บทที่ ๒ ( ปราบยักษ์ ด้วยขันติธรรม )
พระพุทธเจ้าเสด็จไปปราบอาฬวกยักษ์ ซึ่งสำแดงฤทธิ์ถีบยอดเขาไกรลาศ แล้วร้องเรียกยักษ์บริวารมาล้อมวิมาน ยิงศาสตราวุธ ๗ ประการใส่พระพุทธเจ้า อาวุธนั้นกลับกลายเป็นดอกไม้บูชาพระพุทธองค์ อาฬวกยักษ์แพ้ฤทธิ์แล้ว พระองค์จึงเทศนาโปรด จนยักษ์ถึงแก่พระโสดา |
คำสวด
๏ มาราติเรกมภิยุชฺฌิตสพฺพรตฺตึ โฆรมฺปนาฬวกมกฺขมถทฺธยกขํ ขนฺตีสุทนฺตวิธินา ชิตวามุนินฺโท ตนฺเตชสา ภวตุ เต ชยมงฺคลานิ
|
คำแปล
๏ ปางเมื่ออาฬวกยักษ์ ผู้ดุร้ายหยาบช้าเหี้ยมโหดไม่เลือกหน้า เข้ามากระทำยุทธนาการอยู่ตลอดคืน ยิ่งเสียกว่าเมื่อครั้งผจญมาร ( ซึ่งพ่ายไปก่อนอาทิตย์อัสดง ) พระจอมมุนีทรงใช้วิธีปราบด้วยพระขันติคุณ ( คืออดพระหฤทัยต่อสู้ ) ได้ชัยชนะ ด้วยเดชแห่งองค์พระผู้พิชิตยักษ์นั้น ขอชัยมงคลจงมีแก่ท่าน |