Esti çün bad-ı saba
Kalmadı gayrı heva
Doğdu güneş maşrıktan
Hiç dolanmaz gün oldu

Gitti kış hiç kalmadı
Nihayetsiz yaz oldu
İlkbaharın bülbülü
Gülün dalına kondu

Yok olmadan var olmaz
Var dahi yoktan olmaz
Anladım çün ben beni
Hep görünen Hak olmaz

Gül kokanlar gül oldu
Bülbüle didar oldu
Kaf'tan Kar'a hükmeden
Mülke Süleyman oldu

Sır idi zahir oldu
Nur idi batın oldu
Hep gönüller bir oldu
Evvel ahir ol oldu

Geçtim dünya deminden
Hem ukbanın seyrinden
"Len terani" yok bana
Güle gül didar olmaz

Dostu buldum tenhada
Konuştum kana kana
TALİBİ'den görünen
Kendisi canan oldu