.....รอยอินทร์...ยอดรัก...
ฟ้ากว้างแห่งเวียงสรอง...เป็นของเธอ
แผ่นดินทุกย่างก้าวที่เหยียบย่ำ.เป็นของเธอ
...ดอกไม้ที่เบ่งบานทุกดอกเป็นของเธอ...
ฉันจะรักษาฟ้าแห่งเวียงสรองไว้....ให้เธอ
ดอกไม้ทุกดอกจะเบ่งบาน...เพื่อเธอคนเดียว
. . . . . ย อ ด รั ก . . . .
.....แม้แต่ชีวิตของฉัน...เป็นของเธอ.....
|
|
พืชพันธุ์เท่าใด...เติบโตจากน้ำตา และ "ปุ๋ยชีวิต" ดอกไม้งามสะพรั่งในป่ามีบ้างไหมใช้
"ชีวิต" เป็นเครื่องหล่อเลี้ยงเพื่อให้นำมาประโลมใจผู้อยู่เบื้องหลัง...ดอกไม้บอกว่า...อย่าเศร้า
ยิ้มเขาแฝงใน...กลีบสยาย
สายลมรำเพยโชยชาย
พาลมหายใจสุดท้ายมาโลมเตือน
หญ้าระบัดใบพลิ้วปลิวไสว
รากหญ้าชอนไชเป็นเพื่อน
แค่ร่างฝังดินลับคนเยือน
เรไรกล่อมเสมือนทิพย์ดนตรี...
|
