K544201 เพชรพระอุมาภาค 5 นางพญานาคราชVS วาชิกา+มันตรัย

เพชรพระอุมาภาค 5 นางพญานาคราชVS วาชิกา+มันตรัย

เราก็จบภาคสี่มาได้อย่างทุลักทุเลนะครับ บัดดี้ขอเริ่มภาค 5 วาชิกาซึ่งพลาดท่าเพลี่ยงพล้ำแก่นาคเทวีซึ่งพาป๊ะป๋ามาช่วย จะมาแก้มืออย่างไร

โปรดติดตาม......

จากคุณ : ชาวเพชรพระอุม - [25 ก.พ. 14:07:30]

ความคิดเห็นที่ 1

ใต้ต้นลั่นทมสีชมพู สวยงามตระการตาเหมือนสาวน้อยในชุดเชียร์ลีดเดอร์ของแถวๆสามย่าน
ชายหนุ่มรูปหล่อ หุ่นเหมือนเพียซ บรอสแนน มาดก็ไม่เบาไปกว่ากัน
สะพายไรเฟิลมาดเท่ สลัดตู้เย็นที่หลงแบกมาเข้าป่าตั้งแต่แรก ลงทิ้ง ด้วยความเมื่อยล้า
ยกมือป้องหน้า กวาดสายตาคมกริบมองลำเนาไพรหนาทึบรอบกาย แล้วกู่ก้อง
"ใครอยู่บ้างงงงงง พระรองมาแล้ววววววววว"
มโนนึก(ภาษาคุณปู่ฟ่ะ) ย้อนไปถึงชายร่างผอมแห้ง เล็กเกร็ง ดวงหน้ามันครึ้มด้วยหนวดเครา หาความหล่อไม่ได้เลยแม้เส้นยาแดง
แต่น่าเจ็บใจนัก ที่เขาคนหลังนี้คือพระเอกของเรื่องไปซะด้าย
" รพินทร์...คุณมารายงานตัวรึยางงงง"

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [25 ก.พ. 14:25:06]

ความคิดเห็นที่ 2

มาแล้วครับคุณชาย ทำไมมาเร็วจริง ๆ คึกคักเหลือเกินนะครับตั้งแต่เจอน้องลั่นทมสีชมพูนี่
ว่าแต่ว่าเราจะทำอะไรกันต่อไปดีอ่ะคับ คุณชายลองเสนอแนวความคิดมาหน่อย ผมต้องพักสมองเพิ่มเม็ดเลือดอีกหน่อย ไม่ได้เจ้ามันตรัยมันเจาะไปค่อนตัวเลยเชียว....

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [25 ก.พ. 14:37:07]

ความคิดเห็นที่ 3

คุณชายกลาง.....
พักเสียก่อนเถอะค่ะ อิงกายกับลำต้นที่ค่อนข้างแข็ง ทว่าแฝงความนุ่มนวลของลั่นทมต้นนี้ คุณชายเหนื่อยมามากเหลือเกินกับการเดินทางและการต่อสู้ในครั้งก่อน ลั่นทมยังรวดร้าวใจไม่หาย ที่คุณชายไม่เหลียวแลลั่นทมในตอนท้าย หากใจบริสุทธิ์ของลั่นทมป่าดวงนี้ มอบให้คุณชายหมดสิ้นแล้ว มาตรว่าคุณชายจะมิเหลือเยื่อใยใดกับลั่นทมแล้วก็ตาม ลั่นทมก็ยังจะจงรักภักดีต่อหัวใจของตัวเองเสมอ พักเถอะค่ะคุณชาย ลั่นทมจะโอบกิ่ง ใช้ช่อดอกของลั่นทมบังเปลวแดด กั้นลมแรงมิให้ต้องผิวของคุณชายเลยแม้แต่ปลายก้อย
ยังไม่ต้องรีบร้อนหรอกค่ะ สมาชิกยังมากันไม่พร้อมเพรียงเลย ใช่ไหมคะ...ผู้กองรพินทร์ ?

จากคุณ : ลั่นทมสีชมพู - [25 ก.พ. 14:49:11]

ความคิดเห็นที่ 4

เดี๋ยวเจ้าป้าวาชิกา มาถึงก็รู้เองแหละครับ
ถ้าแกไม่มาแปลว่า แกไปเกิดเป็นสาวรายใหม่แล้ว

ต้องรอนาคเทวี คุณแสงโสม คุณอำพล มันตรัย และแม่นางลั่นทมอีก
รวมทั้งขาจรที่ไม่รักกันจริงชอบทิ้งขว้างอีกโหลนึงด้วย

รพินทร์ คุณไม่เอา versionของคุณที่เตรียมไว้แต่แพ็กเกจดันหมด
มาให้อ่านกันหน่อยเหรอ
เผื่อจะโมเม(ที่ไม่ใช่นักร้อง) รวมกันเข้ามายำเป็นตอนใหม่ซะเลย

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [25 ก.พ. 14:49:45]

ความคิดเห็นที่ 5

อะโด้ ยัยลั่นทม
เธอทำหวาน ประคองฉันหาอะไรตอนนี้
ตอนฉันมีทุกข์หนัก ใจจะขาดรอน...ไม่ได้เข้าส้วม..เอ๊ย..ห้องน้ำ
เพราะมัวช่วยพระเอกรบกับป้าวาชิกาอยู่สี่วันสี่คืน
เธอยืนต้นเฉย ไม่สน ไม่มีทั้งเสบียง ไม่มีทั้งสุขภัณฑ์
มองเห็นหัวใจเธอ ไม่รักจริงไม่ติงนังนี่หว่า

ขอโทษแฟนเพชรอุมาที่หลงเข้ามาอ่านครับ
พระรองเสียขวัญกับมายาหญิงมาหลายคนในภาค ๔
เลยหลุดโลกไปหน่อย ยังเงี้ยะละ

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [25 ก.พ. 15:03:02]

ความคิดเห็นที่ 6

เธ่อ เวลามีผู้หญิงมาสนใจ เล่นตัวอย่างนี้ทั้งปี แล้วบ่นว่าอยากมีแควน หัวใจหนาว เฮ้อ คุณชายหนอคุณชาย
ถ้าคุณป้าวาชิกาไม่มา โผมจะเอาเวอร์ชั่นผมมาแปะนะ มันอยู่ที่บ้านอ่ะ อันนี้โผมแอบเล่นที่นี่ทำงาน เขียนนานมากกะเดี๋ยวถูกให้ไปเดินป่าจริง ๆ .....

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [25 ก.พ. 15:27:40]

ความคิดเห็นที่ 7

ท่านมดวาชิกาและท่านมันตรัยขา

แสงยังคงยืนหยัดอยู่เคียงข้างพวกท่าน โดยไม่เปลี่ยนใจค่ะ

...........แค้นนี้ สิบปี ยังไม่สาย......ค่ะท่าน

จากคุณ : แสงโสม - [25 ก.พ. 16:02:36]

ความคิดเห็นที่ 8

พรานรพินทร์ เราจะมาบอกข่าวแก่ท่าน
ท่านพ่อของเราจับได้ว่าเราจะแอบหนีไปเดินป่าร่วมกับพวกท่าน
ท่านพ่อโกรธมาก สั่งห้ามเราไม่ให้เข้ามาคลุกคลีกับพวกมนุษย์
ดังนั้น เราจึงไม่อาจเดินทางร่วมไปกับพวกท่านได้
แต่ท่านไม่ต้องกังวล เราจะใช้ทิพยญาณ (สะกดถูกป่าวเนี่ย) ติดตามพวกท่านไปเสมอ
และหากท่านพลาดพลั้ง เราจะช่วยปกป้องท่านให้ปลอดภัย

(เอ่อ..อันนี้เราเองก็ว่าเราเว่อร์ไปหน่อย ท่านเป็นพระเอก
สามารถเอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์อยู่แล้ว)

จากคุณ : นาคเทวี - [25 ก.พ. 17:16:25]

ความคิดเห็นที่ 9

รพินทร์
จริงของคุณ ผมไม่น่าสวมวิญญาณว้ากเก้อร์ ทำให้น้องเฟรชชี่ลั่นทมสีชมพู ตื่นตระหนก
ร้องเพลงเชียร์ไม่ออก เผ่นหนีไปแล้ว
กลับมาเถอะน้องจ๋า พี่ซีเหนี่ย ล้อเล่นง่ะ

ส่วนท่านนาคเทวีไม่ยอมหลวมตัวมาเล่นละครโรงนี้ด้วย เวทีกลวงโบ๋เหลือเรา ๒ คน
อ้อ แม่ตัวแสบแสงโสม catwoman และ/หรือ black widow หลุดจาก Batman มาถึงเพชรพระอุมาอีกคน
คุณช่วยไปคืนดีกะเธอด้วยละกันนะ ผมไม่กล้าทาบรังสีอำมหิตเปล่งจากเสียง ท่านขา
มันเปล่งรังสีฆ่าฟันออกมาทุกอณูเชียวหละ

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [25 ก.พ. 17:24:19]

ความคิดเห็นที่ 10

สนุกจัง :)
ขอเข้ามาอ่านเฉย ๆ นะค่ะ
ติดเพชรพระอุมาเหมือนกัน

จากคุณ : shamrock - [25 ก.พ. 17:32:44]

ความคิดเห็นที่ 11

ณ ที่ใดดวงใจมิไหวหวั่น
ขอผ่าฟันอุปสรรคและขวากหนาม
ถึงสิ้นชาติวาสนาชะตาทราม
จะฝากนามให้โลกรู้...ถูก็ชาย

จากคุณ : พนมเทียน - [25 ก.พ. 18:26:00]

ความคิดเห็นที่ 12

คุณพนมเทียนจริง อ๊ะเป่าครับ ถ้าจริงผมดีใจตายเลย ขอลายเซ็นต์ด้วยเถิดครับ กรุณาบนหนังสือเพชรพระอุมาทุกเล่ม แล้วเมลล์ให้ผมด้วย.....
อ้าว ชักไม่รู้จักที่สูงที่ต่ำเสียแล้ว......กราบงาม ๆสามหนคร้าบ

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [25 ก.พ. 18:29:10]

ความคิดเห็นที่ 13

โธ่ ผู้หญิงก็ยังงี้ทุกทีเลย มาหลอกล่อ ป้อยอ พอรพินทร์ตั้งท่าจีบก็วิ่งหนีไป แงแงแงแง คุณชายขอยืมอกเป็นที่ซับน้ำตาหน่อย เอ ไม่ได้เดี๋ยวชาวบ้านเขารู้ว่าเราเป็นอะไรกัน......

อันนี้เป็นเวอร์ชั่นของผมที่เข้าพันทิพไม่ได้เมื่อคืนครับ

“รพินทร์” เสียงนั้นดังก้องกังวาน สะท้อนสะท้านจับต้นชนปลายไม่ได้ว่ามาจากทิศใด
จอมพรานพยายามลืมตาขึ้นมอง แต่รู้สึกว่ามันช่างยากลำบากเหลือเกิน
“รพินทร์” เสียงเรียกซ้ำอีกครั้ง คราวนี้เริ่มจับหางเสียงได้ว่าเป็นเสนาะเพราะพริ้ง รู้สึกคุ้นเคยเหลือเกิน
“คุณหญิง คุณหญิงใช่ไหมครับนี่ ผมได้เจอคุณหญิงของผมแล้ว” ภาพข้างหน้ายังพร่ามัว แต่พอจับเค้าได้ว่าเป็นรูปร่างมนุษย์ผู้หญิงคนหนึ่ง รพินทร์พยายามเปล่งเสียงให้ดังกว่านี้ แต่ไม่มีกำลังเพียงพอ มันจึงเป็นแค่เสียงกระซิบในลำคอ

“รพินทร์ รู้สึกตัวแล้วหรือ พยายามรวบรวมสติหน่อยนะ” เสียงนั้นเอ่ยพร้อม ๆกับที่รพินทร์รู้สึกว่ามีวงแขนมาช้อนไหล่พยุงให้ลุกสะดวกขึ้น เขาค่อยลุกขึ้นนั่งอย่างช้า ๆ นัยน์ตาเริ่มชินกับแสงสว่าง มองเห็นอะไรชัดเจนขึ้น

“คุณหญิง นี่คุณหญิงจริง ๆด้วย ผมฝันไปหรือเปล่า” รพินทร์โอบดารินไว้อย่างยินดี
“หรือว่าผมตายแล้ว แต่ทำไมได้พบกับคุณหญิงล่ะ ที่นี่เป็นแดนอะไรกันหนอ” รพินทร์หันไปมองรอบข้าง พึ่งได้กลิ่นหอมหวนของดอกไม้มากระทบฆานะประสาท ที่เขานั่งอยู่แวดล้อมไว้ด้วยกำแพงสีเหลืองทองซ้อนกันเป็นชั้น ๆ ดูจากสายตาแล้วทำจากวัสดุอ่อนนุ่มอะไรสักอย่าง แท่นที่เขานั่งมีริ้วขนประดับด้วยละอองทองที่เป็นที่มาของกลิ่นหอมชื่นใจ

“ดอกบัวนี่นา เราอยู่ในดอกบัว” พริบตาเขาก็ลุกขึ้นยืน ทำให้เพ่งพิศเห็นรูปลักษณะของดอกบัวขนาดใหญ่ได้ชัดเจน มองเลยออกไปก็เป็นดอกบัวมากมายหลากสี รวมทั้งใบเบียดซ้อนกันแน่นขนัดจนสุดสายตา รพินทร์ขมวดคิ้ว เขาไม่เคยเห็นภูมิประเทศเช่นนี้มาก่อนเลย แต่รู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด

ดารินที่อยู่ในอ้อมกอดเงยหน้าขึ้นมองเขา “สวรรค์ของคู่รักไงคะ เหมือนอย่างที่กามนิตกับวาสิษฐีได้พบกันหลังจากสิ้นลมปราณแล้ว”

“งั้นแปลว่าเราสองคนตายแล้วเหรอนี่ ผมไม่ยักรู้ว่าตายแล้วจะได้เจอน้อยของผมแบบนี้ ไม่งั้นนอนให้ไอ้ไทรันมันเหยียบแบนแต๋ตายไปนานแล้ว” รพินทร์กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น “เราจะไม่พรากจากกันอีกแล้วใช่ไหม”

“ไม่ใช่ค่ะ คุณยังไม่ตาย คุณแค่หมดสติไปชั่วครู่เท่านั้นเอง มหาฤาษีโกณทัญญะได้ช่วยคุณออกมาในเวลาคับขัน น้อยขอท่านให้เราพบกันช่วงสั้น ๆ เพื่อที่ว่าจะได้มีกำลังใจสู้ต่อไป เรายังไม่หมดกรรมหรอกค่ะ คุณต้องอยู่เป็นพระเอกทรมาน ระทมรักไปจนถึงภาคสามล้านกว่า ๆ จนโลกและสุริยจักรวาลจะระเบิดออกและยุบเป็นหลุมดำแล้วนั่นแหละค่ะ” น้อยถอนใจเบา น้ำตากลิ้งลงมาอาบแก้ม

“ขนาดนั้นเชียว ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ผมชักนึกฉุนคุณหญิงมาไร ๆไอ้เราก็บอกว่าไม่ได้ตั้งใจฆ่าพ่อก็ไม่ฟัง ดันมาสาปบ้าบอ ดูซิต้องมาลำบากกันทั้งคู่ เดี๋ยวพัดซ้อมซะนี่ …” ยังไม่ทันขาดคำ รพินทร์ก็ร้องดังโอ้ก ล้มกลิ้งจมเกสรดอกบัวเพราะเข่าของดารินกระแทกเข้าที่ลิ้นปี่

“หนอยคิดจะซ้อมแม่เหรอ ยังไม่ทันเป็นเมีย คิดจะซ้อมเหรอ เดี๋ยวก็ปล่อยให้มันตรัยมันเอาเลือดไปจนแห้งเสียหรอก….

