~ Resurrection ~

[ Part 2 ]

by..Anatano_Niji, Belle, Bird, Kim and everyone to join

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ซากุระโอบกอดไฮด์ไว้อย่างแนบแน่น เพราะกลัวเจ้าปีศาจนั่นจะมาเอาตัวสุดที่รักของเขาไป

" ไม่ ฉันจะไม่ยอมให้มันเอานายไปได้เป็นอันขาด ไฮโดะ ต่อให้ฉันแลกด้วยชีวิตก็ตามที "

ซากุระกอดไฮด์ไว้อย่างแนบแน่นทำให้ไฮด์ที่นอนอยู่ตื่นขึ้นมา เมื่อเห็นอาการของชายคนรักทำให้ไฮด์แปลกใจยิ่งขึ้นแต่ เขามิอาจจะพูดอะไรได้ เสียงอันเคยอ่อนหวาน และพูดอย่างอ่อนโยน กลับหายไปเพราะเจ้าปีศาจตัวนั้น ไฮด์เริ่มน้ำตาไหลริน ซากุระตกใจยิ่งขึ้นกับท่าทางของไฮด์

"โอ ยอดรัก นายอย่าร้องไห้สิ นายต้องไม่เป็นอะไร ฉันจะต้องหาวิธีช่วยนายให้ได้ ไม่ว่ายังไงก็ตาม ฉันจะไม่ยอมให้มันมาเอานายไปได้หรอก"

ซากุระก้มลงจูบซับน้ำตาให้ไฮด์ ไฮด์ซึ่งกำลังนั่งน้ำตาตกอยู่เงยหน้าขึ้นมอง ชายคนรักด้วยน้ำตานองหน้า เขาอยากจะบอกเหลือเกิน ว่าเขา " รักซากุระที่สุด " เขาจะสู้ทุกวิถีทาง เขาจะไม่ยอมให้ปีศาจตัวนั้นมาเอาเขาไปง่าย ๆ หรอก

" คอยดูนะฉันจะต้องหาทางกำจัดมันให้ได้แล้วเอาเสียงอันไพเราะของฉันกลับคืนมาให้ได้ " ไฮด์มาดมั่นอยู่ในใจ

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

นี่ก็ปาเข้าไปเป็นวันที่ 2 แล้วที่ไฮด์ไม่สามารถพูดอะไรได้ ทำให้ร่างบางไม่ยอมแตะอาหารตรงหน้าเลย เพราะมัวแต่คิดถึงเสียงประหลาดๆนั้น

" ไฮด์ถ้านายไม่ทานอะไรหน่อย นายจะเอาชนะมันไม่ได้นะ " ซากุระพูดพร้อมกับลูบผมของร่างบางเบา ๆ

ไฮด์เงยหน้ามองรอยยิ้มอันแสนอบอุ่นของซากุระ แล้วจึงยอมตักของโปรดกินบ้าง แต่ก็เพียงเล็กน้อย

" เดี๋ยวเราไปโบสถ์ ตรงปากทางกันนะ "

ซากุระพูดพร้อมกับยื่นมือมากุมมือไฮด์ไว้แน่น ไฮด์พยักหน้าน้อยๆแทนคำตอบรับคำพูดของซากุระ

สายมากแล้ว ไฮด์กับซากุระเดินจูงมือกันไปที่โบสถ์ดังกล่าว เพื่อไปปรึกษาบาทหลวงเรื่องความฝันนั้น เมื่อทั้งสองเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้บาทหลวงท่านนึงฟัง ท่านได้พูดว่า

" เงานั้น เป็นตัวมาร มันมาเพราะส่วนลึกในใจของท่านต้องการให้มันมา จงถามตัวท่านเองเถิดว่ามันมาได้อย่างไร..... "

เมื่อบาทหลวงพูดจบ ท่านก็ยื่นไม้กางเขนสีเงินซึ่งกึ่งกลางแกะสลักรูปพระเยซูถูกตรึงอยู่ยื่นให้แก่ไฮด์ ซึ่งไฮด์เองก็ยื่นมือรับมาแบบงง ๆทั้งสองเดินออกจากโบสถ์ และเดินไปนั่งพักอยู่ที่ม้านั่งที่สวนใกล้ ๆ โบสถ์นั้นเอง

