สำนวนสุภาษิตไทย
อะไรเอ่ย
เรือล่มในหนองกว้าง
ทองไม่ หายเอย
ทองเล็กเจอทองใหญ่ ล้ำค่า
หล่อหลอมรวมกันไซร้ เป็นทองแผ่นเดียว
ความหมายก็คือว่า รวยเอ๊า รวยเอา
รักดีหามจั่วจ้าง อย่าหาม เสาเอย
หามจั่วชั่วอย่างไร เขาว่า
แล้วจั่วมันเป็นไง หรือแบบ สามเหลี่ยม (หน้าจั่วน่ะ)
เสาแลก็มีค่า เสาไฟ ฟ้าไง
ไก่เห็นตีนงูง้าง นมไก่..เห็นเอย
นมไก่ใหญ่เท่าไข่ ตีนงูล่ะไก่
เหมือนตีนกาบนหน้า แก่แล้วรู้ดี
ดินพอกหางหมูสร้าง เก็บไว้ เต็มเลย
สะสมกลมพองใหญ่ เร่อร่า
ได้แต่พอกพูนไว้ ไม่ทำ ดูดาย
พอกจนหมูมีค่า โลละ เจ็ดสิบ
ว่าแต่เขาเอาอ้าง เหนาไซร้ เป็นเอง
อิเหนาเขาเป็นใคร หล่อซ่ะ
เขาเตือนก่อนเอื้อนไป ดูตัว เองก่อน
ถ้าว่าเขาว่าบ้า เราบ้า แย่เลย
อัฐยายอย่าทิ้งขว้าง ซื้อไซร้ หนมเอย
ซื้อหนมยายต่อไซร้ ดีกว่า
จ่ายมาได้หนมไป ทอนกลับ ด้วยยาย
อย่างนี้ยายไม่ว่า เงินสภา คงคลัง
รักวัวให้ผูกบ้าง ลูกให้ ตีเอย
โบราณเขาว่าไว้ แต่ว่า
ถ้าหากผูกแน่นไป มันก็ ไม่ดี
หายใจไม่ออกค่ะ วัวตาย ลูกตาย
อยากขี้ตามช้างบ้าง
สุกใคร่
ขี้เอย
ทำตามช้างแล้วใช่ แบบว่า
ของนอกกะช้างไทย หรูโก้ โอเว่อ
เขาว่าจะเบอร์ห้า บ้าเห่อ ตามช้าง
จับตักแตนขี่ช้าง กลับได้ แมงเอย
แมงวันหัวเขียวใหญ่ เบ่อร่าก้า
อันนี้ถามแม่ค้า กรอบไหม ขายดี
เขียนเสือขู่วัวบ้าง ข่มไว้ วัวเอย
แต่วัวยังเสียงใส ส่ายหน้า
ไม่กลัวหรอกเสือใบ เสือสิง กระทิงแรด
กลัวแต่ก็โรคบ้า เป็นแล้ว โด่งดัง
ความวัวไม่ทันว่าง ควายไซร้ แทรกเอย
วัวหายไม่ทันไร ควายซ่า!