รพินทร์หน้าเหยเก ลุกขึ้นอย่างลำบากยากเย็น บ่นอู้อี้ฟังไม่ถนัด พอคุณหญิงเงื้อมือก็หลบวูบ วาบ “เอาน่าผมพูดเล่นน่ะ อูยไม่รู้ว่ารักกันถูกสาป แล้วพอแต่งกันได้จะเหมือนถูกกว่าสาปกว่าหรือเปล่าไม่รู้ …..ว่าแต่ว่าเมื่อกี๊ผมยังนอนเลือดไหลโจ๊กออกจากคอ โดยมีเจ้ามันตรัยเอากาละมังรองเลือดไปให้ยัยแม่มดอยู่นี่นา แล้วรอดมาได้ยังไง”

ดารินหัวเราะเสียงก้อง “ก็ไอ้มันตรัยมันเป็นผู้ร้ายเต็มตัวน่ะสิ มันบอกว่าจะทรมานคุณค่อย ๆเชือดให้เลือดไหลจนตาย สงสัยที่นิทรานครไม่ค่อยมีหนังดู มันถึงไม่รู้ว่าไอ้การทรมานให้พระเอกค่อย ๆตาย โดยเอาตีนเหยียบไว้แล้วแหงนหน้าหัวเราะเอาหัวเราะเอาเนี่ยทำให้ผู้ร้ายเสร็จฝ่ายพระเอกไปแล้วหลายราย…..”

“มันไม่ได้สังเกตุว่าน้อยแอบย่องไปข้างหลังแล้วเอาหลวงพ่อวัดปากน้ำคล้องตัวมันไว้ แล้วคุณชายอนุชาที่รอจังหวะอยู่แล้วก็แทงมันด้วยมีดลงอาคมทำด้วยโลหะที่นาซ่าได้มาจากดาวอังคาร มันยังหัวเราะอยู่เลยตอนที่ร่างมันค่อย ๆสลายไปทีละน้อยทีละน้อย ป่านนี้ยังหัวเราะไม่หยุดเลยมั้งในนรกน่ะ ตอนที่นายนิรยบาลเขามาเอาวิญญาณมันไป มันก็ยังนึกว่าเหยียบตัวรพินทร์อยู่เลย”

“เก่งจริง ๆ ยอดรักของผม มาชื่นใจหน่อยเร้ว” รพินทร์หอมแก้มเปล่งปลั่งนั้นสามสิบห้าหนซ้อน ๆ “ชื่นใจแล้วไงต่อจ๊ะ”

“อ๋อ น้อยก็ใช้เลือดหมูที่เตรียมมาผสมกับดินถนำและของดำสิบเก้าอย่างส่งเข้าไปให้เจ้าซุปกับวาชิกาที่พึ่งจู๋จี๋กันเสร็จกิน ของดำทำให้มนต์ยัยวาชิกาเสื่อม แถมทำให้โรคแพ้คริปโตไนท์ของเจ้าซุปกลับมาหนักกว่าเก่า พอหมดอาคมยายมดก็ไม่สามารถความสาวอยู่ได้ หล่อนก็แก่ลงแก่ลงจนทนความแก่ตัวเองไม่ไหวตายไปเอง ส่วนซุปเปอร์แมนพออาการกำเริบก็อยู่ไม่ไหวเหมือนกัน ตอนนี้ท้าวเวสสุวรรณก็เอาตัวสองคนไปอบรมใหม่ในนรกเสียแล้ว เห็นล้อคคอวิญญาณกันไปยกใหญ่” ดารินเล่าด้วยอาการกระตือรือล้น

“งั้นเชียวเหรอ….” รพินทร์ก้มตัวลงนอน “เฮ้อ มานอนคุยกันตรงนี้กว่า”

“ไม่ได้แล้วค่ะ คุณต้องกลับคืนสู่ร่างเดิมเสียแล้ว แล้วพบกันใหม่อีกโกฏล้านปีข้างหน้านะคะ”
“คุณหญิง อย่าพึ่งไป” รพินทร์ทะลึ่งตัวขึ้นคว้าร่างนั้นไว้ โอบไว้จนแน่น

“โอ๊ย ปล่อยซะทีซิโว้ย หายใจไม่ออก เดี๋ยวก็ฟ้าผ่าตายห่าหรอก…ไม่ปล่อยพ่อดีดจริง ๆด้วย…” เสียงห้าวตะโกนโหวกเหวก..

รพินทร์ลืมตาขึ้นเห็นหน้าสาก ๆของชายคนหนึ่งในระยะประชิดมาก เขาปล่อยมืออย่างกระทันหัน แล้วผลักออกไปสุดแรงเกิด ร่างนั้นคะมำไปข้างหน้า รพินทร์เขม้นมองเห็นเป็นอนุชา

“คุณชายโอ้โฮดีใจชมัดเลยเนี่ย มาผมช่วยให้ลุกขึ้น เรายังไม่ตาย….แฮะ…...”

.....หมดมุขแล้วครับเนี่ย ตอนนี้หลบเลียแผลใจก่อนดีกว่า มีรักทั้งทีก็มีศัตรูหัวใจ มีร้ากทามมาย เมื่อใจไม่จริงใจกัน .......

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [25 ก.พ. 22:32:06]

ความคิดเห็นที่ 14

มารายงานตัวเฉยๆ โห...ไม่ได้โผล่มาหลายวันขึ้นกระทู้ใหม่กันแล้ว ช่วงนี้โดนองค์จักราชส่งมาดูงานที่ขอนแก่น เพชรบูรณ์ และเชียงใหม่ คงหายหน้าหายตาไปอีกนาน ถ้ามีโอกาสจะแวะมาดูเรื่อยๆ ละกันนะพรานใหญ่นะ แล้วก็นายกลางด้วย

จากคุณ : ฯพณฯส่างปา - [26 ก.พ. 00:45:09]

ความคิดเห็นที่ 15

เรียน...พรานใหญ่กะนายกลาง
ส่างปาขอนินทาเจ้าแงซายคนดีของนายหญิงหน่อยเหอะ ส่งส่างปามาดูงานสาธารณสุขที่เมืองไทยนะ ค่าเดินทาง ค่าน้ำร้อนน้ำชาก็ไม่ให้ ให้เราเดินป่ามา ดูเด่ะ เดินจากมรกตนครมาถึงกาญจนบุรี ตชด.เต็มไปหม๊ด ตรวจส่างปาซะระเอียดยิบ เราก็บอกว่าเราเป็น รมต.ของมรกตนครก็ไม่เชื่อ เอาเราไปนอนซังเตตั้งหลายวัน กว่าจะคุยกันรู้เรื่อง เนี่ยส่างปาก็ยัดไปตั้งหลายเงินอยู่ ลุยป่ามาจนถึงขอนแก่นกว่าจะหาร้านเน็ตได้สักร้าน ลำบากยากเย็นเหลือเกิน แล้วนี่ส่งเราไปเชียงใหม่อีก เฮ้อ..เดินจนขาขึ้นเป็นลูกๆ แล้วนะเนี่ย เนี่ยส่างปาว่าจะลาออกซะที ไม่เป็นแล้ว ไอ้ รอมอตง รอมอตรี มาทำงานกะพรานใหญ่ดีก่าสบายกว่ากันเยอะเลย อิ..อิ.. ที่เล่ามาเนี่ยเหยียบไว้เลยนะพรานใหญ่นายกลาง อย่าไปเล่าให้เจ้าแงซายฟังนะ เดี๋ยวมันปลดส่างปากลางอากาศจริงๆ ละก็ซวยเลย

จากคุณ : ส่างปา - [26 ก.พ. 00:56:11]

ความคิดเห็นที่ 16

อกจะแตกตาย
โถ...แสงอุตส่าห์เฝ้าพากเพียรเดินป่าตามมาด้วยความลำบากยากแค้นแสนสาหัส
เพื่อหวังจะมาคืนดีกับพ่อพรานไพรใจฉกาจ
อุตส่าห์วางแผนต่าง ๆ นา ๆ มารยาสาไถยสารพัด
เพื่อหวังได้มีโอกาสใกล้ชิดกับยอดดวงใจ
อุตส่าห์ยอมเข้าพวกกับฝ่ายร้าย เพื่อหวังช่วยโอบประคองยามพระเอกต้องภัยร้าย
โอ้ละหนอ..ดวงเดือนเอย
เพิ่งมาค้นพบความจริงในภาค 5 เอานี่เอง
ว่าพ่อยอดรักของแสง และคุณชายเชื้อเจ้า
....เป็นไม้ป่าเดียวกัน.....
โอ้ว...เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย (ขอยืมเพลงของท่านมันตรัยมาใช้หน่อยนะคะ)

คุณลั่นทมขา
คุณกับแสงในขณะนี้ตกอยู่ในสภาพไม่แตกต่างกันแล้วล่ะค่ะ
มิน่า..เจ้าประคุณเอ๋ย
แสงก็รู้สึกประหลาด ๆ พิกล ตั้งแต่เริ่มแรกที่พ่อรพินทร์ผลักไสให้ไปหาคุณชายเชื้อเจ้า
พอหันไปหาคุณชายเชื้อเจ้า ก็ถูกผลักไสให้ไปหาพ่อรพินทร์.....อะไรกันนี่

ท่านรพินทรนาฐขา
ตอนนี้ก็เหลือท่านเป็นความหวังครั้งสุดท้ายของแสงแล้วล่ะค่ะ
โปรดมาช่วยเป็นฟองน้ำรองรับซับหัวใจที่ช้ำระบมของแสงหน่อยได้มั๊ยคะท่านขา ได้โปรด

ท่านมดวาชิกาและท่านมันตรัยขา
ท่านกรุณาใช้เวทย์มนต์อันศักดิ์สิทธิ์ของท่าน ปลุกชีวิตท่านขึ้นมาอีกครั้ง
เร็ว ๆ หน่อยได้มั๊ยคะท่านขา แสงรอคอยท่านอยู่ด้วยใจจรดจ่อค่ะ

จากคุณ : แสงโสม - [26 ก.พ. 09:15:59]

ความคิดเห็นที่ 17

คุณแสงโสม
ลั่นทมคิดว่าเรายังมีความหวังนะคะ คุณอย่าเพิ่งตีโพยตีพายไปเรื่องที่ว่าหนุ่มๆ ของเรา-ลั่นทมเน้นว่า ของเรา มีอาการและอาการแสดงผิดเพี้ยนไป คลับคล้ายว่าจะเป็นนักอนุรักษ์นิยม-ชมชอบซึ่งกันและกัน เราคงต้องรอดูต่อไปสักพัก แต่ขณะเดียวกัน เราก็
คงต้อง กันไว้ก่อนแก้-ตัดไฟแต่ต้นลม ด้วยการไม่เปิดโอกาสให้ทั้งสองคนได้อยู่กันเพียงลำพังอีก เพราะจะว่าไป ของพรรค์นี้มันไม่เข้าใครออกใคร เหลียวซ้ายแลขวาหาไม้ต่างป่าไม่ได้ โอกาสที่จะเห็นไม้ป่าเดียวกันน่ารักน่าใคร่ก็สูง คุณแสงโสมคะ ลั่นทมยินดีเป็นยิ่งนัก ว่าอย่างน้อย หมอกหม่นที่กั้นกลางระหว่างเรา อันแสดงถึงการเคยมีเรื่องกินแหนงแคลงใจในอดีต ในจางสลายลงแล้ว นับแต่นี้ เราคงจะเป็นมิตรที่ดีต่อกัน ร่วมกันผลักดันให้เรื่องราวดำเนินไป และกระทำทุกวิถีทาง เพื่อให้ได้หนุ่ม (ใหญ่) ของเรากลับคืนมาจากอำนาจดำกฤษณา-ที่บิดเบือน ผิดเพี้ยนไป ให้สำเร็จจงได้ในอนาคต :)

จากคุณ : ลั่นทมสีชมพู - [26 ก.พ. 09:43:08]

ความคิดเห็นที่ 18

คุณชายกลาง
ลั่นทมนึกน้อยใจอยู่ครามครัน นับแต่วันที่คุณชายแสดงทีท่าหงุดหงิดไม่พอใจ ผลักไสกิ่งก้านและดอกใบของลั่นทมในวันนั้น คุณชายไม่สำเหนียกถึงกระแสความอบอุ่นและอาทรจากลั่นทมแม้แต่น้อยเลยกระนั้นหรือ คุณชายจึงแสดงทีท่าที่ทำให้ดูคล้ายเป็นคนใจดำ ไร้ความรู้สึกเช่นนั้น
ไม่เป็นไรดอกค่ะ ลั่นทมเล่าให้ฟังเท่านั้น ลั่นทมยังยืนยัน ว่าลั่นทมยินดีที่จะมั่นในความรักที่มีต่อคุณชายเช่นนี้ไปแสนนาน เป็นข้ารองบาท รองรับความรู้สึกทั้งหมดของคุณชายที่มีให้ลั่นทม ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกส่วนที่งดงาม หรือเลวร้ายต่อดวงใจดวงนี้ก็ตาม

จากคุณ : ลั่นทมสีชมพู - [26 ก.พ. 09:50:55]

ความคิดเห็นที่ 19

คุณลั่นทมขา
แสงยินดีทำสัญญาความร่วมมือในมิตรภาพอันดีงามกับคุณค่ะ
ความกินแหนงแคลงใจในอดีต ขอให้ลืมมันไปซะนะคะ เราจะร่วมกันต่อต้าน
อำนาจดำกฤษณาที่กำลังเกิดขึ้นแก่นักอนุรักษ์ทั้ง 2 ของเรา
แสงยินดีหลีกทางให้คุณกับคุณชายกลางด้วยความเต็มใจค่ะ (อันที่จริงจำใจ
ต้องหลีก เพราะคุณชายแกเล่นประกาศตัดขาดแสงเผยแพร่ต่อสาธารณชนไปทั่วโลกยังงี้
แสงยังขืนดันทุรังก็มีแต่จะสูญเปล่าน่ะค่ะ ไม่อยากเสียเวลา)
เป็นอันว่าเราจะร่วมมือกันนะคะคุณลั่นทม

รพินทร์ขา
ถึงแม้ว่าคุณจะมีคุณหญิงดารินอยู่เต็มหัวใจ
แต่ในระหว่างนี้ ระหว่างที่คุณยังไม่มีใคร เพื่อเป็นการช่วยป้องกันไม่ให้คุณ
เห็นความงดงามของไม้ป่าเดียวกันเลิศเลอไปกว่าไม้ป่าอื่น ๆ
แสงยินดีเข้ามาเป็นไม้หลากสีสรรให้คุณได้เห็นความแตกต่างนะคะที่รัก
ที่รักขา แสงยังรักคุณอยู่เสมอค่ะ ไม่ว่าคุณจะมีใคร ๆ ที่ไหนก็ตาม
แสงไม่เคยลืมเลือนคุณไปจากความทรงจำเลย

รักคุณทุกเวลานาทีค่ะ

จากคุณ : แสงโสม - [26 ก.พ. 11:00:01]

ความคิดเห็นที่ 20

ติดตามมาตลอดนะ
แต่ทำไมเพชรพระอุมาภาค 5 ไม่ต่อเนื่องกับ
ตอนสุดท้ายของภาค 4 เลยล่ะ
สงสัย สงสัย สงกะสัย
ตอนสุดท้ายของภาค 4 มีซุปเปอร์แมนมาช่วยน้องมดอยู่นา

จากคุณ : coffee - [26 ก.พ. 11:07:54]

ความคิดเห็นที่ 21

ขออภัยทุกท่านด้วยค่ะ
ไปค้นหากระทู้เดิมจนเจอ ก็เลยทราบว่า
ข้อมูลข้าพเจ้าไม่อัพเดตพอ
เชิญทุกท่านแสดงต่อกันได้เลยค่ะ แล้วจะติดตามตอนต่อไป

