พระมหาบุรุษได้เสด็จไปประทับใต้ต้นมหาโพธิ์ในเวลาเย็น
ทรงกำหนดจิตเจริญสมาธิภาวนา เพื่อการบรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณ
พระยาวัสสวดีมารซึ่งคอยติดตามพระองค์อยู่ จึงเข้าขัดขวาง
โดยขี่ช้างคิรีเมขละ นำเหล่าเสนามารจำนวนมากเข้ามารบกวน
หวังให้พระองค์เกรงกลัวจะได้ลุกขึ้นเสด็จหนีไป
แต่พระองค์ก็ยังประทับนิ่งเป็นปกติโดยมิได้ทรงหวั่นไหว
พระยามารจึงโกรธมาก สั่งให้เสนามารกลุ้มรุมกันประหารพระองค์
พระองค์จึงทรงนึกถึงบารมี ๓๐ ทัศ ที่ทรงบำเพ็ญสั่งสมมาทุกชาติ
โดยขอให้นางสุนทรีวนิดาแม่พระธรณีเป็นพยาน
แม่พระธรณีจึงผุดขึ้นมาจากพื้นดิน แล้วบิดมวยผมจนน้ำท่วม
กระแสน้ำก็พัดพาพวกเสนามารไปหมดสิ้น
พระยาวัสสวดีมารจึงขอมแพ้และกลับไปยังที่อยู่ของตน