water for all

บทความมหาวิทยาลัยเที่ยงคืน ลำดับที่ 268 เดือนพฤษภาคม 2546 หัวเรื่อง "การจัดการน้ำของชาวบ้าน" ปาฐกถาพิเศษ โดย นิธิ เอียศรีวงศ์ : มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน เผยแพร่ครั้งแรกบนเว็ปไซค์นี้ วันที่ 16 พฤษภาคม 2546
(ความยาวประมาณ 8 หน้ากระดาษ A4)

นี้เป็นคำที่น่ารังเกียจนิดหน่อย    เพราะ
   คำว่า"สามมัคคี"ซึ่งผู้ใหญ่ในบ้านเมือง
   นี้มักจะเรียกร้องให้เราสามัคคีกันอยู่เสมอ 
   มันแปลง่ายๆว่า"อย่าหือ"

มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน
กลางวันเรามองเห็นอะไรได้ชัดเจน
แต่กลางคืนเราต้องอาศัยจินตนาการ

Website ของมหาวิทยาลัยเที่ยงคืน
สร้างขึ้นมาเพื่อผู้สนใจในการศึกษา
โดยไม่จำกัดคุณวุฒิ

สนใจสมัครเป็นสมาชิก
กรุณาคลิก member page
ส่วนผู้ที่ต้องการดูหัวข้อบทความ
ทั้งหมด ที่มีบริการอยู่ขณะนี้
กรุณาคลิกที่ contents page
และผู้ที่ต้องการแสดงความคิดเห็น
หรือประกาศข่าว
กรุณาคลิกที่ปุ่ม webboard
ข้างล่างของบทความชิ้นนี้

หากต้องการติดต่อกับ
มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน
ส่ง mail ตามที่อยู่ข้างล่างนี้
midnight2545@yahoo.com
midnightuniv@yahoo.com

สามัคคีของผม หมายถึงความพร้อมใจ ซึ่งเกิดจากการเจรจาต่อรองอย่างเท่าเทียมกัน รู้ข้อมูลของกันและกันด้วย ตรวจสอบกันได้ด้วย จนเกิดความไว้วางใจซึ่งกันและกัน ไม่ใช่ความสามัคคีที่คนเล็กต้องยอมคนใหญ่ตลอดไป เพื่อที่เราจะได้สามารถสร้างกติการ่วมกันเพื่อการแบ่งปันอย่างเป็นธรรมได้ เพราะผมก็เชื่ออย่างที่อาจารย์ชัยพันธ์ ว่าไว้ก่อนหน้านี้ คือเชื่อคานธีว่า ทรัพยากรในโลกนี้มีเพียงพอสำหรับทุกคน แต่ไม่พอสำหรับคนโลภเพียงคนเดียว (นิธิ เอียวศรีวงศ์)

กลับไปหน้าแรกของมหาวิทยาลัยเที่ยงคืน I สมัครสมาชิก I สารบัญเนื้อหา I ประวัติ ม.เที่ยงคืน

webboard(1) I webboard(2)

e-mail : midnightuniv@yahoo.com

หากประสบปัญหาการส่ง e-mail ถึงมหาวิทยาลัยเที่ยงคืนจากเดิม
midnightuniv@yahoo.com

ให้ส่งไปที่ใหม่คือ
midnight2545@yahoo.com
มหาวิทยาลัยเที่ยงคืนจะได้รับจดหมายเหมือนเดิม

สำหรับสมาชิกที่ต้องการ download ข้อมูล อาจใช้วิธีการง่ายๆดังต่อไปนี้

1. ให้ทำ hyper text ข้อมูลทั้งหมด
2. copy ข้อมูลด้วยคำสั่ง Ctrl + C
3. เปิด word ขึ้นมา (microsoft-word หรือ word pad)
4. Paste โดยใช้คำสั่ง Ctrl + V
จะได้ข้อมูลมา ซึ่งย่อหน้าเหมือนกับต้นฉบับทุกประการ
(กรณีตัวหนังสือสีจาง ให้เปลี่ยนสีเป็นสีเข้มในโปรแกรม Microsoft-word)

จนถึงเวลานี้จริงๆแล้วยังพิสูจน์ไม่ได้ด้วยซ้ำไปว่า ระบบชลประทานแบบใหม่นั้นสามารถเพิ่มผลผลิตได้ มันอาจจะสามารถเพิ่มข้าวได้ แต่กุ้ง ปู ปลา หอย ที่อยู่ในท้องนาหายไปหมด เห็ดที่เคยเกิดในท้องนาหายไปหมด แต่ในทางเศรษฐศาสตร์เวลาที่คุณนับการเพิ่มผลผลิต คุณนับที่พืชตัวเดียว ไม่ได้นับระบบนิเวศทั้งระบบที่เกิดขึ้นในไร่นา แล้วดูว่าคนใช้ประโยชน์จากสิ่งที่เกิดขึ้น ใช้ประโยชน์จากเห็ดอย่างไร ใช้ประโยชน์จากกุ้ง หอย ปู ปลา อย่างไร? อันนี้ไม่ได้คำนึงถึงเลย คำนึงถึงแต่เพียงว่ามันสามารถเพิ่มข้าวได้อีกประมาณ 20 ถัง โดยไม่ได้มองถึงผลผลิตอื่นๆที่เกิดขึ้นในไร่นา นอกส่วนที่มีการชลประทาน

สามัคคีน้ำ : กรณีลุ่มน้ำแม่ตาช้าง
ปาฐกถานำโดย นิธิ เอียวศรีวงศ์
พิธีสืบชะตาน้ำแม่ตาช้าง สายธารแห่งชีวิตชุมชน
12-13 พฤษภาคม 2546
ณ ห้วยน้ำล้อม ต.บ้านปง อ.หางดง จ.เชียงใหม่

…เมื่อไหร่ก็ตามที่มีความสำนึกเกี่ยวกับความไม่เพียงพอของทรัพยากรน้ำ เรามักจะคิดกันถึงเรื่องของการแก้ปัญหาโดยเทคโนโลยีค่อนข้างมาก คิดถึงเรื่องการทำน้ำทะเลกลายเป็นน้ำจืด คิดถึงเรื่องการฉี่มาจากชั้น 21 แล้วพอลงมาถึงชั้นล่างก็กลายเป็นน้ำสะอาด อะไรต่างๆเหล่านี้ค่อนข้างมาก

เทคโนโลยีเป็นสิ่งที่แก้ปัญหาได้ส่วนหนึ่ง แต่ที่สำคัญกว่าเทคโนโลยีคือ"คน" โครงการร่วมกันพัฒนา ร่วมกันอนุรักษ์ลุ่มน้ำแม่ตาช้าง ผมคิดว่าเป็นโครงการที่สำคัญเพราะว่า เป็นโครงการแรกๆที่พยายามไม่ใช่เทคโนโลยีแต่เพียงอย่างเดียวในการแก้ปัญหาเรื่องน้ำ แต่พยายามเข้ามาช่วยกันในการจัดการทางสังคม เพื่อจะทำให้น้ำมีเพียงพอในการใช้ อันนี้คิดว่าเป็นคำตอบที่สำคัญที่สุด (รายละเอียด)