จากคุณ : coffee - [26 ก.พ. 11:35:57]

ความคิดเห็นที่ 22

นี่คุณสาว ๆ โผมพูดเล่นหรอกน่า หยั่งผมน่ะรึจะเบื่อผู้หญิง ไม่มีวันเสียล่ะ

คุณcoffee ครับ ข้างบนเป็นตอนจบของผมเอง อยากจะแต่งให้มันหวานซึ้งซะหน่อย รู้สึกกร่อย ๆไงไม่รู้ ภาค5 ยังไม่ได้เริ่มเลย ปรึกษากะคุณชายก็ไม่ได้เรื่อง

ส่างปาเอ๋ย.....
มียากินแก้อกหักเป่าวะ ข้านะอกละเอียดแล้วละเอียดอีก นี่มีฟามรักนาคเทวี พ่อเขาก็กีดกัน ซวยทั้งปีเลย

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [26 ก.พ. 11:40:21]

ความคิดเห็นที่ 23

เราเริ่มเดินป่ากันได้แล้วละรพินทร์
อย่าไปสนใจเสียงนกเสียงกา
ของแม่ป่าไม้เดียวกันสองคนนั่นเลย
ทำมาหาเรื่องกล่าวหาเรา สองคนนั่นแหละน่าสงสัย

ผมแหม่งๆ ตั้งแต่น้องลั่นทมสีชมพูลำต้นแข็งแรงนั่นแล้ว
ลำต้นแข็งแรงขนาดมีมัดกล้ามและหน้าแข้งพอๆกับคนเหล็กภาค ๑ กะ ๒ อ๊ะป่าวก็ไม่รู้
ผมว่าคุณตามหาตัวน้อยน้องสาวผมดีแมะ ยังไม่เจอกันซักทีเว้นแต่ในฝัน
เจออะไรก็ลุยเล้ยยย เดี๋ยวคุณอำพลแกก็คงมาแจม
แกอดไม่ไหวหรอก

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [26 ก.พ. 13:10:58]

ความคิดเห็นที่ 24

เข้ามาเยี่ยมได้ไหมคะ..รพินทร์

จากคุณ : กรวดสีฟ้า (bluepebble) - [27 ก.พ. 00:20:27]

ความคิดเห็นที่ 25

คุณชายกลาง
หยาบคายกับลั่นทมมาก
เสียแรงรัก....: mad

จากคุณ : ลั่นทมสีชมพู (ลั่นทมสีชมพู) - [27 ก.พ. 08:52:44]

ความคิดเห็นที่ 26

คุณแสงโสม
นับวันหนุ่มๆ ของเราจะปากจัดกันขึ้นทุกวันนะคะคุณ ล่าสุดนี่ก็มารวมเรียกเราเป็นไม้ป่งไม้ป่าเดียวกันไปด้วย ทั้งที่ยังเคลียร์ตัวเองในเรื่องนี้ไม่ได้เลย...
ลั่นทมละแค้นนัก คอยดูนะ จะป่วนให้เดินป่ากันไม่เป็นอันสงบสุขเลยเอ้า !
คุณแสงโสมไม่ต้องกังวลนะคะ ลั่นทมไม่ได้ชวนคุณคว่ำบาตรหนุ่มปากจัดเหล่านี้ด้วยหรอกค่ะ เพียงแต่ลั่นทมอยากระบายความรู้สึกให้คุณฟังตามประสาผู้หญิงด้วยกันเท่านั้นเอง ....: wink

จากคุณ : ลั่นทมสีชมพู (ลั่นทมสีชมพู) - [27 ก.พ. 08:57:08]

ความคิดเห็นที่ 27

อดไม่ไหว ต้องลากสังขารงอมๆ ตามคุณมา ทั้งรพินทร์ทั้งคุณชายกลาง
โฮย เหนื่อยดับจิต
คุณรู้อ๊ะป่าวว่าผมมัวไปชะเง้อดูเค้าประชุมอังค์ถัดจนเค้ากลับไปกันหมด ก็ยังดูไม่ออกว่าเศรษฐกิจเราจะดีขึ้น
ไทยไวล์ไลฟ์ถูกยึดกิจการ ขายให้ชาวต่างชาติมาช้อนซื้อในราคาต่ำกว่าพื้นดิน ไม่ใช่ติดดิน
ผมก็ต้องมาเผชิญโชคในวัยชรา แสวงหาขุมทรัพย์กลับไปฟื้นฟูกิจการ

เพชรพระอุมาภาค ๕ ผมว่าน่าจะเปลี่ยนชื่อเป็นตามรักตามล่า หรืออะไรที่เชยประมาณนั้น
เท่าที่เห็นก็มีมันตรัยหญิง กะนางไม้ลั่นทม ตามล้างตามเช็ด
ส่วนนางเอกอย่างคุณหนูกรวด เมื่อไรจะโผล่มาปลดพวกเรากลางอากาศอีกก็ไม่รู้
ท่านนาคเทวีก็ถูกป๊ะป๋ากีดกัน
คุณชายกลางกับพรานไพร ซัดเซพเนจร ป่าก็ไม่มี ทุกแห่งที่เดินไปมีแต่ไร่เลื่อนลอย ภูเขาหัวโล้น
หรือว่าคุณจะ..อะแฮ่ม...ไปปลูกกระท่อมน้อยสร้างรีสอร์ตกัน สองคน
ตามที่สองสาวนั่นเค้าสงสัยครับ

จากคุณ : อำพล - [27 ก.พ. 09:43:59]

ความคิดเห็นที่ 28

เอ ทำไมแปะไม่เข้าหว่า สองหนแล้วนะเนี่ย test ครับผม

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [27 ก.พ. 12:36:39]

ความคิดเห็นที่ 29

โผมจะบอกคุณลั่นทมสีชมพูว่า พวกคุณชายคุณหญิงเขาก็เป็นยังงี้แหละ ไม่สามารถตอบสนองความรักได้ถูกต้อง ดูคุณหญิงดารินของผมซิครับ แรกเริ่มปิ๊งผมเนี่ย ก็ทั้งด่าทั้งขู่ทั้งยิง โอ๊ย สาระพัด แล้วเป็นไงล่ะ หึหึ ต้องมาตามผมจนแทบล้มประดาตายในภาคสองสาม

โผมเดาอาการของนายชด ประชากรก็คิดว่าเริ่มมีจิตปฏิพัทธ์คุณนางไม้เข้าบ้างแล้วล่ะ เลยมีอาการงอนแบบเนี้ย อย่าโกรธเขาเลยครับ แกไม่กัดหรอก

คุณอำพล

ผมไม่ไปสร้างกระท่อมน้อยอยู่กับคุณชายหรอกครับ เดี๋ยวฟ้าผ่าตาย ในป่าหาสายล่อฟ้ายากเสียด้วยอ่ะ
รอคุณชายมาก่อนแล้วค่อยไปต่อ เรายังไม่ไดหาสมบัติพุกามกันเลยนะครับเนี่ย......

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [27 ก.พ. 12:45:06]

ความคิดเห็นที่ 30

ฮิ ฮิ คลายเครียดดีจังค่ะ เดี๋ยวจะแวะมาติดตามเป็นระยะนะคะ

*^o^* http://i.am/icyrose

จากคุณ : IcyRose - [27 ก.พ. 15:28:49]

ความคิดเห็นที่ 31

เชอะ...
(สะบัดหน้าค้อนควักเสียสามวง...โอย..คอเคล็ด)
ไม่ต้องทำเป็นมาพูดเข้าข้างกันให้ลั่นทมดีใจเลยผู้กอง
ไม่เห็น "เจ้าตัว" เค้าออกมาแสดงเจตนารมณ์ หรือจุดยืนอันใดเลย ถึงจะออกมา ลั่นทมก็ยังมิกล้าปักใจเชื่ออยู่ดี
นี่แหละหนา....ผู้ชายล่ะ
ใช่มั้ยคะคุณแสงโสม ?

จากคุณ : ลั่นทมสีชมพู - [27 ก.พ. 16:26:16]

ความคิดเห็นที่ 32

คุณลั่นทมขา
โปรดอย่ากังวลใจค่ะ ตราบใดที่เราบริสุทธิ์ใจเสียอย่าง เดียว ไม่ต้องกลัวใครว่าค่ะ ในที่สุด "ธรรมะย่อมชนะอธรรม" ค่ะ (เอ๊...แต่เราเป็นฝ่ายธรรมะหรืออธรรมกันแน่คะ คุณลั่นทม แสงก็ชักสับสนเหมือนกัน)

คุณชายกลางขา
แสงยืนยัน นั่งยัน และนอนยันค่ะ ว่าแสงและคุณลั่นทมเป็นไม้ป่าเดียวกันจริง แต่ขอโทษเถิดนะคะ เราทั้งสอง มิเคยคิดมีจิตพิศวาสไม้ป่าเดียวกันเลยแม้แต่น้อย เราพยายามไขว่คว้าหาไม้ป่าอื่น ๆ มาเคียงคู่เสมอ (ถึงแม้ว่าจะไม่เคยได้ก็ตาม) แต่เราก็ยังไขว่คว้ากันอยู่ โดยไม่ว่อกแว่กไปเห็นความงดงามน่ารักของไม้ป่าเดียวกันเลย เห็นมั๊ยคะ เรามีดวงจิตที่มั่นคงและซื่อตรงเพียงไหน
คุณชายกลางขา แสงจะยังคงมีความคิดเช่นเดิมอยู่ ถ้าคุณชายอยากให้เชื่อมั่นจริงจัง คุณชายน่าจะต้องตอบรับรักคุณลั่นทม เพื่อเป็นการพิสูจน์ให้เห็นว่าคุณชายมิได้ปรารถนาไม่ป่าเดียวกันจริง (โอ๊ะโอ๋...เริ่มเข้าล็อคเราแล้วค่ะคุณลั่นทม)

คุณชายขา โปรดอย่าคิดว่าแสงเป็นมันตรัยหญิงเหมือนที่คุณอาอำพลคิดนะคะ แสงเป็นเพียงแค่ catwoman & black widow เหมือนอย่างที่คุณชายเคยว่าไว้เท่านั้นเองค่ะ แต่ cat ของแสงนี่หมายถึง Kitty Cat นะคะ และ แมงมุมที่แสงเป็นก็คือ แมงมุมขยุ้มหัวใจค่ะคุณชายขา

นี่แสงก็กำลังรอท่านมันตรัยกับท่านมดวาชิกาอยู่ด้วยความกระวนกระวาย ท่านขา เมื่อไหร่ท่านจะมาแสดงตัวเสียทีล่ะคะ แสงโดนฝ่ายตรงข้ามเล่นงานจนตอนนี้อ่อนแอทั้งร่างกายและจิตใจแล้วค่ะท่าน ต้องการคนช่วยเหลือด่วนค่ะ แสงโดนแกล้ง โดนรังแกมาตลอดทั้งเรื่องเลยนะคะท่านขา ได้โปรดมาช่วยแสงด้วยค่ะ

จากคุณ : แสงโสม - [27 ก.พ. 19:06:29]

ความคิดเห็นที่ 33

ส่งไปตอนตีสามกว่าๆไม่เข้าอ่ะ ขี้เกียจแล้ว ยอมตายดีกว่า อิอิ

จากคุณ : ป้าหนอน - [27 ก.พ. 19:06:54]

ความคิดเห็นที่ 34

ท่านวาชิกาครับ
จะตัดช่องน้อยตายไปแต่พอตัวได้ยังไงครับ
ไม่สงสารลูกผู้ชายตาดำๆอย่างผมพ่ายแพ้เหรอครับ
ตอนนี้แม่ลั่นทมสีชมพู( ซึ่งผมสงสัยว่าจะสีเข้มขึ้นเป็นผีแดง) กำลังยิงประตูอุตลุดจะเอาชนะให้ได้
ถ้าผมพ่ายไปเหมือนลีดส์พ่ายแมนยู ก็ต้องเลิกเล่นภาค ๕ ไปไกวเปลเห่กล่อมเลี้ยงลูกอยู่กะบ้าน
ท่านวาชิกาไม่เสียดายบลัดดี้แมรี่สดๆหลังอาหารสามมื้อจากเส้นเลือดผมเหรอครับ

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [27 ก.พ. 19:25:19]

ความคิดเห็นที่ 35

คุณชายยังเจ้าคารี้สีคารมเหมือนเดิมเลยนะครับเนี่ย แหม เปรียบเทียบเป็นฟุตบอลเลย ฮ่าฮ่า นี่ต้องแอบมีจิตปฏิพัทธ์บ้างแล้ว แต่ด้วยวิสัยชายจำเป็นต้องปัดป้องเล็กน้อยแต่พองาม เดี๋ยวเขาจะว่าพวกเราใจง่ายแล้วนวลชายจะหมอง

คุณป้ามดครับ แปะมาใหม่ซิครับ ไม่มีคุณป้าแล้วเราก็เหงา โดดเดี่ยวเดี่ยวดาย เหมือนนกไร้ร่มโพธิ์ร่มไทร ขอกราบแทบเท้ามิตรรักแฟนเพลงทั้งหลาย รักรพินทร์น้อย ๆแต่รักให้นาน ๆนะครับ หึหึ ......

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [27 ก.พ. 19:52:38]

ความคิดเห็นที่ 36

คุณแสงโสมคะ
ยิ่งนานวันผ่าน ลั่นทมยิ่งมีความรู้สึกคุ้นเคยกับคุณอย่างประหลาด และยังมีหลายสิ่งหลายอย่างที่บ่งชี้ว่า เรามีอะไรที่สื่อตรงกันอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน (เอ….สโลแกนคุ้นๆ) อย่างที่คุณว่า ไม่รู้ว่าเป็นธรรมะหรืออธรรม เราสองคนเนี่ย เริ่มต้นดิฉันก็รู้สึกว่าตัวเองออกจะนางเอ๊ก นางเอก พยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองให้เป็นอย่างนั้น เหตุเพราะดวงจิตผูกสมัครรักใคร่ผู้ชายคนหนึ่ง คิดว่าเค้าจะเป็นสุภาพบุรุษในฝัน ที่ไหนได้ …ก็อย่างที่คุณแสงโสมและลั่นทมได้เห็น ผู้ชายหน้าไหนก็เหมือนกันไปหมด ปากก็อ้างว่า ไม่สามารถตอบสนองความรักได้ถูกต้องบ้างละ จำต้องสะบัดสะบิ้งเล่นตัว กลัวนวลชายจะหมองบ้างละ เป็นใครไม่เหลืออดใช่ไหมคะคุณ
ลั่นทมว่า คงจะไม่ผิดไปจากคำปรามาสของคุณชายกลาง (คนนั้น – ฮึ )เป็นแน่แท้ ว่านับวันสีชมพูหวานของลั่นทมดอกนี้ จะเพิ่มความร้อนแรงขึ้นเป็นสีแดงเลือดผู้ชายในไม่ช้า…… ลั่นทมไม่ผิดนะคะ ลั่นทมคิดว่าลั่นทมเริ่มต้นด้วยความปรารถนาดีและจริงใจเท่าที่ลั่นทมจะให้ได้แล้ว แต่เขาคนนั้นไม่รับ แถมยังผลักไส ทำท่ารังเกียจรังงอน แล้วยังมาใช้ถ้อยความเชือดเฉือน ทำลายน้ำใจกันแบบนี้ ลั่นทมคงต้องประกาศตัว ยืนยันความเป็นนางมารอย่างเป็นทางการแล้วกระมังคะ ?

