Uyan bu nevm-i gafletten ey can
Sivaya muhabbet dünya dediler

Her kulun ameli ecri sonunda
Verilir adına ukba dediler

Sonu ecr-i hasen olsa bir işin
Onu işlemeye sevab dediler

Sonunda seyyie olan bir işe
Onun da ismine günah dediler

Meyvesiz bahçeyi eyleme imar
Çektiğin zahmete heba dediler

İbadet kozunun kabın kırmadan
Ona da bir kuru dava dediler

Emraz-ı gaflet-i senden ref'etmek
Mürşidin telkini deva dediler

Katresin sen uzak olma bahirden
Bu'd-ı fırkat nar-ı cehennem dediler

Arif ol seyreyle cemal-i yari
İlm u irfan zevkin cennet dediler

Nokta-yı vahdeti şuhud eylemek
Birliğe yetmeğe vuslat dediler

Pekçe sarıl FEHMİ "hablü-l metin"e
Çünkü sana bugün İMAM dediler