บทสวดมนต์พระประจำวันคนเกิดวันเสาร์ สวดวันละ ๑๐ จบ
พระประจำวันเกิด ได้แก่ พระปางนาคปรก สวดดังต่อไปนี้ว่า

ยะโตหัง ภะคินิ อะระยายะ ชาติยา ชาโต
นาภิชา นามิ สัญจิจจะ ปาณัง ชีวิตา โวโรเปตา
เตนะ สัจเจนะ โสตถิ เต โหตุ โสตถิ คัพภัสสะ

หรือจะใช้สวดด้วยหัวใจพระคาถาโดยย่อต่อไปนี้ ก็ได้
โดยสวดให้เต็มกำลัง ๑๐ จบเช่นเดียวกัน ว่า
"ภะ สัม สัม วิ สะ เท ภะ"

พระพุทธรูปปางนี้ อยู่ในพระอิริยาบถนั่งขัดสมาธิ
หงายพระหัตถ์ ทั้งสองวางซ้อนกันบนพระเพลา
มีพญานาคแผ่พังพานปกคลุม เบื้องบนพระเศียร
บางแห่งสร้างเป็นแบบขัดสมาธิเพ็ชร ฯ
เมื่อเสด็จประทับยืนเสวยวิมุติสุข ณ ร่มไม้ อชปาลนิโครธ 7 วันแล้ว
พระผู้มีพระภาคเจ้าก็เสด็จไปประทับนั่งเสวยวิมุติสุขยังร่มไม้จิก
ชื่อมุจจลินท์ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศอาคเณย์ของต้นมหาโพธิ์นั้น
บังเอิญ ในวันนั้นเกิดมีฝนตกพรำอยู่ไม่ขาดสายตลอด ๗ วัน
พญามุจจลินท์ นาคราชออกจากพิภพ ทำขนดล้อมพระวรกาย ๗ ชั้น
แล้วแผ่พังพานใหญ่ปกคลุมเบื้องบน เหมือนกั้นเศวตรฉัตร
ถวายพระผู้มีพระภาคเจ้า ด้วยความประสงค์
มิให้ฝนลมหนาวถูกต้องพระวรกาย ฯ