จากคุณ : ลั่นทมสีชมพู - [27 ก.พ. 22:11:09]

ความคิดเห็นที่ 37

ตาลายดีก่านะ ฟ่าจะอ่านจบ คร่อ..ก..กกกกก แต่ตาหลกจังหน่ะ

จากคุณ : พันไมล์ - [27 ก.พ. 23:07:17]

ความคิดเห็นที่ 38

.....
ในความมืด มีเสียงคล้ายคนเคาะอะไรอยู่ พรานหนุ่มขยับศรีษะเล็กน้อยแสดงอาการรับรู้ บ่น
เบาๆ
" นกหัวขวานที่ไหนมาเจาะโพรงไม้แถวนี้ "
เสียงก๊อกๆๆๆๆๆ ยังคงดังถี่ขึ้นอีก เขาลืมตาขยับจะดีดตัวขึ้น ก็ต้องพบว่าตนเองถูกมัดตรึงไว้กับ
แท่น ของเหลวใสๆไหลลงมาตามสายยาง ความรู้สึกปวดแปลบที่แผ่นท้อง หลัง และต้นขาทั้ง
สองรุมเร้าทันทีที่ประสาทตื่นตัวเต็มที่
" โอย...นี่มันอะไรกัน..."
เสียงที่เขาเข้าใจว่าเป็นนกหัวขวานดังขึ้นอีก พอหันไปตามเสียงก็พบกับคุณชายอนุชา ในเสื้อผ้า
หลวมสบาย อย่างที่เขาเห็นเจ้ามันตรัยสวม แต่มันดูสวยงามกว่ามากนัก เป็นสีน้ำเงินเข้มเดิน
ทองตามชายผ้า ร่างที่สวมชุดเคาะอยู่ที่นอกแผ่นแก้วบางใสดังห้องกระจก นี่เองเป็นเสียงนกที่เขา
ได้ยินจนทำให้ตื่น
" คุณชาย....ผม..."
อนุชาทำปากบุ๊ยใบ้ให้ดูสิ่งที่ยืนอยู่ใกล้ๆ มันเป็นร่างของผีดิบแห้งสวมชุดสีขาว ทำเอารพินทร์ผงะ
แต่พอมันเห็นเขาตื่นกลับกุลีกุจอกรอกของเหลวลงไปในปาก ตอนแรกเขาจะไม่รับ แต่ประสาทสัมผัส
บอกว่ามันคือซุปอะไรซักอย่าง และกลิ่นหอมของมันทำให้ท้องเขาร้องจ๊อก ยอมดื่มโดยดี
หลังจากนั้นมันก็เปิดประตู ควอจะเป็นการเลื่อนหินที่ปิดทางเข้าออกของคูหานี้เสียมากกว่า หินน้ำ
หนักหลายตันเคลื่อนออกโดยง่าย เพียงพอจะให้อนุชาก้าวเข้ามา
" คุณฟื้นแล้ว..รพินทร์ ผมดีใจจัง "
" คุณชาย ทำไม...ผมเป็นอะไรไป"
อนุชายิ้มฝืนๆ
" คุณถูกเจ้ามันตรัยลอกหนังออกมาทำคัมภีร์มายา มายา หลอนสายตาน่ะสิ ตอนนี้ต้องอยู่ในห้องนี้
ไปก่อน พอหนังงอกออกมามันก็จะมาลอกไปอีก จนกว่าจะได้พอเพียง มันจึงจะปล่อยให้คุณเป็น
อิสระ ตอนนี้คุณออกไปไหนไม่ได้ เบลบอกว่าอากาศร้อนชื้นขนาดนี้ ถ้าคุณออกไปจะติดเชี้อทันที"
" แล้วพวกเรา..."
" ทุกคนปลอดภัยดี ดูสิ ผมยังออกมาเดินได้เลย ประเดี๋ยวคนอื่นๆ ยกเว้นพรานของคุณคงจะมา
เยี่ยมคุณ "
" บิดาของนาคเทวีช่วยเราได้จริงๆ "
อนุชาขมวดคิ้ว
" บิดาของนาคเทวีที่ไหนกัน นาคเทวีส่งความคิดเห็นที่ 8 มาบอกว่าจะไม่มาร่วมกับเราอีกชั่วขณะแต่
ชั่วขณะของนาคนี่ ไม่รู้กี่สิบกี่ร้อยปีของเรานะคุณ "
" แต่ผมเห็น...นาคเทวีพาบิดาของนางมาช่วย...คุณหญิงยังปราบเจ้ามันตรัย ซุป ผมเห็นคุณหญิงมา
หา ทำอะไรไม่รู้ให้ยายวาชิกากินหง่อมตายไปแล้ว....ผมเห็น..."
ราชสกุลหนุ่มยิ้มอย่างสงสาร ลูบผมของอีกฝ่ายเบาๆ
" คุณหลับไปสี่วันเต็มๆ คงจะฝันอะไรต่อมิอะไรเลยเถิด ตอนนี้น้องมดกับเราเข้ากันได้แล้ว คุณอำพล
บอกว่าน้องมดจะแบ่งเพชรในพระคลังให้เราทุกคนตามแต่จะขนไปได้ คุณก็ได้ด้วยนะ รพินทร์ "
ผู้นอนเจ็บอยู่ส่ายหน้า
" ไม่จริง มันหลอกเรา มันตรัยยังต้องการคุณหญิงอยู่ ผมเป็นห่วงเธอ "
" ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกรพินท์ ตอนนี้เรากำลังโคลนนิ่งน้อยอยู่ มันตรัยต้องการแต่ร่างเท่านั้น ไม่สน
หรอกว่าจะมีจิตวิญญาณเป็นของใคร เราตกลงสงบศึกกันแล้ว "
" แล้ว..."
" ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงอีกหรอก พอมันตรัยทำคัมภีร์เสร็จก็จะปล่อยคุณทันที แล้วเราก็จะออกเดิน
ทางไปมรกตนคร ไปเยี่ยมแงซาย แล้วค่อยย้อนกลับมาเอาเพชรที่นี่ ปะเหมาะขนของเจ้าแงซาย
มาอีก หึ หึ สองต่อ..."
" อย่าไปเชื่อมัน มันจะหลอกเรา "
อนุชาคนคิด แล้วตอบเรียบๆ
" ยังไงก็คงต้องเชี่อไปก่อน เราไม่มีทางสู้ได้ แถมคุณยังมาเจ็บอีกแบบนี้ เรามีแต่ยอม ผมไปก่อนนะ
วันนี้ผมมีธุระสำคัญต้องทำ..."
พรานกัดกรามแน่น แบบที่พระเอกทำคือต้องเป็นสันนูน แต่วันนี้ไม่นูนซะแล้ว
" หนีไป ไม่ต้องเป็นห่วงผม..."
ราชสกุลหนุ่มยิ้มมุมปาก ราศีพระเอกหันมาฉายแววสาดส่องยิ่งกว่าขุมเพชรวาชิกาเสียอีก
" เราเป็นห่วงคุณ แต่ยังไปไม่ได้หรอก วันนี้จะมีงานแต่งงานของผมกับแสงโสม น้องมดให้ของขวัญ
แต่งงานเป็นโคตรของโคตรเพชร เม็ดโตกว่าหัวคุณอีก ยังบอกเลยว่าถ้าผมแต่งกับน้องลั่นทมฯคู่กัน
ไปอีกคน จะให้เพชรสีชมพูเป็นของขวัญ แต่เม็ดเล็กหน่อย เล็กกว่าหัวคุณนิดเดียวเอง.."
" มันจะหลอกคุณชาย อ่ายไปเชื่อ..."
" คงต้องลองดูละนะ ผมไปก่อนละ..."
ราชสกุลหนุ่มเดินจากไป ราศีพระเอกจับแวววับ ทำให้ร่างที่นอนแบบอยู่กับเตียงดูมืดมัว..โถ..รพินทร์
คงต้องรอให้หายดีเสียก่อนจะกลับมาเป็นพระเอกได้อีก เขาพยายามจะเรียกคุณชายให้หันมา แต่...
เจ้าพยาบาลผู้ตายซากของเขา กลับเลื่อนประตูหินปิดคูหาลง
เหลือเพียงมันกับเขาเท่านั้น...

......................................

โถ...น้องมดทุ่มเทจนลืมเขียนเรื่องตัวเองเลยค่ะ เจอกันตอนหน้านะคะ

จากคุณ : น้องมด วาชิกา - [28 ก.พ. 03:58:33]

ความคิดเห็นที่ 39

คุณมดครับ

นี่เป็นยุทธวิธี"แบ่งแยกแล้วปกครอง" ตามสำนวนของพคท.ซึ่งสูญพันธ์ไปแล้วอย่างชัดเจนเลยอ่ะคับ หรือที่วัสสการพราหมณ์ให้ชื่อว่า "ยุแหย่ให้แตกแยก"
ตอนนี้ผมตกที่นั่งหกกษัตริย์แห่งกรุงลิจฉวีแล้วล่ะซิ หนังปกคลุมกายก็ไม่มี คุณชายจะแต่งงานกับสองหญิงและเป็นพระเอก นาคเทวีกว่าจะมาเยี่ยมอีกทีก็ตั้ง 600 ปีข้างหน้า แง้แง้ ......

ดีนะเนี่ยที่คุณพนมเทียนมาบอกไว้ก่อนว่า
"ณ ที่ใดดวงใจมิไหวหวั่น
ขอผ่าฟันอุปสรรคและขวากหนาม
ถึงสิ้นชาติวาสนาชะตาทราม
จะฝากนามให้โลกรู้...ถูก็ชาย"
โผมจะต้องดิ้นรนออกจากห้วงกรรมนี้จนได้ เจอกันอีกทีเย็นนี้.......

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [28 ก.พ. 10:42:41]

ความคิดเห็นที่ 40

ชายหนุ่มรูปหล่อเหมือนเพียซ บรอสแนน (คนเดิมง่ะ) เกร็งข้อล่ำสัน โหนตัวขึ้นบนผนังเปล่า ไม่ใช้เชือก ให้เสียศักดิ์ศรี
ในห้องที่คุมขังเขาไว้
เขาไต่ขึ้นไปจนถึงเพดานราวกับชาติก่อนเป็นตุ๊กแก เปิดออกอย่างง่ายดายเหมือนรู้ล่วงหน้าว่าช่องทางลับอยู่ตรงไหน
ที่จริงเขาไม่รู้หรอก แต่ในเมื่อเขาเป็นฝ่ายเดียวกับพระเอก เขาก็ทำอะไรได้ถูกต้องอยู่ดีแหละ
เขาไต่ไปจนเหนือห้องที่คุมขังรพินทร์ ไพรวัลย์
เขาเปิดช่องทางลับออกแล้วก้มลงมองชายร่างผอมแห้ง นอนสลบไสลอยู่บนเตียงในห้องกระจก เนื้อหนังถูกลอกออกเหมือนเป็ดที่หนังถูกนำไปทำเป็ดปักกิ่ง
เหลือเนื้อไว้ผัดกับเต้าเจี้ยวเป็นรายการต่อไปของวาชิกาเปิบพิสดาร
เขาหย่อนจดหมายลงมา กะจังหวะไม่มีพลาด ให้พระเอกงับไว้ได้พอดี

รพินทร์
ผมถูกขังอยู่ในห้องติดกันนี้เอง ไม่อาจจะแหกห้องขังออกทางประตูแล้วเข้ามาหาคุณได้อย่างง่ายดาย
เพราะหน้าที่นั้นต้องเป็นของพระเอก ไปช่วยผม ไม่ใช่ผมมาช่วยคุณ
ผมทำได้เพียงมาส่งข่าวให้คุณรู้ว่า อนุชาที่คุณเห็นเมื่อครู่นี้เป็นร่างแปลงของเจ้าแม่วาชิกา ไม่ใช่ผม
มาหลอกลวงให้คุณแตกแยกกับผม เพื่อคุณจะได้แหกค่ายมฤตยูหนีไปตามลำพัง ทิ้งผมเอาไว้กับก๊อดมัมมี่และแม่ผีแดงลั่นทม
ช่วยผมด้วย
คุณก็รู้นี่ว่า มันเป็นไปไม่ได้ที่ผมจะยอมแต่งงานกับแสงโสม แฟนเก่าของคุณ ผู้ดำรงตำแหน่ง หัวหน้าฝ่ายประชาสัมพันธ์ของมันตรัย สมุนวาชิกา
เรื่องอะไรผมจะไปยอมกินเงินเดือนเป็นสามีพนักงานประจำนิทรานคร
โอ๊ะ สยองเข้าไปใหญ่ที่ผมจะแต่งกับนางลั่นทมอีกคน
ในเมื่อเกรดเธอน้อยกว่านางตานีและนางตะเคียนซะอีก แล้วเธอก็ตาลุกวาวจะหักคอแก้แค้นผมอยู่เนี่ย
คุณฟื้นมาเร็วๆนะ แล้วช่วยพาผมหนีไปที
ส่วนคุณอำพลแกจะแบบโอ่งเพชรตามประสาแกก็เชิญเถอะ มันคงดีสำหรับแกมากกว่าไปล้มละลายอยู่ในเมืองหลวง

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [28 ก.พ. 11:52:18]

ความคิดเห็นที่ 41

คุณชายกลางขา
เอาค่ะ...ไม่แต่งก็ไม่แต่ง
อย่าหงุดหงิด งอแง แล้วก็เกเรม๊ากมาก อย่างนั้นซิคะ ไม่น่ารักเลย
แสงเองอยากจะแต่งกับคุณชายใจจะขาด นี่ก็ตกลงกับคุณลั่นทมแล้วว่าให้คุณชายอยู่กับแสง 4 วัน
อยู่กับคุณลั่นทม 3 วัน.....แหม...คุณชายทำฝันสลายหมดเลย...ไม่เป็นไรค่ะ

คุณชายขา แสงซาบซึ้งแก่ใจดีว่าคุณชายอยู่ในตระกูลวราฤทธิ์อันสูงส่ง คงไม่มาเกลือกกลั้วกับพนักงาน
ประจำนิทรานครเงินเดือนน้อยนิดอย่างแสง หรือต้นลั่นทมป่าอันแสนบริสุทธิ์อย่างคุณลั่นทมเป็นแน่
ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ แสงเข้าใจค่ะ เป็นอันว่าแสงจะไม่รั้งให้คุณชายต้องมาคลุกคลีกับคนชั้นระดับเรา ๆ ทั้ง 2 แล้วกันนะคะ
คุณชายขา แสงเชื่อมั่นเป็นอย่างยิ่งว่าคนระดับสูงอย่างคุณชายเนี่ย ในอนาคตอันใกล้นี้ จะต้องมีเจ้าหญิงแสนสวย แสนดี
แสนฉลาด และแสนรวย ซักองค์ มาเป็นแม่ย่านางประจำใจให้แก่คุณชายแน่นอน ในการเดินป่าครั้งนี้....ขอให้โชคดีมีชัยจงเป็น
ของคุณชายนะคะ..แสงจะรอฟังข่าวดีด้วยใจจรดจ่อค่ะ
(โอ้ว..แต่ต้องระวังนิดนึงนะคะ อย่าไปเจอเจ้าหญิงนักขุดทองเหมือนกันเข้าล่ะ..คราวนี้ละอดแย่ทั้งคู่เลย..ถ้าหาทองไม่เจอ)

คุณลั่นทมขา
เราคงต้องร้องเพลง...สิ้นรักกันแล้วหรืออย่างไร...เขาจึงผลักไสไม่ปราณี...กันไปซักพักนะคะ พอทำใจได้แล้วแสงจะพาคุณลั่นทม
ไปเยี่ยมท่านแงซายค่ะ ท่านมีขุนศึกหล่อ ๆ เก่ง ๆ นับไม่ถ้วน เราไปคัดเลือกกันซักคนสองคนก็ท่าจะดีนะคะ
....ลืมอดีต...ตั้งต้นใหม่ค่ะ..... แผ่นดินไม่ไร้เท่าใบพุทราค่ะคุณลั่นทมขา ชายดี ๆ มีให้เลือกมากมาย
เราจะเริ่มต้นที่ศูนย์เท่ากันนะคะคุณลั่นทม...ไปด้วยกันกับแสงค่ะ...

