SON KEZ Kendine bile anlatamadığın şeyler vardır ya çoğu zaman. Anlatmak istesende kelimelere dökemediğin,kendini bir kaosun içinde bulduğun. Oradayım işte. Ölümün Kıyısında...Yürüyorum bir anlaşılmazlığın ortasında,Kimse anlamasada,kimse görmesede...Kalabalık ama yalnızım...Şiirler fısıldıyorum gök yüzüne.Sesim kayboluyor gecede,Ne duyan var nede bilen...Yürüyorum,bir yol var önümde aslında var olmayan,her mısrasında kyboluyorum olmayan bir şehrin sokaklarında,ve bir kaç mola veriyorum.Göz yaşı molası..!! Kimse görmüyor kimse bilmiyor ağladığımı.Asilim kimseye göstermiyorum ağladığımı,kendimle paylaşıyorum,kalbimde saklıyorum,ama bliyorum bir gün onunda buna dayanamıyacağını.Yürüyorum..ne diye? Kime? Bilmiyorum... Susuyorum... Gözlerimden kelimeler dökülsede.Her şey üzerime geliyor. Boğuluyorum, nefes alamıyorum.
Ölüyorum...
Hayatın her anında defalarca. Nefes almak istiyorum.
Derin bir nefes ve gözlerimi son kez yumarak derin bir uykunun ortasına dalmak SON KEZ...!!!

okumaya dewam..
nash nash