กฏ กติกา มารยาท ในการอ่านไดอารี่ของ JK! ก่อนจะเข้าไปอ่านไดอารี่ผมที่นี่ JK's Diary(คลิกที่นี่) ผมว่ามาทำความเข้าใจ กฏ กติกา และมารยาท ในส่วนนี้กันก่อนดีกว่าครับ สิ่งที่คุณจะได้อ่านต่อไปนี้ มันคือบันทึกประจำวันของคน ๆ หนึ่ง ที่เขียนขึ้นบันทึกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน ของช่วงเวลาต่าง ๆ ของชีวิต ซึ่งโดยปกติบันทึกประจำวันของคนทุกคน ผู้เขียนย่อมหวงแหนในเรื่องราวชีวิตส่วนตัวของตน ไม่ยอมให้บุคคลอื่นได้อ่าน ผมเองก็ไม่ต่างกัน จากการเขียนบันทึกประจำวันมาตลอดมากกว่าสิบปี (ถ้าจำไม่ผิดผมเริ่มเขียนไดอารี่ตั้งแต่ปี 2531) ผมได้เขียนมันและเก็บซ่อนมันไว้อย่างดีมาโดยตลอด ไม่เคยมีใครได้เห็น ได้พบเจอ หรือได้อ่านมัน ซึ่งมันก็คือโลกส่วนตัวของผมนั่นเอง จวบจนกระทั่งผมมีโอกาสได้พบกับไดอารี่ออนไลน์ที่ สตอรี่ไทยเมื่อเดือนมกราคม ปี 2545 ผมได้ทำการบันทึกชีวิตประจำวันของผมลงที่นั่น และอ่านมันคนเดียวอีกเช่นเคย ไม่เคยมีคนรู้จักผมได้มีโอกาสอ่านมัน ผมจึงเขียนมันเหมือนอย่างปกติทุกวันที่เคยเขียน ก็คือบันทึก เหตุการณ์ อารมณ์ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน เหมือนเช่นเคย และจากการที่ผมได้ทำเว็บก้องเมโมรีส์ ไว้บันทึกตัวตนและความทรงจำของผม เพื่อให้คนอื่นคบหาสมาคมกับผมได้อย่างเข้าใจกันมากขึ้น จากเหตุผลดังกล่าว ผมมองเห็นว่าไดอารี่เองก็เป็นส่วนหนึ่งในความเป็นตัวตนของผม และแสดง อารมณ์ ความรู้สึก แนวคิด ทัศนคติ และตัวตนผมได้เป็นอย่างดี ผมจึงทำการลิงค์ไดอารี่เข้ากับเว็บไซต์ส่วนตัวของผมด้วย จากการที่เป็นทั้งเว็บไซต์และไดอารี่ บางครั้งบางคราวที่จะเขียนถ้อยคำที่หยาบคาย ผมก็เลยมีการพูดคุยและขออภัยคนที่ได้มีโอกาสเข้ามาอ่านไดอารี่ของผมด้วย ดูเหมือนว่าเป็นการกระทำแบบสาธารณะ แต่โดยความจริงแล้วมันก็ยังเป็น ไดอารี่ บันทึกส่วนตัว และโลกส่วนตัวผมอยู่ดี เพราะฉนั้นอยากให้ผู้ที่เข้ามาอ่าน หากบังเอิญเป็นคนที่รู้จักกับผม ก็อยากให้ทำความเข้าใจไว้ด้วยว่า นี่มันเป็นบันทึกส่วนตัวของผม บันทึกอารมณ์และเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นในชีวิตผม หากมีเรื่องราวใด ไปเกี่ยวข้องกับคุณโดยตรง ผมจะไม่รับผิดชอบใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะทั้งหมดนี้ คือบันทึก เหตุการณ์ อารมณ์ ความรู้สึก และความทรงจำ ที่เกิดขึ้นจริง ๆ กับ ผม ถ้าคุณเป็นคนที่รู้จักผม และยอมรับเหตุผลในข้อนี้ยังไม่ได้ ขอให้คุณปิดหน้าจอนี้ซะ แล้วไปทำอะไรอย่างอื่นที่คุณอยากทำจะดีกว่า ผมเบื่อพวกที่เข้ามาอ่านแล้วเรื่องราวกระทบกระเทือนตัวเองเข้าหน่อย แล้วมาโวยวาย อารมณ์เสียใส่ผม โดยไม่คิดว่าวันเวลานั้นคุณได้ทำสิ่งนั้นสิ่งนี้จริงหรือไม่ แล้วคนที่เจอเหตุการณ์อย่างนั้นสมควรรู้สึกอย่างไร โปรดจงระลึกไว้เสมอว่า ที่คุณกำลังอ่านอยู่นี้ ไม่ต่างกับการเดินเข้ามาในห้องนอนผม แล้วหยิบไดอารี่ผมขึ้นมาอ่านในห้องนอนผม แล้วการที่คุณโวยวายผมเมื่อผมเดินเข้ามา ทั้งที่คุณบุกรุกโลกส่วนตัวของผมเอง โดยที่ผมไม่ได้ไปไหว้วานกราบกรานคุณเข้ามา คุณคิดว่าคุณทำถูกต้องหรือไม่ ผมบอกได้อย่างชัดเจน ว่าผมไม่เคยสนใจจะปรับความเข้าใจด้วย ถ้าคุณเป็นพวกไม่แยกแยะ ถ้าคุณเป็นคนประเภทดังกล่าว ช่วยเดินออกไปจากชีวิตผมด้วย หากยอมรับและเข้าใจในเงื่อนไข คลิกไปอ่านบันทึกประจำวันผมได้ที่นี่ JK's Diary (คลิกที่นี่) หากไม่ยอมรับตามเงื่อนไข ปิดหน้าจอนี้แล้วไปให้พ้นชีวิตผม ใช่อยากเด่น อยากเป็นเทวดา เสื้อและผ้าเราก็แต่งเหมือนใคร เราซื้อในตลาดขายของเก่า ๆ ไอ้ตัวเราก็เท่านี้ ใช่อยากเด่น เป็นผู้นำหรือตาม ยอมรับในความเท่ากันบรรดามี คนทุกคนมีค่างามในความดี โลกจึงมีวันนี้ให้ฉัน ฉันเคยล้มลุกคลุกคลาน ผ่านชีวิตทุกอย่าง ตั้งหลายครา ฉันเคยหลงทาง ห่างบ้านห่างคนเห็นใจ เป็นเทวดาแล้วไยต้องมาเดินดิน ลืมเพดานดินถึงกินข้าวแกงทุกมื้อ เจียมตัวตนเพราะเราเป็นคนซื่อ ๆ สองมือนี่สร้างตัวเอง เป็นเทวดาฉันยังต้องมาครวญเพลง ตัวเองพอใจเพราะเพลงไม่เคยคิดร้าย เป็นตัวตนเพราะเราเป็นคนง่าย ๆ ฉันเองใช่เทวดาซักหน่อย 願原力與你同在! ขอพลังจงอยู่กับท่าน