ในคติพุทธ เรื่องเจ้ากรรมนายเวร เป็นเรื่องจริง มีจริง
เพราะเราทุกคน ล้วนเวียนว่ายตายเกิดมานักต่อนัก ได้ไปพบไปเจอ
สำหรับเรื่องเจ้ากรรมนายเวร เคยไปทำอะไรใครไว้นั้น
ในทางกลับกัน
ไปผูกพันเกี่ยวพันกับสรรพสัตว์อีกนับจำนวนไม่ถ้วน
ท่านว่า ในบรรดาผู้คนเอาเท่าที่เราเจอในชีวิตนี้ชีวิตเดียว
แม้แต่ที่แค่เคยเดินสวนกันไกลๆ บนถนนหนึ่งเพียงครั้งเดียว
ในชีวิต เราก็ล้วนเคยเจอะเจอ ผูกพัน กันมาแล้วไม่ทางใดทางหนึ่ง
เพราะเราล้วนเกิดและตายมานับไม่ถ้วนชาติ เจอกันมาแล้ว
แทบทั้งนั้น
พอมีทางรู้ได้บ้าง (ไม่แน่เสมอไป แล้วแต่คน บางคนก็ไม่รู้เลยก็มีค่ะ)
ถ้าได้เจริญวิปัสสนากรรมฐาน
แต่จะไม่ขอบอกว่ารู้ได้อย่างไร ยังไง เมื่อไหร่
เพราะการรู้ก่อน จะมีผลลบไม่ใช่บวก
แต่มีวิธีง่ายๆ ทำได้ตลอดเวลาเลยคือ
ให้พยายามสวดมนต์
ไหว้พระทุกวันเพราะจะทำให้จิตใจผ่องใส
แล้วเจริญเมตตา
แผ่เมตตาไปให้สรรพสัตว์และเจ้ากรรมนายเวร
ทุกชาติภพ
การเจริญเมตตา ทำให้ได้ยิ่งบ่อยยิ่งดี
ทำวันละหลายๆ ครั้งยิ่งดี
ไม่มีเสีย มีแต่ได้ค่ะ
ยิ่งถ้าได้ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานและสติปัฏฐานสี่ด้วย
อานิสงส์จะแรงมาก (เพราะเป็นการสร้างเหตุดี
ที่ประเสริฐ ที่นำไปสู่ความบริสุทธิ์แห่งจิตและนำไปถึง
ที่สุดแห่งทุกข์) ตรงนั้นจะแผ่เมตตาได้ดีมาก อาจทำให้เป็น
อโหสิกรรมได้ด้วยค่ะ
อย่าลืมตั้งจิตอโหสิให้ทุกรูปทุกนามที่เราเป็นเจ้ากรรม
นายเวรของเค้าด้วยนะคะ จะได้ไม่ต้องไปผูกไปพันกันอีก
(อันนี้ดิฉันคิดเอง ปฏิบัติเองค่ะ) ไม่ติดใจเอาโทษหรือคิดแค้น
ใครอีกต่อไปทั้งสิ้น ไม่อย่างนั้นก็จะไม่จบ
