EEN KLEINE FAMILIE VAN STRAALJAGERS

terug naar homepage terug naar modellen

Tijdens de oorlog wisten de Duitsers onder moeilijke omstandigheden verbazend veel vernieuwingen in hun vliegtuigen aan te brengen. Na de oorlog werden Duitse geleerden dan ook naar alle kanten afgevoerd om hun kennis over te nemen; zowel Russen als Amerikanen en Engelsen maakten groet stappen voorwaarts op basis van deze kennis. Op de pagina over vroege straaljagers schreef ik "En zo kon het gebeuren dat jaren later, tijdens het Koreaanse conflict, afstammelingen van een enkel Duits prototype aan weerszijden het strijdperk betraden..." En hier is die familie die onderling mot kreeg dan.

De Focke Wulf Ta 183 A "Hückebein". Dit was een ontwerp dat net niet meer af is gekomen. In februari 1945 was opdracht gegeven om 6 prototypes te bouwen, en in mei/juni 1945 moesten de eerste testvluchten plaats vinden. De oorlog duurde net iets korter... De Engelsen liepen de fabrieken waar prototypes gemaakt werden onder de voet, de Russen vonden in Berlijn alle tekeningen en onderzoeksresultaten aan die betrekking hadden op dit toestel. De Ta 183 was een motor waar een vliegtuig omheen geplakt was; met sterk naar achteren gebogen vleugels, een korte romp, een naar achter leunende staart en een hoger geplaatst staartvlak. Amerikanen en Engelsen aan de ene kant, en Russen aan de andere kant gingen aan de slag... De kit is een door Tamiya overgenomen 1:48 AMtech kit. Op internet werd deze kit met nogal wat enthousiasme ontvangen, en ik kan dat onderschrijven. Ik denk dat dit de beste kit is die ik ooit gebouwd heb. Alles paste perfect, zelfs in het voltooide model zit nog een onderdeel dat gewoon niet vastgelijmd is, omdat het bij passen zo op z'n plaats klikte dat ik besloot het maar verder met rust te laten. De kit is ook doordacht opgezet, nergens vreemde of moeilijke constructies. Hier zou je er voor je lol 5 van bouwen... Ik kon het niet laten om wat extra's aan de kit toe te voegen. Zo heb ik de cockpitkap doorgezaagd om de fraai gedatailleerde cockpit beter te laten zien, en ik heb de flaps losgesneden om die omlaag te kunnen monteren. Als bijzonderheid; dit is de kit waarbij mijn techniek voor metaalverf op z'n pootjes terecht kwam. Ik gebruik nu de polijstbare metaalverf van Model Master (Buff metalizer). En die wrijf ik niet op met een zacht doekje, maar met een hard glad voorwerp. Ik gebruik een polijststaal, maar de achterkant van een theelepeltje zou het even goed doen. Een volledig bouwverslag van deze kit staat bij Modelling Madness

Het eerste toestel dat het luchtruim koos was de Russische MiG 15 die vloog in december 1947. Het toestel was in feite rond een Engelse straalmotor gebouwd, de Rolls Royce Nene motor. Toen dit toestel in 1950 boven Korea verscheen was dan een buitengewoon onaangename verrassing voor de Amerikanen, en de tegenhanger van de Mig werd versneld ingevoerd. De kit is een 1: 48 Tamiya kit. De moderne kits van Tamiya hebben een goede naam, en deze kit maakt duidelijk hoezo; alles werkt, past en is zonder problemen op te bouwen. De kit biedt uitzichzelf al de mogelijkheid om de staart af te nemen zodat de motor getoond kan worden. Ik heb de kit aangevuld met twee detailsets van Aires: een kit voor een veel betere en meer gedetailleerde straalmotor, en een kit om de wapenruimen en een electronica ruim open te zetten. De motor kit was geweldig, de kit om de ruimen open te zetten iets minder; met name het uitzoeken wat hoe en waar moet komen was soms wat problematisch. De onder de neus hangende wapens zijn ook wat minder opvallend dan ik eigenlijk gehoopt had.

De F-86 Sabre is de Amerikaanse 'zoon' van de Hückebein. Het toestel vloog ook sedert 1947, maar de Amerikanen waren iets minder haastig met het in actieve dienst nemen. Men had immers de F 80 Shooting Star, dus... Alleen bleek die geen partij voor de ineens opduikende MiG 15, en dus werd de F 86 Sabre versneld ingezet. De kit was een oude Monogram 1:48 kit, een nette en aangenaam komplete kit met standaart een wapenruim dat open kan en al. De kit was van een metaal-grijs plastic, erfenis uit een tijdperk waarin lang niet iedereen zijn modellen schilderde. De bouw was probleemloos, alleen het beschilderen en van decals voorzien had wat voeten in de aarde. Het toestel heeft bijvoorbeeld geen gele banden op romp en vleugels, zoals die tijdens Korea gebruikt werden. Die moest ik namelijk met de hand schilderen... En vervolgens bleken de bij de kit geleverde decals heftig last te hebben van hun leeftijd. Achteraf gezien was het geen slecht idee als ik voor deze kit een setje andere decals gekocht had...

terug naar homepage terug naar modellen