ป้าหนอนขา
ช่วยวางพล็อตให้แสงกับคุณลั่นทมได้แต่งงานกับคนที่รักเราหน่อยซิคะป้าหนอนขา ป้าหนอนเล่นให้พล็อตนี้มา
แสงกับคุณลั่นทมโดนถีบแล้วถีบอีก ล้มจุกกันลุกไม่ขึ้นมาหลายรอบแล้วล่ะค่ะ (รึว่าจะกรรมสนอง เคยถีบรพินทร์เค้าไว้มาก
เอ..แต่ก็ถีบแค่เบาะ ๆ นะคะ ไม่น่าจะสนองได้แรงขนาดนี้)

ท่านรพินทร์นาฐ และท่านมันตรัยหงิงหงิงขา
ท่านโปรดมาแสดงตัวหน่อยเถิดค่ะ ผิดนักแสงกับคุณลั่นทมก็จะเลือกท่านเนี่ยแหละเป็นคู่ครอง
ตอนนี้เราทั้งสองกำลังเสี่ยงพวงมาลัยค่ะ มาก่อนได้ก่อนนะคะ...ด่วนมีจำนวนจำกัดค่ะ....

จากคุณ : แสงโสม - [28 ก.พ. 16:35:00]

ความคิดเห็นที่ 42

คุณแสงโสมครับ ขอได้ตระหนักถึงศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายเชื้อวงศ์ตระกูลสูงส่งอย่างผมบ้าง
บทบาทของผมตั้งแต่เพชรพระอุมาภาค ๑ ถูกวางให้เป็นชายชาตรีรักการผจญภัย ไล่ล่าแสวงหามหาสมบัติ ไม่ย่อท้อต่อเสือสิงห์กระทิงแรดลิงค่างบ่างชะนี
บัดนี้ ผมหมดบทบาท หาเสือลิงไม่ได้แล้ว หมดเกลี้ยงป่า กลายเป็นสัตว์สงวน ห้ามยิง
แต่สปิริต ออฟ ฮันเตอร์ ยังอยู่ครบเต็มร้อย
ผมจึงไม่ยอมเป็นฝ่ายให้คุณไล่ล่า มาแบ่งคิวกัน คุณ ๔ วัน คุณลั่นทมสีชมพู ๓ วัน
ราวกับผมเป็นรถแทกซี่ ผลัดเปลี่ยนเป็นกะ แหม มันเหี้ยมไปหน่อยนะ คุณคนสวยแฟนเก่ารพินทร์
ผมอยากเป็นฝ่ายไล่ล่าเหมือนเดิมใจจะขาดครับ บอกตรงๆ
ถ้ามีสาวคนไหนเปิดเข้ามาเจอ โปรดทราบสะเป๊คของผมด้วย

ฮิฮิ คุณไม่ง้อผมแล้วเหรอ

น่า...

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [28 ก.พ. 17:08:47]

ความคิดเห็นที่ 43

คุณแสงโสม และรพินทร์ และทุกๆท่านครับ
ขณะนี้ผมกำลังยุ่งอยู่ในช่วงพิษ ไอเอ็มเอฟครับ เศรษฐกิจไม่ค่อยจะดี แต่ผมจะพยายาม
ปลีกวิเวกมาหากประเทศชาติเรียกร้องกันมากๆ
เอ้า......ฃ่วยกันเรียกร้องหน่อยสิ

จากคุณ : มันตรัย (bluepebble) - [28 ก.พ. 19:20:39]

ความคิดเห็นที่ 44

หึหึหึหึ
ผมว่าแล้ว ในที่สุด ผมก็ต้องเปิดเผยตัวจริงที่มาแสดงแทนเป็นท่านมันตรัยเข้าสักวัน
เอ้า......รู้กันแล้วใช่ไหมล่ะ (ไม่น่าพลาดเลยเรา)
ยังไงก็ตาม ผมจะยังแสดงอยู่นะครับ แค่ขอแปลงเพศนิดหน่อยเท่านั้นเอง
จาก...หนึ่งในบทบาทตัวละครเรื่องเพชรพระอุมา

จากคุณ : มันตรัย (bluepebble) - [28 ก.พ. 19:23:12]

ความคิดเห็นที่ 45

..........

ณ. วิมานรักของพระแม่เจ้าวาชิกากะพี่ซุป

" น้องคงต้องจัดการกะผู้ชายอีกคนของคณะแล้วละ พี่เห็นมันไต่ไปไต่มาอยู่ได้ระหว่างคูหาที่ขังเพื่อน
เดี๋ยวถ้าพี่ออกไปปราบอธรรมแล้วเกิดอะไรขึ้นน้องจะไหวหรือ "
วาชิกาอมยิ้ม บรรจงหยิบองุ่นป้อนให้ถึงปากคู่รัก
" ขนาดมีเหล็กคล้องมีออยู่ยังออกไปได้อีกเหรอคะ คุณชายกลางคนนี้ท่าทางจะเก่งไม่ใช่เล่น "
" เนี่ย มันกระดึ๊บๆไปๆมาสองสามรอบแล้ว กางเกงเป้าขาดซะด้วย "
นางผู้ทรงโฉมหัวเราะคิก
" แหม มีนัยตาดีแบบนี้ก็แย่หน่อยละค่ะ เอาเถอะ เดี๋ยวน้องจะให้ราชมัลเอาเสี้อผ้าไปให้แกเปลี่ยน
ว่าแต่ปล่องนั่นยังมีทางออกไปที่ไหนอีกมั๊ยคะ "
" มีไปออกปล่องที่เราเลี้ยงงูยักษ์ไว้ไงจ๊ะ นี่มันกำลังกระดึ๊บๆไปอยู่ ไม่รู้เลยว่าจะไปหาความตาย
ถ้าเจ้างูยักษ์ เขมือบไปน้องคงเสียดายเลือดแย่ใช่มั๊ย..."
พอพูดถึงเลือด ดวงตาของนางก็วาววามทันที ปรบมือเรียกราชมัลเข้ามาสั่งการ
" ไปเอาตัวมันมา ข้าต้องการเลีอดของมัน...."
ซุปเปอร์แมนบิดตัวไล่ความเมื่อยขบ กล่าวขึ้น
" พี่ไปเอาให้ดีกว่าค่ะ.............มาแล้ว "
(อิอิ อย่าว่าโม้นะคะ ก็รู้อยู่ว่าซุปเปอร์แมนไวยังกะอะไรดี)
เพียงพริบตาเดียวราชสกุลหนุ่มก็มายืนอยู่เบื้องหน้า อย่างงงๆ
" ว่างมากนักหรือคะคุณชาย เที่ยวเยี่ยมเยียนคนโน้นคนนี้ "
เขาไม่ตอบ เชิดหัวขึ้นสูง ราชมัลสามตนเข้ามาจับให้นั่งลง เชีอดที่ข้อพับแขน ให้เลือดไหลลง
จอกทองคำที่รองอยูู่ หนึ่งจอกใหญ่ๆ พอได้ตามต้องการก็ป้ายสมุนไพรลงบนปากแผล...
อนุชาคราง
" โอวันติน ไหนล่ะโอวันติน..."
วาชิกาหัวเราะคิก
" น้องมดไม่ใช่สภากาชาดนะคะ จะได้มีโอวันตินบริการหลังบริจาคเลีอด ราชมัล เอาตัวไป ขังรวม
ไว้กับแม่นางแสงโสม..."
ราชมัลจัดการทันที พาตัวไปอย่างง่ายดาย ด้วยเขาถูกสูบเลือดจนหมดแรง....
วาชิกายกจอกทองคำขึ้น รำพึงเบาๆ
" พยายามหน่อยนะคะคุณแสงโสม น้องมดช่วยคุณจนถึงที่สุดแล้ว "
ซุปเปอร์แมนดึงจอกทองคำมาจากมือนาง
" พี่ฆ่าเชื้อให้นะคะ..."

...........................

จากคุณ : น้องมด...วาชิกา - [28 ก.พ. 22:54:51]

ความคิดเห็นที่ 46

ผมอ่านขำจนมุขหลุดเลยอ้ะ คุณป้านะคุณป้า ดันเอาคุณชายผู้อ่อนระโหยไปขังไว้กับคุณแสงโสม โอ๊แล้วจะเหลืออะไรล่ะเนี่ย....เสียใจด้วยนะคุณชาย ผมยังไม่มีหนังคลุมกายเลยอ่ะ จะไปช่วยคุณชายก็ไม่ได้ นึกถึงพ่อแก้วแม่แก้วไว้ก่อนเลยละกัน งานนี้อ่วมแน่ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เอ แต่ทำไมผมดันหัวเราะวะ

ที่แท้แม่นางกรวดคือร่างแปลงของมันตรัย หนอยแน่ หลอกให้เราไปรับที่อนุสาวรีย์โอวาแป๊ะ นั่งรอ ร้อ รอ ที่แท้เป็นแผนล่อลวงนั่นเอง......ดีนะ เราไม่หลงจีบไปนานสองนาน ถ้ามีฟามสัมพันธ์ลึกซึ้งก่านี้ล่ะ หวาย.....นึกแล้วยังหยองไม่หาย (อิอิ คุณกรวดอย่าเคือง เราว่ามันตรัยตะหาก)

ขอบคุณคุณพันไมล์ คุณแชมร็อค คุณไอซี่ โรส ครับที่ติดตามอย่างใกล้ชิด ว่าแต่ว่าคุณไอซี่โรสนี่ไม่อยากจะมาช่วยชายรูปหล่อ น่าสงสาร อกหักซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่เป็นคนดีอย่างเหลือเชื่อบ้างเหรอครับ ทำตาหวานให้ (นิสัยมันเสียอ่ะครับ ขนาดไม่มีหนังนะเนี่ย มันแก้ไม่หาย โปรดเห็นใจ)

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [29 ก.พ. 00:16:53]

ความคิดเห็นที่ 47

เซ็งฉ.ห. post ตั้งยาวส่งไม่ได้

จากคุณ : อนุชา - [29 ก.พ. 09:45:58]

ความคิดเห็นที่ 48

อารายกั๊นคุณชาย เขียนมาใหม่ดิ ไม่งั้นผมจะนึกว่าคุณชายพลาดท่าเสียทีเหล้าไทยบางยี่ขันแล้วเลยเลือนหลง วิปลาส.....

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [29 ก.พ. 10:54:35]

ความคิดเห็นที่ 49

อย่าเข้ามาเบี่ยงเบนเรื่องนะ รพินทร์
ผมจะไปพิมพ์ใน disk ก่อน แล้วเอามาแปะอีกที เผื่อหายอีกได้ไม่เซ็ง
ระหว่างนี้ อุ๊บอิ๊บ ห้ามทุกคน...อนุชาจองที่ไว้แล้ว

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [29 ก.พ. 11:19:17]

ความคิดเห็นที่ 50

ราชมัลวางร่างอ่อนระโหยของชายหนุ่มรูปหล่อเหมือนเจมส์บอนด์(ตามเคยง่ะ)ลงบนแท่นหินปูลาดด้วยฟูกและแพรทอง
ห้องประดับดอกไม้สด เหมือนห้องหอ แต่ในสายตาอนุชา วราฤทธิ์ มันเหมือนเชิงตะกอนเผาผีประดับดอกไม้สดเสียมากกว่า
เพราะเขามองเห็นถ่านไฟเก่าของรพินทร์ ไพรวัลย์ แต่งแฟนซีชุด catwoman มองเขาตาวาวเหมือนแมวเห็นหนู หล่อนเป็นใครไปไม่ได้นอกจากสัปเหร่อที่กำลังจะเผาเขาไม่ให้เหลือแม้แต่กระดูก
เขาพยายามลุกขึ้น แต่หล่อนเอามือยันไว้
" คุณชายขา คุณอย่าพยายามหนีเลยนะคะ ยังไงก็ไม่พ้นเงื้อมมือ…เอ๊ย..อ้อมอกของแสงได้ ลองเจ้าแม่วาชิกาวางแผนได้นิ้งเนี้ยบเฉียบขาดยังเงี้ยะ คุณชายกลางยอมซะดีๆนะคะคุณชายขา แสงได้ไม่ต้องใช้กำลังมาก" หล่อนเจื้อยแจ้ว
อนุชาใจหายวาบ เขากำลังรอปาฏิหาริย์เกิดขึ้นว่า รพินทร์ ไพรวัลย์ผู้เป็นพระเอกของเรื่องจะต้องมาช่วยเขาในยามคับขัน เหมือนดังได้ช่วยมาแล้วในเพชรพระอุมาภาค ๑
แต่เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า แผ่วเบาแว่วมาจากห้องนักโทษใกล้ๆ เขาก็ตระหนักด้วยความสิ้นหวังว่าพระเอกจอมแสบ หักหลังปล่อยเขาไปตามยะถากรรม เพื่อจะยิงนกได้สองตัวในเวลาเดียวกัน
คือเลิกกะแม่เหล้าโรงบางยี่ขันและกำจัดเขาจากผู้ชิงตำแหน่งพระเอก คืนกำไรแบบเดอะมอลล์และเซนทรัลชิดซ้าย
ด้วยไหวพริบ เขาก็พูดเสียงอ่อนหวาน
" แสงโสมจ๋า ไม่ต้องขู่ผม ยังไงผมก็อยากมีเมียจะตายไป ตั้งแต่ภาค ๑ ยันภาค ๔ ผมแห้วมาตลอด เจ้ารพินทร์กวาดเรียบ น่าเสียดายที่วันเข้าหอผมก็ยังแห้วอยู่ดี"
" ทำไมล่ะคะ?" แสงโสมตกหลุมพราง
" ก้อเจ้าแม่ของคุณน่ะซิ ฉลาดแต่ไม่เฉลียว สูบเลือดผมซะหมดตัวแล้วผมจะเอาแรงที่ไหนมา ดูดิ ยกมือยังไม่ขึ้นเลย นอนเกือบโคม่าอยู่แล้ว"
แสงโสมเห็นจริง หล่อนร้องกรี๊ดออกมา
" ว๊ายๆๆๆๆๆ แล้วเจ้าแม่ไม่ได้บำรุงสุขภาพคุณก่อนเหรอคะ ก่อนส่งมาให้แสงเชือด…เอ๊ย…เป็นเจ้าสาว"
" เจ้าแม่คุณแกเอาเปรียบคุณน่ะดิ" อนุชาเริ่มวางเพลิง " แกมีซุปไก่สกัด รังนกนางแอ่น โสมเกาหลี กวาวเครือขาว แต่หวงเอาไว้
เคราะห์ดีนะ ผมจำได้ว่าอำพลอาคุณแกพกไวอะกร้ามาด้วย เผื่อขายเจ้าส่างปา แต่อยู่ไหนไม่รู้ตอนนี้"
แสงโสมลุกขึ้นโดยเร็ว " แสงจะไปเอาที่อาอำพลมาค่ะ คุณชายขา หมดแรงก็นอนอยู่ตรงนี้นะคะ ไม่ต้องเลื้อยไปไหน"
พอแสงโสมออกจากห้อง อนุชาก็ใช้แรงน้อยนิดที่มีควักแคปซูลออกมาจากเสื้อตัวใน ใส่ปากกลืน แล้วรำพึงว่า
" น้อยเอ๋ยน้องรักของพี่ ไม่เสียแรงเป็นแพทย์เกียรตินิยมเหรียญทอง สะกัดยาบำรุงให้พวกกินตอนลุยหิมะขึ้นเทือกเขาพระศิวะจำได้มั้ย กินแล้วจะอิ่มไป ๓ วัน เรี่ยวแรงพลังคืนมาเป็นปกติ ขอบใจนะที่เหลือยากลับวัง พี่เลยไปจิ๊กเอามาติดตัว"
แล้วอนุชาก็ดีดผึงขึ้นด้วยเรี่ยวแรงของอาโนลด์ ชะวาสซะเนกเกอร์
เขาไม่เลือกที่จะออกทางเพดานซึ่งตรงกับปล่องเจ้างูยักษ์ แต่ถีบลูกกรงหน้าต่างพังทลาย แบบคนที่รู้ว่าควรหนีทางไหน
เขาโดดสู่พื้นดินต่ำกว่าปราสาทประมาณ ๕๐๐ เมตร ม้วนตัวตีลังกาเกลียวสามรอบ อย่างสวยงาม เหมือนยิมนาสติคโอลิมปิค ลงสู่พื้นป่าเบื้องล่าง แลนดิ้งตรงจุดเป๋ง ไม่มีเซแม้แต่หนึ่งองศา
แล้วเขาก็หันไปโบกมือลาห้องนักโทษข้างเคียง
"โชคดีนะ รพินทร์ แสงโสมกลับมาพร้อมด้วยไวอะกร้า เมื่อผมล่องหนจากห้องขังแล้ว แม่เจ้าประคุณก็คงไม่ยอมเสียเที่ยว มุ่งหน้าไปห้องคุณ…อะฮ่า ทีฮูทีอิท ตัวใครตัวมัน ดาบนั้นคืนสนอง"
เขาแว่วเสียงร้องโหยหวนมาจากห้องนักโทษ ที่พระเอกถูกขังอยู่
" ช่วยโผมด้วย คุณชายกลาง…ช่วยด้วย…อ๊อก…"
เมื่ออนุชาใส่สี่ตีนหมาโกยเข้าป่าไปแล้ว เขาก็ไม่อาจรู้ได้อีกว่าเกิดอะไรขึ้นในปราสาทนิทรานคร

