I. kuşak yaşayan haritacılarımız

Emekli Albay, Harita Y. Mühendisi

Dr. İslam Erokan'ın

kendi ağzından yaşam öyküsü

1912 yılında Bafra'da doğdum. ilkokulu Bafra’da okuduktan sonra İstanbul’da dayımın yanına gelerek Tophanedekİ İmalatı Harbiye” denilen askeri sanayi okuluna girdim. Başarılı olanların Avrupa’ya gönderileceğini duymuştum. 6. olarak kazandım ve sınıf başçavuşu oldum. Üç yıllık bu okulu birincilikle bitirdim. Okul aynı yıl 2 yıl daha uzatılarak lise derecesine çıkarıldı ve adı askeri memur okulu oldu. Burayı da bitirerek bir süre Kırıkkale askeri fabrikalarında staj yaptıktan sonra lise farkın, kapatmak için Maltepe Askeri Lisesı’ne gönderildim. Burada istenilen 5000 liralık kefalet senedini bir arkadaşımın general olan babsı Emin EŞİT paşa verdi. Burayı da bitirerek Almanya’ya jeodezi öğrenimine gönderildim. Ber­lin’de 2-2.5 yıl okuyarak Vorprüfung denilen dördüncü yarıyıl sonundaki baraj sınavlarını vermiştim ki 2. Dünya Savaşı başladı. Askeri okul öğrencileri olduğumuzdan Türkiye’ye çağrıldık. Genelkurmay ABD’de öğrenimimizi ta­mamlamamıza karar vermişti. Robert Kolej’de İngilizce kursundan sonra Kerim EVINAY’la birlikte Cornell Üniversitesine gittik. Burada bizi sınav yaparak çok beğendiler ve Almanya’daki öğrenimimizi 3 yıl saydılar. Burayı 1942’de bitirdikten sonra Coast and Geodetic Survey kurumunun isteğim üzerine jeodezi bölümünde Dr. ADAMS’ın yanında çalışmaya başladım. Bu­rada uygulanan köşegenli dörtgen zincirlerin Türkiye’de de uygulanabileceğini düşünerek Amiral olan genel müdürden randevu aldım ve bu işleri A dan Z' ye kadar öğrenebilmem için bana özel bir program uygulamasını istedim. Bu isteğime uygun olarak bir program hazırlandı. Burada bir yıl kalarak Türkiye’ye döndüm ve o zamanki Harita Genel Müdürlüğünde göreve başladım. O zamanlar ihtiyaca göre Türkiye’nin şurasında burasında yerel 1. derece nirengiler yapılmakta idi. 1944-45 yıllarında genel müdüre hitaben yazdığım bir raporda bu işlerin bu şekilde yapılmasının doğru olmadığı ve nelerin hangi sırada yapılması gerektiğini belirttim. Öğrenci iken yedek subaylık Harita Genel Komutanlığına girince muvazzaf olmuştuk. Bu raporu verdiğimde yüzbaşı rütbesinde idim. Genel Müdür Hakkı MURAT paşa ve muavini Kadri KORAY idi. Yapılan işlerin yanlış olduğunu yazdığımdan K. KORAY bana kızmıştı. 15-16 kişinin katıldığı bir toplantıda raporumun maddelerinin tek tek okunarak tartışılmasını ve oylanmasını önerdim. Muhittin ARAN da beni destekledi ve raporum kabul edildi. Köşegenli dörtgenlerden bir süre sonra vazgeçilerek zaman kazanma amacı ile MARAN’ın önerisi ile üçgen zincirlere dönüldü. Buna karşılık doğrultular 16 silsile yerine 32 silsile olarak yapılması kararlaştırıldı. Nirengi ağının başlangıç noktası olarak Meşedağ kabul edildi. Ali YARAMANCI ve Tevfik ATEŞ gravimetrik düzeltmeleri yaptılar. A.YARAMANCI bir süre yanıma yardımcı olarak verildi. 40 kişilik postaları 16 ki­şiye indirdik. 6 aylık işi yaptı, hep tamam çıktı, o zaman dönüş izni verdiler. Büroda 4000 km’ye ulaşan poligonlar, tulde (boylam) 12 m ve arzda (enlem) 16 m gibi güzel sonuçlarla kapanmıştı.

1 952-55 arasında Harita Genel Müdürlüğüne bağlı Hidrografi dairesinde genel müdür yarımcısı ve teknik başkan olarak çalışırken Harita Genel Müdürlüğünden gelen yazıda bizim nirengilerin Avrupa nirengisine bağlanması istenmişti. Ben buna şiddetle karşı çıkmış ve bizim nirengilerin Avrupa (ED-50) nirengilerinden daha sıhhatlı olduğunu savunmuştum. Diğer mesleklerde de olduğu gibi konuyu iyice etüd edip ondan sonra gerekli düzenlemelerin yapılması gerekir.

Albaylığa 30.08.1956’da terfi ederek 1955-58 arasında Astronomi-Jeofizik şube müdürlüğü yaptım. 1963 yılında Bonn Üniversitesinde Prof. Dr. Helmut WOLF yönetiminde doktora yaptım. 1969’da Harita Genel Müdür yardımcılığından emekli oldum. 1969’dan sonra içişleri Bakanlığı kadrosundan Etibank Maden Dairesi’nde çalıştım. Mustafa GÖNENÇCAN benden önce burada çalışıyordu. 1950’li yıllarda Tapu Kadastro Meslek lisesinde ve Harita Teknik okulunda, 1970’li yıllarda Adana’da inşat bölümüne topoğrafya dersleri verdim. Teknik Okulun ilk açılışında BRANDENBERGER’e derslerde tercümanlık yaptım. Kendisi ile ABD’de tekrar karşılaşmıştık. 1975’de Istanbul’a taşındım. 2 oğlum var, birisi Makina Mühendisi, diğeri serbest çalışan İnşaat Y. Mühendisidir. 

*Bu anlatım Nisan 1996’da Prof. Dr. N. YıLDIZ, Prof. Dr. M. Şerbetçi, Prof. Dr. A. YAŞAYAN ve Y. Müh. K. ÖZDEN’den oluşan bir grubun sayın EROKAN’ Caddebostan’daki evinde ziyareti sırasında yapılmıştır.
1