รอ-กะลา
ปิดตัวเองให้มืดมน อย่างคนที่ไร้ความคิดปล่อยชีวิต ยึดติดกับคำว่ารอในความรัก ในความหวัง มีความช้ำคอยซ้ำรอยต่อตอกย้ำว่าต้องรอ เรื่อยไปกับความรักที่เลื่อนลอยที่ลดน้อยลงทุกทีเท่าที่มี ข้างกายคือความเงียบเหงาอยากมีเธอ เคียงข้างกายไขว่คว้าได้เพียงแค่เงาอ้างว้างและเหน็บหนาว เหงาในหัวใจเหนื่อยจนท้อ ต้องรออีกนานเท่าไหร่ความรัก ของเรามันคงสุดทางเหนื่อยเพียงไหน เมื่อมันยิ่งรอ ยิ่งหมดความหวังความฝัน คงไม่มีวันเป็นจริง เหนื่อยและท้อ ต้องรอไปจนเมื่อไหร่ยิ่งหวัง ยิ่งไกลออกไปทุกทีเหนื่อยและล้า ไขว่คว้าเท่าไหร่ ไม่ถึงเธอสักทีสิ่งที่เจอวันนี้ ฉันมีแต่ความว่างเปล่าจะวันนี้ จะวันไหน จะยังเฝ้ารออย่างนี้กี่เดือนปี เลยผ่าน จะรอเรื่อยไปด้วยดวงใจที่มั่นคงจะนานแสนนานเท่าไรแต่หัวใจ ยังย้ำทุกวันว่ารอสิ่งที่รู้วันนี้ ฉันมีแต่คำว่ารอ
ถูกใจไหมครับยังไงก็แวะมาฟังอีกนะครับ....เจ