• บทที่ ๔  ( ปราบมหาโจร ด้วยอิทธิฤทธิ์ )
พระพุทธเจ้าทรงโปรดองคุลิมาล
เมื่อพระพุทธองค์กลับจากบิณฑบาตในกรุงสาวัตถี
พบองคุลิมาล ๆ เห็นเข้าจึงจับอาวุธไล่ตามพระพุทธองค์
แต่ไล่ตามไม่ทัน พระพุทธองค์ตรัสให้องคุลิมาลได้คิด
“เราหยุดแล้ว แต่ท่านสิไม่หยุด” องคุลิมาลเลื่อมใส
ขอบวชและตามเสด็จกลับไปกรุงสาวัตถี
และพักอยู่ ณ เชตวนาราม

 
• คำสวด
๏ อุกฺขิตฺตขคฺคมติหตฺถสุทารุณนฺตํ
ธาวนฺติโยชนปถงฺคุลิมาลวนฺตํ
อิทฺธีภิสงฺขนมโน วิธินา ชิตวามุนินฺโท
ตนฺเตชสา ภวตุ เต ชยมงฺคลานิ

 

• คำแปล
๏ ปางเมื่อมหาโจร ผู้มีฉายาว่าองคุลิมาล
สันดานบาปหยาบช้า มือถือดาบเงื้อง่า
วิ่งไล่ติดตามพระองค์ไปเป็นระยะทางถึง ๓ โยชน์
พระจอมมุนีทรงบันดาลด้วยฤทธิ์ทางใจได้ขัยชนะ
ด้วยเดชแห่งองค์พระผู้พิชิตโจรนั้น
ชอชัยมงคล จงมีแก่ท่าน
1