ใครอยากรู้ถามรพินทร์ดูครับ

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [29 ก.พ. 12:51:38]

ความคิดเห็นที่ 51

(อันนี้ผมคุยกับผู้อ่านครับ ตัวละครในเรื่อง จะไม่ได้ยิน เหมือนลิเกป้องปากคุยกะคนดูไงฟามจริงผมจะออกจากปราสาทวาชิกานี่ก็ได้ แต่ว่าผมยังไม่อยากออกไป อิอิ อยากดูว่าคุณชายจะทำอย่างไร ศัตรู ซึ่งแสดงท่าว่าเป็นผู้ร้ายผู้ร้ายยยยยยยยอย่างยัยมดกับเจ้ามันไตเนี่ย โผมยังไม่กัวเท่ากับคนรอเขี่ยผมออกจากเก้าอี้พระเอกหรอก หึหึ คุณชายดิ้นรนไปเถอะ ฮ่าฮ่า ยังไงก็หนีคุณน้องเหล้าไทยใจทนงไปไม่พ้นหรอก)

ิสิ้นเสียงสั่งของคุณชาย รพินทร์ก็ร้องขึ้นมาด้วยความตกใจสุดขีด " ช่วยโผมด้วย คุณชายกลาง…ช่วยด้วย…อ๊อก…" แล้วเขาก็ตกใจตื่น ใจเต้นไม่เป็นส่ำ ดันไปฝันว่าตัวเองถูกงาบโดยเจ้าไทรัน เฮ้อ.....โล่งใจ....

เขาได้ยินเสียงดังตุ้บ เดาเอาว่าคุณชายคงหนีออกไปจากปราสาทแล้ว แต่ไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงโวยวายของคุณชาย "โอ๊ย ผมไม่หนีแล้วคร้าบ อย่าเอาผมไปใส่ไว้ในห้องยายcat woman อีกเลย"

เสียงยายมดยานคางตอบมา "จ้า เราไม่เอาคุณชายใส่ไว้ในห้องคุณแสงโสมคนเดียวเท่านั้น เราจะเอานางไม้ประจำต้นลั่นทมสีชมพูเข้าไปไว้ด้วย ทีนี้จะทำไงล่ะ อิอิ"

"รู้ไหม คุณแสงโสมเขาไม่ได้ไปหยิบไวอะกร้าอย่างที่คุณชายเชื่อหรอก เขาไปหยิบแส้กะตะบอง ผู้ชายเย่อหยิ่ง ไม่เห็นค่าความรักอย่างคุณชาย ก็เหมือนกระท้อนนั่นแหละต้องนวดให้นิ่มเสียก่อนจึงจะประพฤติตัวดี....." ยัยแม่มดโคลงหัวพร้อมกับเดินคลอเคลียกับเจ้าซุปจากไป........

คุณชาย ฮ่าฮ่า บอกเลิกอยากเป็นพระเอกเสียก่อน ผมจึงจะช่วยคุณชายออกมาก่อนที่จะน่วม....

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [29 ก.พ. 19:40:39]

ความคิดเห็นที่ 52

ป้าวาชิกาครับ ผมจะฟ้องป้า
ควรออกกฎห้ามแต่งเรื่องหาทางออก ด้วยการตื่นจากฝันนะครับ

รพินทร์ ผมสัญญาว่าจะเลิกเป็นพระเอก ขอเป็นพระรอง

คุณอย่าเบี้ยวนา หาทางออกจากประสาทยัยมดนี่ทีเหอะ ฉากมันซ้ำเต็มทีจนคนดูเค้าขว้างขวดขึ้นมาแล้วคุณ

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [29 ก.พ. 20:03:24]

ความคิดเห็นที่ 53

คุณชายกลางคะ
น้องมดก็จะให้เรื่องเดินต่อไป ด้วยการที่คุณสมรสสมรักแล้วออกเดินทาง ไปยังมรกตนครและไป
ยังฉากอื่นๆต่อไปเรื่อยๆ แต่คุณก็ไม่ไปนี่คะ ยังจะท่าโน้นท่านี้ น้องมดให้เพชรก็มะเอา ให้ผู้หญิง
ก็มะเอา (ทำไมน้า...สงสัยจังเลย) แล้วยังมาว่าคนดูจะเอาขวดข้วาง แถมจะห้ามความฝัน...แหม
เดี๋ยวน้องมดงอนขึ้นมาไม่ยอมฟื้นชิงตายไปซะ พวกคุณจะเหงานะคะ เอาเป็นว่าทุกคนเลิกฝันแล้ว
นะคะ แล้วก็รีบๆหาทางหนีไปซักกะที น้องมดเบื่อค่ะ จะไปฮันนีมูนกะพี่ซุปก็...เฮ้อ..ไม่ว่างเล๊ย
มัวแต่กระดึ๊บๆ ปีนไป ปีนมา วิ่งหนีสาวๆไปซะอีก แหม แถมยังมียาแอบซุกอยู่อีก..อิอิ
ไปช่วยพรานก่อนเถอะค่ะ ดูซิคะวิ่งไป อาวุธก็ไม่มีติดตัว แถมห่วงเหล็กยังคล้องมืออยู่ ออกไปโดน
เสือคาบซะก่อนละมั๊ง ระวังตัวให้ดีๆนะคะ

ท่านผู้อ่านขา น้องมดจะปล่อยให้สองชายกะคุณแสงโสมแกไปตามลำพังละค่ะ ดีมั๊ยคะ อีทีนี้คุณ
แสงโสมก็จะได้เป็นหญิงเดียวในคณะซะที อิอิ

จากคุณ : น้องมด - [29 ก.พ. 22:13:30]

ความคิดเห็นที่ 54

ท่านมดวาชิกาขา
ท่านอย่าสงสัยไปเลยค่ะ เรื่องที่ให้สาว ๆ แล้วคุณชายก็ไม่เอาน่ะ
แสงเคยสงสัยเหมือนกันมาแล้วค่ะ บัดนี้รู้แน่แก่ใจว่าเป็นเรื่องจริง ...ชัวร์..ไม่มั่วนิ่ม..
โอ..เดชะบุญที่แสงไหวตัวตัน ขอลาท่านออกมาจากปราสาทกับคุณลั่นทมสีชมพูเสียก่อน
ท่านเองก็คงซาบซึ้งในความจริงของคุณชายแล้วนะคะ ตัวปลอมของแสงที่ท่านส่งเข้าไปอยู่ในห้องหอ
เพื่อลองใจคุณชาย คงจะรายงานท่านโดยละเอียดแล้วว่า โดยจริงแท้ คุณชายมีพฤติกรรมผิดประหลาด
กว่าชายทั่วไปยังไง

ท่านมดขา แสงขอขอบพระคุณที่ท่านได้ให้เสบียง ข้าทาสบริวาร และข้าวของเงินทองมากมายแก่แสงและ
คุณลั่นทม ก่อนที่แสงจะออกเดินทางไปเยี่ยมท่านแงซายที่มรกตนคร แสงขอรับไว้แต่เสบียงและข้าทาส
ก่อนนะคะ แล้วขากลับแสงจะแวะมารับมรดกที่ท่านยกให้อีกทีค่ะ
ตอนนี้แสงขอเดินทางล่วงหน้าไปกับคุณลั่นทมก่อนนะคะท่านขา
เฮ้อ..รู้ความจริงว่าคุณชายเป็นอย่างไรแล้ว แสงก็มิปรารถนาที่จะร่วมทางไปด้วยเลยค่ะ
โอ้ว..ไม่น่าพลาดหลวมใจไปรักคุณชายอยู่ตั้งนานสองนาน เสียความรู้สึกจริง ๆ

คุณลั่นทมขา
เราสองคนนี่ช่างตาต่ำซะเหลือเกินนะคะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ พลาดไปแล้ว จำไว้เป็นบทเรียน
อย่าให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก
ตอนนี้เราออกเดินทางไปมรกตนครกันเถอะค่ะ อย่ามัวไปเสียใจกับวาจาอันไร้การกลั่นกรอง
ของคุณชายผู้ซื่ง เอ้อ.........อยู่เลยค่ะ
ไปค้นหาขุนศึกที่มรกตนครกันดีกว่าค่ะ...ใหม่ ๆ ไฉไลกว่าเยอะเลย...ไปด้วยกันนะคะคุณลั่นทม

ปล. ท่านมดวาชิกาขา ท่านเคยได้ยินเพลงของมาลีวัลย์มั๊ยคะที่ว่า
.....อย่าจากไปไหน..โปรดอยู่กับฉัน...ชีวิตของฉัน..ฝากไว้..อยู่ในมือของเธอ...
แสงขอมอบให้ท่านค่ะ

จากคุณ : แสงโสม - [1 มี.ค. 08:49:20]

ความคิดเห็นที่ 55

ท่านมันตรัยขา

แสงยังยืนยันอยู่นะคะว่าถ้าท่านเปลี่ยนใจจากคุณหญิงดารินเมื่อไหร่
แสงขอให้ท่านพิจารณาแสงเป็นคนแรกนะคะ
ระหว่างนี้แสงยังรอท่านเปลี่ยนใจอยู่เสมอค่ะ

จากคุณ : แสงโสม - [1 มี.ค. 08:53:08]

ความคิดเห็นที่ 56

แฟนๆเพชรพระอุมาภาคพันทิพครับ
อย่าได้หลงลมเชื่อวาจาหญิง ทั้งป้ามดและยัยแสงโสม เพราะโบราณเค้าว่ามีห้าร้อยเล่มเกวียน
ถ้าพูดแบบ Y2K คือมายาหญิงนั้นเต็ม hard disk
drive c และ D ใส่ไม่หมด
ผม...คุณชายกลาง...เป็นชายเต็มร้อยครับ จะเชิญหมอซ้ง ทรงวิทย์มาเอาไปออกรายการท้าพิสูจน์ก็ยังได้นะครับผม
พร้อมกันนั้นก็ช่วยให้มาพิสูจน์คุณแสงโสมและลั่นทมผีแดงด้วยเหอะ ว่า อะไรกันแน่ เห็นคะขายังงี้อย่าเพิ่งเชื่อ
นางเอกเค้าต้องงอน ต้องเล่นตัว หยิ่ง ทะนง ชวนทะเลาะ ครับ ถึงใจรักก็ต้องปากแข็งด่าพระเอก...
เอ๊ะ ข้อ ๕๔ ไม่เข้าขั้นนะครับ
มาฝากรักพระเอกอย่างโผม ก่อน ผิดสะเป๊คง่ะ...เล่นไม่ถูก
ผมเลยต้องรอนางเอกตัวจริง เมื่อหร่ายน้อจะโผล่มา...

ป้าวาชิกครับ อย่าเพิ่งจบเรื่องนะ
ให้รพินทร์เค้ามาเล่นบทก่อน
ตอนนี้คุณชายกลางขอกลับไปแหกค่ายมฤตยูนิทรานครอีกเป็นครั้งที่ ๑๐

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [1 มี.ค. 09:42:40]

ความคิดเห็นที่ 57

คุณชายขา
......ใยจึงร้อนตัวปานนั้น.......
แสงยังไม่ได้พูดซักคำว่าคุณชายผิดปกติตรงไหน
คุณชายก็ด่วนเอาไปสรุป และประกาศออกมาอย่างชัดแจ้ง
ถึงจุดที่ตัวเองรู้ตัวดีอยู่แก่ใจ ว่าตัวเองมีข้อบกพร่องอยู่ตรงไหน
....โอ้...ฟ้าดินเป็นพยาน.......
....ในที่สุดความจริงก็ปรากฎ......

คุณชายขา..แสงไม่ใช่นางเอกค่ะ ดังนั้นสามารถทำอะไรได้โดยอิสระ
จะบอกรักใครเมื่อไหร่ก็ได้....จะเลิกรักใครเมื่อไหร่..ก็ไม่แปลก
ที่แปล๊ก..แปลก...ก็คือคุณชายนั่นแหละค่ะ
เป็นพระเอกอาไร้...ไม่สุภาพเอาเสียเลย
ยิ่งถ้าเป็นพระรอง..ยิ่งต้องน่ารักกว่าพระเอกอีกหลายเท่า
เพื่อเรียกคะแนนสงสารจากคนดู
นี่อะไรกันหนอ...ท่านมันตรัยของแสงยังน่ารักกว่าตั้งเยอะเลยค่ะ..บอกตรง ๆ
เฮ้อ...รู้งี้ขอท่านมันตรัยแต่งงานด้วยไปตั้งนานแล้ว แหม..คิดได้ช้ากว่า
คุณหญิงดารินไปหน่อยเดียวเท่านั้นเอง

คุณชายขา รออีกนี๊ดนึงนะคะ อีกไม่นานเจ้าหญิงในฝันก็คงมา
แหม...อุตส่าห์รอมาได้ตั้ง 30 กว่าปี อดทนรอไปอีกซัก 30 ปี คราวนี้คงได้เจอแน่ล่ะค่ะ

ด้วยความปรารถนาดีอย่างจริงใจค่ะ

จากคุณ : แสงโสม - [1 มี.ค. 10:51:54]

ความคิดเห็นที่ 58

คุณแสงโสม...
ภาระกิจรัดตัว รัดต้นลั่นทมเสียเหลือเกินแล้ว ไม่มีเวลามาโต้กลับเลย อย่างไรเสีย ลั่นทมก็เต็มใจออกเดินทางไปกับคุณนะคะ รบกวนแบกลั่นทมไปด้วย.....555
ล้อเล่นค่ะคุณแสงโสม
ลั่นทมอยู่กับคุณเสมอค่ะ
รอลั่นทมปลดเปลื้องภาระหนักหน่วงของลั่นทมตอนนี้ให้ได้ก่อนนะคะ

ฝากไว้ก่อนเถอะ หนุ่มๆ ทั้งหลาย........

จากคุณ : ลั่นทมสีชมพู - [1 มี.ค. 14:03:30]

ความคิดเห็นที่ 59

แง้แง้ ผมปะไม่ติดเหมือนกัน ดีที่เอะใจเขียนไว้ในเวอร์ด เดี๋ยวจะพยายามใหม่นะครับ

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [1 มี.ค. 15:31:00]

ความคิดเห็นที่ 60

คุณมดครับ

ออกก็ได้ ไม่ต้องมาไล่ผมหรอก ขอนอนสบาย ๆมีคนมาป้อนข้าวป้อนน้ำสักสองสามอาทิตย์ก็ไม่ได้ ธ่อ.......

