|










|
ประวัติการศึกษา |
 |
๏ ๏ นิติสารสาธก ๏ ๏ ของ พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย)
อย่าเกียจคร้านการเรียนเร่งอุตส่าห์ มีวิชาเหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน
จะตกถิ่งฐานใดคงไม่แคลน ถึงคับแค้นก็พอยังประทังตน
อันความรู้รู้กระจ่างแต่อย่างเดียว แต่ให้เชี่ยวชาญเถิดจะเกิดผล
อาจจะชักเชิดชูฟูสกนธ์ ถึงคนจนพงศ์ไพร่คงได้ดี
เกิดเป็นชายชาวสยามตามวิสัย หนังสือก็ไม่รู้ดูบัดสี
ต้องอับอายขายหน้าทั้งตาปี ถึงผู้ดีก็คงด้อยถอยตระกูล
จะต่ำเตี้ยเสียชื่อว่าโฉดช้า จะชักพายศลาภให้สาบสูญ
ทั้งขายหน้าญาติวงศ์พงศ์ประยูร จะเพิ่มพูนติฉินคำนินทา
หนึ่งหนังสือหรือตำรับฉบับบท เป็นของล้วนควรจดจำศึกษา
บิดาปู่สู้เสาะสะสมมา หวังให้บุตรนัดดาได้ร่ำเรียน
จะได้ทราบบาปบุญทั้งคุณโทษ ปะบุตรโฉดต่ำช้าก็พาเหียร
ไม่สมหวังดังบิดาปู่ตาเพียร เป็นจำเนียรแพลงพลัดกระจัดกระจาย
ประวัติการศึกษา Episode I
ระดับประถม
เข้าศึกษาในระดับประถมศึกษาปีที่ 1 ถึงประถมศึกษาปีที่ 4 ณ โรงเรียนอนุบาลกาฬสินธุ์ เป็นเรียนดีครับ แถมงอแงอยากไปอยู่โรงเรียนข้าง ๆ ไป ๆ มา ๆ จึงโชคดีได้ย้ายไปเรียนโรงเรียนใหม่ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ที่โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสัยซึ่งอยู่ข้าง ๆ กัน ทำให้พ่อต้องควักกระเป๋า เปลืองเงินซื้อเครื่องแบบใหม่ จ่ายค่าแป๊ะเจี๊ยะ และค่าอื่น ๆ อีกจิปาถะ และได้จบการศีกษาระดับประถมศึกษาปีที่ 6 จาก กาฬสินธุ์พิทยาสัย
ระดับมัธยม
เข้าศีกษาในระดับมัธยมต้นครั้งแรก ณ โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสรรพ์ซึ่งเป็นโรงเรียนระดับจังหวัด แต่เนื่องด้วยผลการเรียนเด่นเป็นที่น่าประทับใจได้เกรด 5 มา 2 วิชา จึงถูกมารดา ส่งเสริมให้ได้มีโอกาสเรียนในโรงเรียนระดับอำเภอ ที่อำเภอเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ในชั้นม . 1 ใหม่อีกครั้งหนึ่งให้ความรู้แน่น ที่โรงเรียนกมลาไสย ด้วยความขยันและตั้งใจเรียน จึงได้สร้างสถิติที่ไม่มีใครอาจจะทำลายมาได้ คือได้เกรด 5 ถึง 33 ตัว และเกรดโอ ถึง 12 รายวิชา ด้วยว่าเป็นนักเรียนที่มีผลการเรียนดี ครูบาอาจารย์รักมาก ทางโรงเรียนจึงไม่อยากให้จากไปใหนจึงรั้งตัวไว้ให้อยู่กับทางโรงเรียนโดยไม่ยอมออกใบประกาศให้ ก่อนบิดาจะเสด็จกลับสรวงสวรรค์ได้ถามนายก้องว่า ในชีวิตนี้พ่อจะห่วงก็มีลูกคนเดียว คนอื่นเขาดูพ่อไม่ห่วงเท่าใหร่(แสดงว่าพ่อคงมั่นใจว่านายก้องดูแลพี่ ๆ น้อง ๆ ได้ พ่อเลยไม่ห่วง ว่างั้นเถอะ) เมื่อบิดาเสด็จกลับสรวงสวรรค์นายเมธาวีจำคำพูดนั้นของบิดาได้จึงไปติดต่อรับใบแสดงผลการศึกษาจากทางโรงเรียน ซึ่งทางโรงเรียนก็ยอมมอบให้อย่างง่ายดาย ใช้เวลาเดินเรื่องแค่ 2 ปีเอง ปีถัดมาเข้าศึกษาในศูนย์การศึกษานอกโรงเรียนจังหวัดกาฬสินธุ์ เมื่อจบการศึกษา ด้วยความที่เป็นคนไม่ยึดติดกับสิ่งใด สิ่งหนึ่ง นายเมธาวี ฉีกใบประกาศ ม. 3 ทิ้งอย่างไม่มีเยื่อใย(เป็นคนปล่อยวางมาก ไม่ยึดติดกับกระดาษแค่แผ่นเดียว) จากนั้นก็ไปทำงานพร้อมกับเรียนรามไปด้วย
