรือ "การรักเดียวใจเดียว" ถือว่าเป็นหลักการหรือแนวทางที่ถูกต้องและดีงาม ที่ผู้นำครอบครัว คือ พ่อแม่หรือสามีภรรยา ควรที่จะเรียนรู้และสำเหนียกให้มากที่สุด เพราะเป็นแนวทางแห่งการประพฤติปฏิบัติที่จะช่วยเสริมสร้างหลักประกันแห่งความเข้มแข็งและความมั่นคงให้เกิดขึ้นในครอบครัวอยู่ทุกเมื่อ

สทาระสันโดษ คือ หลักการที่สอนให้สมาชิกในสังคมทุกคนประพฤติปฏิบัติตนให้เป็นคนที่มีความรักเดียวใจเดียว ให้รู้จักยินดีหรือพอใจในคนรักหรือคู่ครองของตน โดยไม่ให้แบ่งปันใจ นอกใจ ยินดีหรือมีเพศสัมพันธ์กับคนรัก คู่ครอง หรือชายหญิงคนอื่นที่ไม่ใช่คู่ครองของตน ซึ่งถ้าหากว่าทุกคนนำไปปฏิบัติกันอย่างจริงจัง ก็จะช่วยพัฒนาให้สังคมมีความมั่นคงและมีความถูกต้องดีงามอยู่เสมอ โดยเฉพาะในสถาบันครอบครัว

อย่างไรก็ตาม สถาบันครอบครัวในปัจจุบันดูเหมือนจะเริ่มมีปัญหาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ปัญหาความแตกแยกและความล่มสลายทางครอบครัวนับวันยิ่งจะทวีความรุนแรงมากขึ้น โดยมีสาเหตุมาจากการที่ผู้นำครอบครัวหรือสามีภรรยาขาดความรักความจริงใจต่อกัน คิดจะทรยศหรือนอกใจกันอยู่ตลอดเวลา ทั้งนี้โดยมีเรื่องเพศสัมพันธ์ที่ไร้ขอบเขตเป็นสาเหตุหลัก

เรื่องของเพศสัมพันธ์ แม้ว่าจะเป็นเรื่องที่มีความจำเป็นสำหรับปุถุชนคนเดินดินธรรมดาทั่วไป แต่ถ้าหากว่าดำเนินไปโดยมิได้คำนึงถึงขอบเขตความถูกต้องทางศาสนา ประเพณีและวัฒนธรรมแล้ว ก็อาจจะนำความเสื่อมเสียหรือความเดือดร้อนมาสู่ครอบครัวหรือสังคมได้ ซึ่งเดิมทีนั้นมนุษย์เรามีเพศสัมพันธ์กัน ก็ด้วยความรัก และเพื่อต้องการที่จะให้ตนได้มีบุตรธิดาไว้สืบตระกูลหรือเผ่าพันธุ์ต่อไปเพียงอย่างเดียวเท่านั้น หาได้มีเพื่อวัตถุประสงค์อื่นแต่อย่างใดไม่

แต่ครั้นเมื่อกาลเวลาผ่านพ้นไปจวบจนถึงยุคสมัยปัจจุบันอันได้ชื่อว่าเป็นยุคโลกาภิวัตน์ นี้ นอกจากมนุษย์จะมีเพศสัมพันธ์เพื่ออนุรักษ์หรือสืบทอดวงศ์สกุลแล้ว ก็ยังมีจุดประสงค์ในด้านของความบันเทิง(Entertainment)อีกอย่างหนึ่งด้วย โดยเป็นไปเพื่อมุ่งเน้นในการแสวงหาความสนุกสนานและความแปลกใหม่ เพื่อตอบสนองกามราคะและความหน้ามืดบ้าคลั่งของตนเอง โดยที่ไม่ได้คำนึงถึงความเสียหายในด้านอื่นๆ ที่จะเกิดขึ้นตามมา ซึ่งมีแนวโน้มว่านับวันก็ยิ่งจะมีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นปัญหาที่น่าเป็นห่วง

เพศสัมพันธ์ที่เป็นไปเพื่อความบันเทิงสนุกสนาน และไม่มีขอบเขตของมนุษย์ ได้ทำลายระบบจริยธรรม ขนบธรรมเนียม ประเพณี ครอบครัว สังคม และวัฒนธรรมอันดีงามของมนุษยชาติให้พังทลายลงอย่างสิ้นเชิง รวมทั้งยังได้ทำลายศักดิ์ศรีและมโนธรรมแห่งความเป็นมนุษย์ให้หมดสิ้นไปด้วย ซึ่งถ้าหากว่ามนุษย์ปราศจากมโนธรรมหรือความรู้จักรับผิดชอบชั่วดีเสียแล้ว มนุษย์เราก็คงจะไม่มีความแตกต่างใดๆ เลยกับบรรดาสัตว์เดรัจฉานทั่วๆ ไป

บรรดาปัญหาสังคมทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นปัญหาความแตกแยกหรือการล่มสลายของครอบครัว ปัญหาโรคเอดส์ ปัญหาโสเภณี ปัญหาสิทธิเด็กและสตรี การทำแท้งเถื่อน การข่มขืนกระทำชำเราเด็กและผู้หญิง ตลอดจนปัญหาอาชญากรรมอื่นๆ ซึ่งเหล่านี้ล้วนเป็นปัญหาที่มีสาเหตุมาจากเพศสัมพันธ์ที่ไร้จริยธรรมและขาดสำนึกของมนุษย์เอง

ดังนั้น ถ้าหากเราอยากจะให้ครอบครัวของเรามีความอบอุ่นและมีความมั่นคงอยู่ตลอดเวลา ผู้นำครอบครัว ซึ่งก็คือผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อแม่ทั้งหลายจะต้องนำหลักการแห่งสทาระสันโดษมาใช้ นั่นก็คือ พ่อแม่หรือสามีภรรยาจะต้องเป็นผู้ที่มีรักเดียวใจเดียวอยู่เสมอ รักและดูแลห่วงใยคนรักและครอบครัวของตนเองให้มาก มีความซื่อสัตย์ ซื่อตรง และจริงใจต่อกัน ไม่คิดที่จะนอกใจหรือออกไปหาเศษหาเลยกับชายอื่นหรือหญิงอื่นที่ไม่ใช่สามีหรือภรรยาของตน

จงทำหน้าที่ของตนเองให้สมบูรณ์ ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะอะไรก็ตาม ให้สร้างจิตสำนึกอยู่เสมอว่าศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์เป็นสิ่งที่ทุกคนควรจะคำนึงถึงและให้ความเคารพ และให้มองคนอื่นเป็นเหมือนบิดามารดาแท้ๆของตนอยู่ตลอดเวลา

แล้วจะทำให้ครอบครัวและสังคมของเรามีหลักประกันที่ดี มีความอบอุ่น มีความมั่นคง และอยู่เย็นเป็นสุขตราบนิรันดร์ บนพื้นฐานแห่งความถูกต้องดีงามทั้งทางกฎหมาย ศาสนา ศิลปวัฒนธรรม และขนบธรรมเนียมประเพณี.