Het janken van een hond kan een probleem zijn. Er zijn veel volwassen honden, die men niet alleen kan laten. De oorzaak hiervan ligt meestal in het eenzaamheidsgevoel van de eerste dagen. Als een pup zich in de steek gelaten voelt, dan jankt hij. Als iemand op deze klagende geluiden reageert - door naar hem toee te gaan - dan denkt hij dat hij niet alleen hoeft te zijn als hij gaat janken. Dit moet U dus niet doen.
De pup zal zijn eenzaamheid het gemakkelijkst accepteren, door dit met hem te oefenen. Dit gaat overigens het beste als hij moe is.
Met moet hem het gevoel geven dat hij niet in de steek gelaten wordt en dat hij niet lang alleen is. Als men de pup van jongs af aan steeds een tijdje alleen laat, went hij er snel aan. De eerste paar keer hoeft deze periode niet langer te zijn dan enkele minuten, daarna kan men dit steeds verlengen. De pup weet dan dat, hoe lang het ook duurt, U altijd terug zult komen.
Als het janken van de pup niet kan worden voorkomen staat U een training te wachten. Ook wanneer men de hond leert stil te zijn als hij alleen is moet men - net als de indelijkheidstraining - voozichtig te werk gaan. Het is namelijk natuurlijk voor de pup om signalen te geven waarop zijn moeder zal komen; het janken gaat automatisch.
Omdat de pup niet kan begrijpen dat hij iets verkeerd doet, mag men een dergelijk geedrag dus niet direct bestraffen. Een straf zal de angst alleen maar vergroten.
|