ดันหายตามวัวไซร้ แทรกซ้อน ซ่อนปม
เรื่องเล็กยังไม่ซา เรื่องหนา เข้าแจม
วัวหายแล้วค่อยหา คนไป ล้อมคอก
จ้างไปล้อมทำไม คอกหญ้า
ถ้าล้อมก่อนวัวไกล คงดี เป็นแน่
นี่ถ้าวัวกลับมา นายจ๋า เข้าไง
ขี้หมูก็ราร้าง ขี้ไซร้ หมาแห้ง
เห็นขี้ดีอย่างไร หมูหมา
ทำปุ๋ยเป๋ยเป็นไง ไม้งอก งามดี
เรื่องขี้หมูขี้หมา เรื่องเล็ก นิดเดียว
หมูไปไก่มาหนา เฉไฉ อย่าเอย
เงินมาได้ของไป พันห้า
เกินมาก็ทอนให้ ดอลละ สี่สิบ (ฝ่า ๆ )
เงินบาทช่างสูงค่า พุ่งเอ้า พุ่งเอา
น้ำมาปลาก็ว่าง มดไต่ กินเอย
น้ำลดมาเมื่อไหร่ ปลาล้า
(ไม่ร้านะ เหม็นอ่ะ)
จะจับปลากินให้ หนำจิต หมดบอก
อย่างนี้เขาบอกว่า ทีใคร ทีมัน
น้ำขึ้นหลังลาร้าง รีบไป ตักเอย
โอกาสมาเยือนใกล้ ไม่ไขว่ คว้ามัน
ผ่านไปจึงรู้ค่า ราคา มันมี
ละลายแผ่นน้ำกว้าง ด้วยไห น้ำพริกเอย
ด้วยตำเยอะมากไป คุณป้า
ตำจากครกเสร็จใหม่ ละลาย น้ำเล่น
จึ่งทำให้เรารู้ว่า ทำไม แสนแสบ (คลองนี้ถึงแสบแสน)
หัวหลักปักเลนกว้าง อยู่ใกล้ ตอเอย
เหมือนคน ๆ ซึ่งไซร้ ไร้ค่า
ไร้ใครเอาใจใส่ สนใจ ใยดี
เป็นหัวหลักหัวตอล้า อยู่ไป
ไร้ตม
น้ำกลิ้งบนบอนคว้าง กลมใส ไหลเอย
สักแต่พูดไม่จริงใจ ลมปาก เหม็นฉึ่ง
อย่างงี้จารย์แม่ว่า ต้องอี โมฟอร์ม (เหงือกดีฟันไม่เสียว)
กิ่งก่าได้ทองอ้าง ตัวไซร้ ดีเอย
คางคกขึ้นวอไว โอ่อ่า
วานรได้แก้วใส คุยทับ ฉับพลัน
สอนให้เรารู้ว่า ลืมตน ไม่ดี
ขิงราข่าแรงบ้าง สองไซร้ ไป่เอย
ไม่มีใครยอมใคร แข็งกล้า
อย่างงี้ต้องจับซ่ะ แกงส้ม ต้มยำ
เจ็ดวันถ้าเว้นว่าง ดีดไซร้
ดนตรีเอย
สามวันนารีไกล แห้วหนา
เตือนบอกให้พึงไว้ หมั่นฝึก หมั่นเกี้ยว
ทั้งดนตรีนารีคว้า ไม่หลุด มือเรา
ช้า ๆ คอยท่าบ้าง พร้าได้ งามเอย
ช้า ๆ มักได้ใคร่ ไตร่ตรอง รอบคอบ
เสร็จถ้วนถี่ถ้วนหน้า พร้างาม ในมือ
น้ำเชี่ยวเกลียวม้วนกว้าง เรือใด
อย่าขวางเอย
อย่าหมายเข้าไปใกล้ เกลี้ยกล่อม ขัดขวาง
แม้เรือจะเหล็กกล้า หาแกร่ง ทานทน
มือไม่พายยังว่าง เท้าไกว น้ำเล่นเอย
เอาเท้าราน้ำใส ขุ่นฝ้า
เขาว่ากันว่าไง ไม่ทำ ยังแจ๋น
อยู่เฉย ๆ ดีกว่า พับเพียบ เรียบร้อย
คนตาบอดคลำช้าง เห็นไหม อะไรเอ่ย
คลำไปไม่รู้ไร ตอบว่า
หมูน้อยน่ารักใคร่ ตัวหนึ่ง หน้ากิน
อย่างนี้เขาบอกว่า อวดรู้ เกินตัว
มดเห็นน้ำตาลวาง ไว้ใกล้ กินเอย
วางล่อมดไต่ไล้ ลิ้มร่า
สองสิ่งนี้เตือนว่า อย่าวาง ใกล้กัน
ฝนทั่งที่ตั้งวาง กะให้ เป็นเข็มเอย
เจีย ตัด ขัดเสียใหม่ ทั่งหนา
สอนให้เราทำไร พะยะ ยามเถิด
วันหนึ่งในวันหน้า เข็มทั่ง หวังมี
เข็นครกขึ้นเขาข้าง ภูใหญ่ ยากเอย
ยากนั้นยากอย่างไร ยากขา
อยากเพราะคิดมากกว่า ลืมไป ก็ดี
เป็นคนอย่าได้ไซร้ ยกตน ข่มท่านเอย
คิด ทำ ดีกว่าบ่น ใบ้บ่อ
ขยัน
ประหยัดไซร้เห็นผล ไม่ต้องรอ เรือล่ม (ในหนองไง)
ไม่ใช่เอาแต่นั่งรอ วาสนา มาเยือน
.....................................................................................................
15 มิ.ย. 44