"คุณชาย คุณชาย" รพินทร์กระซิบเรียกเบา ๆ
อนุชาลืมตาขึ้นมอง "หือ รพินทร์..." แล้วลุกพรวดพราดขึ้นนั่ง "เฮ้ย คุณออกมาได้ไงล่ะ จากห้องปลอดเชื้อน่ะ...แล้วนี่เนื้อตัวคุณไม่เป็นอะไรเลยเหรอเนี่ย ไหนยายแม่มดบอกว่าคุณถูกลอกหนังไง ...

รพินทร์หัวเราะเบา ๆ ยิ้มมุมปากเล็กน้อย เขาอยู่ในเสื้อยืดสีขาว แขนยาว กางเกงยืนส์เก่าขาดตัวเดิม ท่าทีที่เขาเอียงคอดูคุณชายนั้นช่างเหมือนโรเบิร์ต เดอ นีโรในก๊อดฟาเธอร์ภาคสองไม่มีผิด (ใครไม่ได้ดูไปหามาดูซะ เดอ นีโรหนุ่มฟ้อ เล่นเป็นดอนคอลีโอเนภาคก่อร่างสร้างตัว...)

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [1 มี.ค. 15:35:34]

ความคิดเห็นที่ 61

ต่อ ครือผมแปะยาวไม่ได้

"ผมไม่ได้เป็นอะไรหรอก หึหึ หนังที่มันลอกออกไปเป็นแค่เปลือกหุ้มข้างนอก คุณชายไม่รู้หรือว่าผมสำเร็จวิชาเสื้อทองคลุมกายของลามะธิเบต สร้างเนื้อเยื่อพิเศษปกคลุมกายอีกชั้นได้ เห็นไหมในกาคก่อน ๆให้ฉีดยาผมเข็มหัก ยิงฟันไม่เข้าก็เพราะวิชานี้แหละ..." รพินทร์ก้มหน้าเข้ามาใกล้ ๆ "ว่าแต่คุณชายมีแรงพอไปหรือยังล่ะ....."

อดีตพรานชดมีสีหน้ายินดี แต่แล้วก็เหมือนนึกอะไรขึ้นได้ เขาโยนซิปโป้ทองเหลืองอันคร่ำคร่าให้รพินทร์บอกด้วยเสียงแผ่วต่ำว่า "จุดมันเสียก่อนซิ แล้วผมจะไปกับคุณ ถ้าคุณจุดมันได้...."

รพินทร์ขำก๊าก โคลงหัว หยิบซิปโป้ขึ้นมาพิจารณา "โอ้โฮเฮะ ของแท้รุ่นแรก ๆเลยนะเนี่ย เอาไปขายที่จุตจักรคงหลายตังค์" แล้วก็หย่อนมันลง กระเป๋า

คุณชายกลางกระโดดตัวลอย "วู้ปี้...รพินทร์จริง ๆด้วย เพื่อนยาก ไม่มีใครงกเท่าคุณอีกแล้ว ไปกันหรือยังล่ะ ผมอยากไปเจอเจ้าแงซายมันเต็มทีแล้ว เบื่อยายมดแล้วด้วย หลอกให้ผมกระดืบไปกระดืบมาอยู่ได้ มีกล้องวงจรปิดก็ไม่บอก..."

"ว่าแต่ว่า เราจะออกกันไปอย่างไรล่ะ ผมยังมองไม่เห็นทาง..." พรานชดเอ่ยด้วยความกังวล

"ไม่ยาก.....เราจะระเบิดออกไปน่ะสิ คุณชายรู้ไหมนี่อะไร"
รพินทร์ชูถุงเล็ก ๆบรรจุน้ำสีเหลืองกลิ่นเหม็นคลุ้งให้ดู

"ฉี่อ่ะดิ ว้ารพินทร์คุณจะเอามาทำอะไร..."อนุชาถาม

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [1 มี.ค. 15:38:09]

ความคิดเห็นที่ 62

ผมส่งที่เหลือไม่เข้า ไม่รู้เป็นอะไรรอก่อนนะครับ เดี๋ยวคืนนี้มาโพสต์ใหม่

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [1 มี.ค. 16:25:45]

ความคิดเห็นที่ 63

ถูกบ่นถึงบ่อยๆ ชักร้อนอาสน์
เจ้าส่างปา--กลับจากราชบุรีแล้วรายงานตัวด้วย
คราวนี้จะส่งไปดูงานที่USA ชอบม้า?

คิดถึงทุกคนเล้ย โดยเฉพาะผู้กองที่(ไม่)น่ารักของผม
ตอนนี้กำลังติดสอบ เอ๊ย..ติดราชการอยู่
เพราะพณฯส่างปาไม่อยู่ช่วย
เลยไม่ค่อยได้เข้ามาทักทาย

"เธออยู่ไหน--ฉันอยู่นี่ ที่รักจ๋าาา
เธออยู่หนายยย--ในตารา หรือตาฉัน?
เธออยู่ไหน ให้ฉันเห็น เป็นสำคัญ
ณ ที่กลางใจเธอนั้น คือฉันเอง"
มาร้องเพลงให้ฟัง จากสาลิกาดงตัวเดิม

จากคุณ : แงซาย - [2 มี.ค. 09:13:42]

ความคิดเห็นที่ 64

สงสัยผมถูกบลอ๊คไอพีอ่ะ ส่งยังไงก็ส่งไม่เข้า น่าเบื่อจริง ๆเลย

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [2 มี.ค. 11:22:03]

ความคิดเห็นที่ 65

เอ้า ทีเขียนเล่นส่งได้อีก เฮ้อ

"ธ่อ ไม่เคยดูหนังประเภทคนแหกคุกหรือไง นี่แหละเป็นเชื้อระเบิด ออกไปได้นี่ไปดูเรื่อง Blown awayซะนะ เวลาตัวผู้ร้ายมันแหกคุกมันก็ทำอย่างนี้แหละ ฉี่มันมีส่วนผสมของแอมโนเนียติดไฟได้ ยิ่งถ้าเอามันไว้ในที่จำกัด อากาศที่ขยายตัวเกิดขึ้นจากการเผาไหม้เนี่ยจะมีแรงอัดมากพอทลายกำแพงหินนี่ได้..." รพินทร์อธิบายอย่างภาคภูมิ

"เออ เก่ง รพินทร์ ว่าแต่ว่าไปกันเสียทีซิ มัวแต่อธิบายอยู่ได้นี่ไม่ใช่รายการตอบปัญหาวิทยาศาสตร์นะ ผมอยากจะไปกอดสาว ๆชาวมรกตนครเต็มแก่อยู่แล้ว.." พรานชดโวยวายอย่างหงุดหงิด

"ก็ได้ ก็ได้ ใจร้อนจริง ๆผ่าเถอะ .." รพินทร์เดินไปที่มุมห้อง ควักถุงเล็ก ๆหลายสิบถุงออกมาจากกระเป๋ากางเกง กองอยู่ที่มุมห้อง ควักเอากลักไม้ขีดห้าหกกลักออกมาจากกระเป๋าเสื้อ เทไม้ขีดลงไปบนกองถุงเหล่านั้น พลางฉีกผ้าปูที่นอนเป็นริ้ว ๆ ผูกเข้ากับถุงฉี่ถุงหนึ่ง แล้วครอบด้วยโถฉี่กระเบื้องที่อยู่แถว ๆนั้น โรยเป็นสายทอดยาวมาอีกมุมห้องหนึ่งต่างสายชนวน

รพินทร์ควักไลท์เตอร์ออกมาจ่อเข้ากับสายชนวน จุดแชะ ไฟไม่ติด จุดอีกแชะ ก็ยังไม่ติด รพินทร์หลับตาลงสำรวมกายใจ ร่ายมนตร์สามคาบ จุดแชะ ไฟจากไลท์เตอร์ลามสายชนวนไปอย่างรวดเร็ว

"คุณชายหลบเร้วววววว" รพินทร์กระโจนเข้าหาที่นอนที่มุมห้องด้านไกลจากผนังที่ระเบิดถุงฉี่กองอยู่ ยกที่นอนขึ้นบังตัว

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [2 มี.ค. 11:24:14]

ความคิดเห็นที่ 66

เอ....ว่าแปะไว้แล้วทีนึงเมื่อวาน ...หายไปไหนหว่า ...?????
เมื่อวานเขียนถึงคุณค่ะ คุณแสงโสม
ว่าช่วงนี้ลั่นทมงานรัดตัวรัดต้นหนาแน่นไปหมด แทบไม่มีเวลาได้อ้าปากหายใจ
จึงไม่ได้แสดงตัวออกมาโต้กระแสของหนุ่มๆ ปากร้ายในภาคนี้ได้เต็มที่นัก
อย่างไรก็ตาม ลั่นทมยืนยันจะอยู่เคียงข้างคุณตลอดไป
คุณไปไหน ลั่นทมไปด้วย
อือ....ช่วยแบกลั่นทมเป็นระยะๆ ก็ดีเหมือนกันนะคะ แหะ แหะ

จากคุณ : ลั่นทมสีชมพู - [2 มี.ค. 12:51:36]

ความคิดเห็นที่ 67

ีรพินทร์
ยิ่งนานวัน ยิ่งไปกันใหญ่แล้วน่ะ ...มุขคุณ.... นี่เล่นเอาฉี่มาเป็นตัวจุดระเบิด....เฮ้อ.....ลั่นทมไม่อยากจะใช้คำพูดว่า ยิ่งเล่นยิ่งสกปรกน่ะ....:)
(ได้ที)

ต่อค่ะต่อๆๆ ออกมาได้เมื่อไหร่แล้วเจอกัน :)

จากคุณ : ลั่นทมสีชมพู - [2 มี.ค. 12:55:36]

ความคิดเห็นที่ 68

คุณๆ คะ อย่าไปเชื่อพ่อแงซายค่ะ
เค้าไม่ได้ ติดราชการอะไรหรอกค่ะ
เค้า ติ ด ห ญิ ง ค่ะ

แหม ติดราชการ ยังมีอารมณ์มาร้องเพลงรักอีกเหรอคะ
เนี่ยสงสัยกะลังเล่นซ่อนแอบกะสาวๆ อยู่น่ะค่ะ

เนี่ย เม กะลังเหงาเลยค่ะ
บรรดาพรานทั้งหลาย รีบช่วยมาแก้เหงา ให้ เม ด้วยนะคะ
เบื่อ นายแงซาย เต็มที แล้วค่ะ

ไม่งั้นเดี๋ยว เม จะหนีไปร่วมผจญภัย กะพวกคุณให้สนุกดีกว่า

จากคุณ : เมยาณ๊ ศรีสมร - [2 มี.ค. 13:55:58]

ความคิดเห็นที่ 69

คุณเมยานี
รีบออกจากมรกตนครมาที่ปราสาทนิทรานครช่วยผมด้วยนะ
อ้อ แล้วอย่าลืมเอากระดาษเย็นเช็ดหน้า หรือจะผ้าขนหนูร้อนก็ได้ มาซักโหล
น้ำดื่มตราสิงห์ซักลังด้วยครับ
ผมจะเอามาเช็ดตัว ระเบิดพิเศษของรพินทร์เต็มตัวผมหมดแล้ว
เค้าเล่นยกที่นอนบังตัวคนเดียว ให้ผมหลบแต่ไม่ยอมให้เข้าไปหลังที่กำบัง คิดดู
ข้อสำคัญ เรายังหนีไม่ได้เลยครับโผม

ดีใจจัง อดีตนางเสือดาวแห่งกองกำลังกู้ชาติมรกตนคร บุกบั่นมาผจญภัย
ขอต้อนรับคุณเมยานีศรีสมรครับ
เจ้าแงซายเหรอ ก็คาราโอเกะอยู่แถวนี้ เมื่อคืนผมก็เห็นแถว RCA ปรึกษาราชการมรกตนครอยู่กับเอ๊าะๆสาวเดี่ยวเกาะอกซักสามสี่คนได้
ไม่ได้เผานะครับ แค่เล่าให้ฟัง

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [2 มี.ค. 14:48:21]

ความคิดเห็นที่ 70

เมยานี

ผมรอคุณหลายวันเลยนะเนี่ย ส่งซิกว่าจะมาแล้วก็ไม่มาสักกะที

ทุกท่านครับ

ผมยอมแพ้แล้วล่ะครับ ผมพยายามส่งที่เหลือเข้าไปแต่มันไม่เข้าอ่ะ

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [2 มี.ค. 16:34:17]

ความคิดเห็นที่ 71

ผมแต่งไปสามเวอร์ชั่นแล้วล่ะคับ แปะไม่เข้าสักเวอร์ชั่นเดียว

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [2 มี.ค. 18:17:24]

ความคิดเห็นที่ 72

เมยานีคะ.......
มาอยู่ฝ่ายเดียวกับลั่นทมและคุณแสงโสมดีกว่าค่ะ
เราจะรวมพลังสามสาวปราบอธรรม !!!
ปล. สวยไม่สร่างเลยนะคะคุณเนี่ย :)

จากคุณ : ลั่นทมสีชมพู - [2 มี.ค. 20:18:03]

ความคิดเห็นที่ 73

ผมเข้ามาเล่นได้สบายมาก รพินทร์
แต่ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษราชนิกูล ผมจะไม่ชิงตัดหน้าชู้ตลูกเข้าประตู
แล้วชิงแชมป์ไปก่อนระหว่างที่คุณยังชู้ต message ไม่เข้ากระทู้
ถือว่าเราเสมอไป ๑-๑ แบบแมนยูและวิมเบิลดันละกันนะ

อ้อ แต่ขอผมมีบทกะคุณเมยานีเยอะๆหน่อยก็ดี จะไม่ลืมพระคุณเลย
ก็คิดว่าเธอไม่งอนเหมือนอีกคนง่ะ

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [2 มี.ค. 21:01:24]

ความคิดเห็นที่ 74

ส่างปามารายงานตัวแล้วขอรับทุกท่าน

วู้....พรานใหญ่...นายกลาง....องค์จักราช (แน่ะ..แน่...รู้นะที่ร้องเพลงน่ะ ร้องให้ส่างปาช่ายป่ะ? อิ..อิ... คิดอะไรกะเราหรือเปล่าเนี่ย? ดูสิขนาดราชินีเมยานีเค้ายังจะทิ้งเลย แล้วภาคก่อนมาเถียงเราคอเป็นเอ็น ว่าไม่ได้บ่มิไก๊ ยังงี๊ไม่เชื่อไม่ได้แล้ว)

จากคุณ : ส่างปา - [3 มี.ค. 02:13:50]

ความคิดเห็นที่ 75

คุณชายกลาง
ไม่ต้องมาพูดจากระทบกระเทียบใครหรอกค่ะ
อ่านแล้วเฉยๆ ไม่เห็นเดือดร้อนอะไร
ผู้ชายประสาไหนเนี่ย....ประชดสุภาพสตรีได้ขนาดนี้...

รพินทร์คะ
ไม่ต้องแต่งให้ลั่นทมไปเกี่ยวข้องอะไรกับผู้ชายคนนั้นเลยนะคะ ฮึ....
ว่าแต่...คุณนี่ ...ถึงจะดูเถื่อนไปสักนิด โดยรวมก็ดูดี น่าประทับใจเหมือนกันนะนี่...รพินทร์ อิอิ...

คิดถึงคุณนะคะ คุณแสงโสม..