ประวัติการศึกษา Episode II
อาชีวศึกษา อนุปริญญา
เมื่อมองเห็นว่าวุฒิม. 6 ไม่สามารถสร้างเงินเดือนเลี้ยงตัวได้จึงลาออกมาเรียนต่อที่โรงเรียนพณิชยการ.......... เป็นผู้ตั้งสโลแกนให้กับโรงเรียนนี้ว่า "เรียนสนุก นั่งลุกสบาย พ่อแม่ฉิบหาย จ่ายเงินเต็มที่ เป็นหนี้จนอาน พณิชยการ........ " ก่อนสอบ 1 สัปดาห์ เกิดล้มป่วยหนัก ถึง 2 สัปดาห์เต็ม ๆ จึงไม่ได้สอบ สุดท้ายเมื่อหายดีมาติดต่อขอสอบกับทางโรงเรียน พบปัญหายุ่งยากมากมาย จึงดรอปได้เพื่อกลับไปทำงาน ซึงไปทำงานหลายที่ อาทิ แม็คโดนัลด์ ซีเอ็ดยูเคชั่น,นอร์ทไทยทัวร์,เจเอสพี มาร์เก็ตติ้งกรุ๊ป จนได้พบกับความมหัศจรรย์ของคอมพิวเตอร์ จึงยอมลาลอกเพื่อจะกลับมาเรียนต่อ เมื่อกลับมาเรียนต่อทางโรงเรียนไม่ยอมนับหน่วยกิจเก่า ๆ ให้ จะให้เรียนใหม่หมด เมื่อเห็นความสิ้นเปลืองหนักกว่าเดิม นายก้อง จึงไปสมัครสอบเข้าเรียน ที่สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล วิทยาเขตกาฬสินธุ์ เมื่อจบการศึกษามาจึงเข้ากรุงเทพไปหางานทำต่ออีกรอบ
ประวัติการศึกษา Episode III
ปริญญาตรี
หลังจากจบการศึกษาจากราชมงคลกาฬสินธุ์แล้ว ก็เดินทางกลับเข้ากรุงเทพ งานการก็ช่างหายากเย็นแต่แล้วก็ได้งานทำในเดือนกรกฏาคม 2540 ที่บริษัทคิงส์ เพาเวอร์อินเตอร์เนชั่นแนล เป็นดิวตี้ฟรี ทำงานร่วมกับเพื่อนร่วมงานชาวญี่ปุ่น และ ชาวจีนหยุนหนันจากทางภาคเหนือของไทย ทำงานก็ไปเรื่อย ๆ งานพอใช้ เงินดี แต่ไม่ค่อยชอบงานขายที่ต้องทำให้ได้ตามยอดตามเป้าที่เพิ่มขึ้นทุกเดือน ใจรักชอบอยากทำงานกับคอมพิวเตอร์มากกว่า พยายามขอย้ายแผนกหลายครั้งแต่ไม่เคยได้ ทำงานไปได้ปีกับอีกนิด ๆ รู้สึกไม่อยากทนต่อไปก็เลยลาออกมาด้วยหวังว่าจะมีงานทำ ก่อนลาออกก็ไปสมัครเรียนที่มสธ. และนั่นก็เป็นจุดเริ่มของการเรียน ภาค 3
เริ่มต้นเรียนที่มสธ.คณะนิเทศศาสตร์ สาขาวิชา การจัดรายการวิทยุ เรียนไปได้ปีนึง ก็ทราบว่าทางมสธ.
ได้เปิดสาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศธุรกิจ จึงทำการเดินเรื่องขอย้ายสาขาวิชา ซึ่งทางมหาวิทยาลัยก็ทำเรื่องให้เร็วมาก ใช้เวลาแค่ปีเดียวเอง ผมก็เรียนมาเจอความล่าช้าและความผิดพลาดหลายอย่าง ดร๊อบอีกสามเทอม ไป ๆ มา ๆ กว่าจะจบ
ใช้เวลาถึง 6 ปี เซ็งเลยขอรับท่าน แต่ก็ได้ปริญญามาแปะข้างฝาเล่น ทล.บ. เทคโนโลยีบัณฑิต สาขาเทคโนโลยีสารสนเทศธุรกิจ ถ้าได้เรียนต่อโทเมื่อใหร่ เดี๋ยวจะมีประวัตการศึกษา Episode V มาฝากครับ
|
|
|