จากคุณ : ลั่นทมสีชมพู - [3 มี.ค. 13:12:17]

ความคิดเห็นที่ 76

ท่านเมยานีขา
แสงดีใจจริง ๆ ค่ะ ที่ท่านมาด้วยในครั้งนี้
ว่าแต่ว่า ท่านจะเลิกกับท่านแงซาย และจะเดินทางมาหารพินทร์กับคุณชายกลาง
ที่ในป่านี่จริงป่าวคะ.........แหม...ช่างเหมาะอะไรอย่างนี้
แสงกำลังจะไปหาท่านแงซายอยู่พอดี
ยังงี้ถือได้ว่าท่านแงซายเป็นโสดรึเปล่าคะท่านขา
แสงเป็นคนดีค่ะ ไม่ชอบแย่งชิงของที่มีเจ้าของ
ยังไงท่านช่วยยืนยันให้แสงสบายใจหน่อยเถอะค่ะ
รอคำตอบท่านอยู่นะคะ ท่านขา

ปล. คุณลั่นทมขา แสงเข้าพันทิพมาด้วยความยากลำบากยิ่งกว่ารพินทร์หลายเท่าค่ะ
แต่ด้วยความสามารถส่วนตัวอันมากมายก็เลยทำให้แสงฝ่าฟันเข้ามาได้ในตอนนี้ล่ะค่ะ
(หวุดหวิดจะถูกไล่ออกจากงานอยู่รอมร่อแล้ว)

จากคุณ : แสงโสม - [3 มี.ค. 16:58:42]

ความคิดเห็นที่ 77

พณ ท่านส่างปา แหม ยินดีเหลือเกินที่บุกป่าฝ่าดงมาเห็นหน้ากันอีก
เอ รถประจำตำแหน่งไม่ได้มาส่งเหรอครับ ดูท่านโทรมเจงๆ
แล้วเบนซ์ตำแหน่งที่ได้ข่าวว่าซื้อแจก หายไปไหนล่ะครับ สงสัยได้รถแต่ไม่ได้น้ำมันมาเติม เลยต้องจอดทิ้งไว้ที่มรกตนคร

เอ่อ..เอา.ยาไวอะกร้าไปชูกำลังหน่อยนะ
แล้วถ้าจะรับเป็นโครงการแจกยาฟรี ผมจะคิดราคาให้เป็นพิเศษ
เปรี้ยวปากไม่ได้เซลมาหลายสิบความเห็น

เฮ้อ แย่ครับแย่ ท่านมาผมไม่รู้ว่าจะช่วยได้แค่ไหน
รพินทร์กำลังลำบาก ถูกมันตรัยกับยายมดวาชิกาตัดกำลัง ให้ post ไม่เข้า เห็นไปยืนถือป้ายประท้วงอยู่หน้าทำเนียบ pantip
webmaster เค้าก็ไม่รู้เรื่องว่าโดนคาถาอาคมเข้าแล้ว นึกว่า server เสีย
ฝ่ายคุณชายแกก็เปียกเป็นลูกหมาตกน้ำ จากระเบิดพิเศษของพระเอก
แล้วยังแห้วอีกต่างหาก
เพราะสาวๆในนี้ก็แปรพักตร์ เดี๋ยวรักเดี๋ยวชัง...เฮ้อ...ดีนะเนี่ยผมแก่แล้ว เลยรอดตาย อกไม่หัก
ท่านส่างปาเอาใบบัวบกจากมรกตนครติดตัวมามั่งป่าว ผมจะไปต้มให้พระเอกพระรองกินไปพลางๆ
เมื่อไหร่เรื่องจะเดินต่อซักทีก็ไม่รู้
จะเอาใครน้อมาช่วยเพชรพระอุมาภาค ๕ เดี๋ยวก็ได้จบกันกลางเรื่องเงี้ยะซะหร็อก

จากคุณ : อำพล - [3 มี.ค. 16:58:57]

ความคิดเห็นที่ 78

รพินทร์ขา
ตอนนี้คุณกับคุณชายกลางเป็นไงบ้างคะที่รัก
หนีออกมาจากปราสาทท่านมดได้แล้วยังคะ
แสงกับคุณลั่นทมเดินทางมาได้ไกลประมาณ 50 ลี้ กับอีก 3 เชี๊ยะ แล้วค่ะ
(เท่าไหร่ก็ไม่รู้มั่วไปงั้นเอง)
การเดินทางครั้งนี้สบ๊าย สบายค่ะรพินทร์ขา แสงไม่ต้องเดินเองเหมือนตอน
ที่มากับคุณครั้งแรกเลย ตอนนี้มีทาสผีดิบของท่านมดวาชิกาช่วยแบกเสลี่ยง
ให้แสงกับคุณลั่นทมนั่งชมนกชมไม้มาตลอดทาง

ที่รักขา จะมาทางเดียวกับแสงรึเปล่าคะ ถ้ามาทางเดียวกันละก้อ ระวังนิดนึงค่ะ
คือแสงยิงปืนเลเซอร์ของคุณพลาดไปโดนหางงูจงอางยักษ์เข้าตัวนึงค่ะ ท่าทางมันจะ
โมโหมาก เลยเข้ามากัดทาสของแสง โถ...กัดผีดิบก็สูญเปล่าน่ะซิคะ มันเลยยิ่งโกรธใหญ่
ตอนนี้มันกับคู่ของมันก็เลื้อยย้อนไปทางปราสาทท่านมดน่ะค่ะ
ที่รักขา ถ้าคุณหนีออกมาได้แล้วก็ระวัง ๆ หน่อยนะคะ แสงเป็นห่วงค่ะ
ถ้าหาทางเลี่ยงได้ก็เลี่ยงซะนะคะที่รัก

อ้อ..ที่รักขา แสงบอกข่าวดีค่ะ คือแสงได้ยินคุณลั่นทมชื่นชมคุณมากเลย
บ่นถึงคุณให้แสงฟังทุกวัน......... จะให้แสงเป็นแม่สื่อให้มั๊ยคะที่รัก
ถ้าคุณโอเคคำเดียว เดี๋ยวแสงย้อนกลับไปหาเลย

จากคุณ : แสงโสม - [3 มี.ค. 17:35:58]

ความคิดเห็นที่ 79

ณ. มุมนึงของปราสาทนางวาชิกา หล่อนซ่อนร่างโป่รงงามในชุดคอลเลคชั่นล่าสุด ของคริสเตียน
ลาครัวซ์ แต่ติดต่อกับสมุนทางโทรจิต (ด้วยท่าทีประดุจคนทรงคือหลับตาพูดคนเดียว)
" เออ มันไปพ้นแล้วเรอะ เออ ดูให้มันไปดีๆ อย่าให้กลับมาล่ะ"
"....................."
" ข้าขี้เกียจซาแดงแล้วว่ะ พอมันก้าวสุดท้ายออกไปรายงานมาเลยนะ "
ร่างในชุดเสื้อคลุมสีแดงก้าวออกมาจากหลืบ
" เสร็จรึยังคะน้องมด "
" เรียบร้อยแล้วค่ะที่รัก แน่ใจนะคะ ว่าไม่ต้องเอากระเป๋าไป "
" จ๊ะ ลืมอะไรเดี๋ยวพี่แว่บมาเอาให้ ปารีส-นิทรานครแค่นี้เอง แป๊บเดียว"
นางวาชิกายิ้ม ปล่อยให้พี่ซุปของหล่อนอุ้มโดยดี ทั้งสองลอยขึ้นแล้วหายไปเป็นจุดเล็กเหนือขอบฟ้า
ทั้งคู่หนีไปฮันนีมูนแล้วหลังจากปล่อย ให้พรานและคุณชายผู้ดื้อรั้น(คิดว่า)หนีออกไปได้

บ๋ายบายนะคะ น้องมดไปฮันนีมูนแล้วค่ะ ส่วนเเจ้ามันตรัยก็ไปบ้าร่างโคลนนิ่งของคุณหญิงอยู่ที่ไหน
ก็ไม่รู้ ทุกท่านช่วยดูด้วยนะคะ อย่าปล่อยให้อีตาสองคนนั่นกลับเข้ามาได้ หยะแหยงค่ะ

จากคุณ : ป้าหนอน - [4 มี.ค. 03:42:39]

ความคิดเห็นที่ 80

แหม ไม่อยากจะนินทาเลยค่ะ
องค์จักราช ตอนนี้ บ่ มิไก๋ อย่างที่ พณ. ท่าน ส่างป่าว่าจริงๆนั่นแหล่ะค่ะ
ดูไม่จืด เลยค่ะ คุณๆขา

ว่าจะไปอยู่ด้วยกะลั่นทม กะแสงโสม ทีเดียว
แน่ะ เดี๋ยวเดียว คุณแสงโสม จะมาแย่ง พ่อแงซาย ของดิฉันไปเชียวรึคะ

อะ แบ่ง แบ่ง กันไป ยกให้เลย แบ่งแบ่งกันไป ไม่เป็นไร แบ่ง แบ่ง กันไป

ท่านชายกลาง เชอะ ไม่หลงกลหรอกค่ะ ขืน เม มีท่าทีกะคุณ คุณก็ทิ้ง อีกน่ะสิ
เม รู้หรอกคนอย่างคุณน่ะ ขืนไปกระดี้กระด้ามากเดี๋ยวคุณก็กระแน๋ะ กระแหน๋ มาอีก
เม ไม่อยาก ช้ำใจอย่างคุณลั่นทม หรอกค่ะ

เอ คุณ อำพล น่าจะโสดซิงๆ ที่สุดนะเนี่ย น่ารักจัง
มีแฟนรึยังจ้ะ เป็นแฟนฉันเอามั้ย .....

ท่านมด อย่าตัดช่องน้อยแต่พอตัวสิ คุมสองชายนั้นไว้ก่อน
ปล่อย สามสาวผจญภัยมั่ง คิก คิก (หัวเราะอย่างสุภาพสตรี)

ว่าแล้วไปยืนต้นอย่างคุณลั่นทมดีกว่า คิก คิก
ส่วนตาพรานกะนายชายกลาง ปล่อย ทิ้งไว้งั้นแหล่ะ

จากคุณ : เมยานี ศรีสมร - [4 มี.ค. 04:44:56]

ความคิดเห็นที่ 81

ชายหนุ่มรูปหล่อเหมือนเจมส์ บอนด์คนเดิม ฟื้นขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
เขาพบตัวเองอยู่กลางป่า แต่ไม่พบคนอื่นในสายตาอีกเลย โดยเฉพาะพรานไพรใจฉกาจ ผู้ประดิษฐ์ระเบิดฉี่
แหกที่คุมขังปราสาทนิทรานคร ให้เขาพุ่งตัวตีลังกาเกลียวสามรอบ(อีกครั้ง) จากกำแพงห้องขัง
แต่แลนดิ้งผิดจุดไปหน่อย ทำให้เขาร่อนลงกลางป่า หัวกระแทกขอนไม้ที่กรมป่าม้วยของนิทรานครตัดทิ้งไว้ สลบ

มีมือมาเขย่าๆ เขาจากด้านหลัง เขาพรวดพราดลุกขึ้น ด้วยความดีใจ แล้วครางออกมาอย่างผิดหวัง
" โธ่ คุณอำพลนี่เอง ผมนึกว่ารพินทร์"
อดีตผู้อำนวยการไทยไวล์ไลฟ์ ยิ้มให้อย่างเวทนาแกมชื่นชมนับถือ
" คุณชายกลางเป็นคนดีจริงๆนะครับ ฟื้นขึ้นมาก็ห่วงพราน เขาไม่เห็นห่วงคุณเลยซักกะติ๊ด
ตอนนี้กรรมตามสนอง post ไม่เข้าครับ เทวดาฟ้าดินรู้ว่ายึดบทพระเอกนานเกินไป เลยตัดสิทธิ์"
" อ้างั้นเหรอ" อนุชายันตัวลุกขึ้นด้วยมาดพระเอก เกิดความหวังขึ้นใหม่ " งั้นก็เหลือคุณกับผมสองคนดิ แล้วยัยมดวาชิกากะแฟนนุ่งกุงเกงในแดง พ่ายแพ้หมดแล้วหรือ"
อำพลชี้ให้ดูสุดขอบฟ้าแทนคำตอบ อนุชาเห็นอะไรบางอย่างโคจรลิบๆอยู่ตรงนั้น มุ่งไปสู่ยุโรป
" อ้าว นั่นมันอี.ที. สองตัวนี่ มาทำอะไรอยู่ในเพชรพระอุมา ผิดเรื่องแล้ว"
" เปล่าอี.ที. ครับ โธ่ นั่นวายร้ายสองคน หนีไปแล้วตอนปราสาทถล่ม เห็นว่าจะไปช็อปที่ปารีส
โธ่ เศรษฐกิจนิทรานครเหลือแต่ซากแล้วยังเอาเงินจากนครไปถลุงให้เมืองนอกอยู่ด๊าย ผมเสียดายแทน น่าจะนำมาปรับปรุงอะเมซิ่งนิทรานครให้ดีขึ้นก็ไม่ทำ" อำพลบ่นตามประสาคนแก่
อนุชาตบบ่าอดีตบริวารประจำตระกูลของท่านพ่อ ซึ่งได้ดิบได้ดีเป็นนักธุรกิจ แล้วเจ๊ง กลายมาเป็นคนเคยรวยเช่นเดียวกับเขา
" ปล่อยเขาไปเถอะ อำพล ผมไม่เชื่อว่าใครจะอยากมาอะเมซิ่งนิทรานคร มันหาความปลอดภัยไม่ได้เลย อย่างผมกับรพินทร์เก่งแค่ไหนยังแทบเอาตัวไม่รอด แล้วนักท่องเที่ยวอื่นจะเหลืออะไร "
อำพลก้มลงมองกระเป๋าที่เขาหิ้วไว้
" แต่ผมเหลือครับ คุณชายกลาง โชคดีก่อนปราสาทถล่ม ผมวิ่งไปคว้าเครื่องทรงของนางพญาพันธุมวดีไว้ หลอมทองเอาไปขายได้หลายสตางค์
ส่วนท้องพระคลังของนิทรานคร น่าเสียดายครับ เกลี้ยง เจ้ามันตรัยมันเอาราชสมบัติของพันธุมวดีไปขายมาเล่นหุ้น พอเงินบาทลอยตัวเลยเจ๊งเรียบ
ก็ยังดี เหลือเสื้อผ้า มันคงเตรียมเข้าพิธีวิวาห์กับคุณหญิงดาริน เลยออเดอร์ชุดของอาร์มานี่มาใส่ คุณชายเอาไปใส่เถอะครับ อย่ายืนเปียกฉี่อยู่เลย เดี๋ยวนิวมอเนียกิน"
อนุชาแทบกระโดดด้วยความดีใจ เขารีบเปิดกระเป๋าเสื้อผ้า แล้วร้องลั่น หยิบชุดทักซีโดออกมา
" หา คุณจะให้ผมแต่งทักซีโดเดินป่างั้นเหรอ"
" เสียใจครับ ก็บอกแล้วงัยว่ามันจะเข้าพิธีวิวาห์ นี่คงชุดเตรียมไว้ตัดเค้กกะคุณหญิง"
อนุชาไม่มีทางเลือก เขารีบลงไปอาบน้ำในลำธาร พักใหญ่เขาก็หล่อสุดขีดออกมาในชุดทักซีโด อำพลส่งไรเฟิลให้
" นี่ผมก็ฉวยมาทันครับ ใส่กระเป๋ามาด้วย"
" เก่งมาก "อนุชาชมเชย "คุณเหมือนโดเรมอนเข้าไปทุกวัน มีกระเป๋าวิเศษซะด้วย งั้นเราออกเดินทางกันนะ
เห็นกันอยู่สองคนแล้วเพื่อนยาก"

โปรดแข็งใจติดตาม ภาคต่อไป ที่ ๖
ใครจะตั้งกระทู้ให้เอ่ย?

ตอนต่อไป

คุณชาย คุณมด คุณรพินทร์ที่ไม่มีนามสกุล คุณลั่นทมสีชมพู คุณแสงโสม คุณอำพล แงซาย ส่างปาและคนอื่น ๆ

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [4 มี.ค. 11:03:06]