" ซากุระ ฉันหิวน้ำ "

คำ ๆ นี้ซากุระอ่านได้จากสมุดโน๊ตเล่มเล็กๆที่ไฮด์เขียนขึ้น ซากุระพยักหน้า และวิ่งไปซื้อน้ำให้ร่างบางทันที ไฮด์ดึงไม้เกงเขนสีเงินจากกระเป๋าเสื้อที่ได้รับมาเมื่อครู่ออกมาดู

" มันจะบอกอะไรฉันได้งั้นหรือ "

ไฮด์ถามตัวเองอยู่ในใจ ทันใดนั้น ไม้กางเขนก็เปล่งแสงขึ้นพลันแสงสว่างจ้าเกิดขึ้นโดยรอบ จนไฮด์แสบตา ไฮด์ยกมือขึ้นบังแสงนั้น เพียงครู่เดียวแสงนั้นก็หายไป

" อะไรกันเนี่ย เอ๊ะ! เสียง " เสียงของไฮด์กลับคืนมาแล้ว

" เสียง..เสียงของเรา " ไฮด์จับคอตัวเองอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เกินขึ้นเมื่อครู่

ไม่ทันที่เขาจะหายตกใจ ซากุระก็วิ่งกระหืดกระหอบกลับมา ด้วยความเป็นห่วง

" ไอด์ เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นน่ะ " ซากุระถามด้วยน้ำเสียงร้อนรนบ่งบอกได้ถึงความเป็นห่วง ไฮด์ส่ายหัว

" เปล่าไม่มีอะไรหรอก...เราไปกันเถอะ " ไฮด์ตอบ

" เสียงของนาย..เสียงของนายกลับมาแล้วนี่ ?? " ซากุระถามด้วยน้ำเสียงแปลกใจ..

" เดี๋ยวกลับบ้านแล้วจะเล่าให้ฟัง "

ไฮด์พูดพร้อมดึงแขนเสื้อของซากุระเดินออกไปจากที่นั่นทันที เพราะเขาเริ่มสังเกตได้ถึงสายตาของผู้คนแถวนั้นเริ่มมองเขาด้วยอาการแปลก ๆ

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เมื่อไฮด์กลับถึงบ้าน เขาก็เริ่มเล่าถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ให้ซากุระฟัง ซากุระจึงบอกว่า

" งั้นก็ใส่ไม้กางเขนนั้นไว้ตลอดเลยแล้วกันนะ มันจะได้คุ้มครองนายไง "

" อืม... " ไฮด์ตอบ พร้อมด้วยอาการพยักหน้าเล็ก ๆ

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตกดึกคืนนั้น ทั้ง 2 นอนหลับอย่างเป็นสุข เพราะคิดว่าความทุกข์ที่จะมาหลอกหลอนนั้นคงไม่มีอีกแล้ว ร่างเล็กเริ่มเห็นเป็นภาพนิมิตลางๆ ที่จะบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้

.................... ............................... ................................ ..................................

" ท่าน...."

เสียงเรียกเทพชายหนุ่มผู้มีศักดิ์เป็นถึงเบื้องขวาของพระเจ้า...ดอก holy ของสวนสวรรค์นั่นเองที่เรียกเขา

" ท่านผู้สร้าง..ข้าเห็นท่าน เฝ้ามองท่านมานานเหลือเกินแล้ว..ท่านเฝ้าดูแลข้าเรื่อยมา..."

เทพชายหนุ่มก้มลงจับกลีบดอก holyสีขาวเบาๆด้วยความทนุถนอม....เขาเองก็เฝ้าดูแลดอกไม้นี้มานานมากเหลือเกิน...

" เจ้าดอกholy...ข้าเองก็ชื่นชมในความงามของเจ้าเช่นกัน...นานแล้วที่ข้าเห็นเจ้าบานสะพรั่งอยู่ในสวนนี้... "

" ท่าน..angella...ข้ารักท่าน " เจ้าดอกholyนั้นบอกเสียงแผ่ว...แต่ก็ทำให้เทพ angella ถึงกับนิ่งอึ้งไป ........

" เจ้า... "

" ข้าอยากจะขอพรจากท่าน..ท่านเทพที่รักยิ่งของข้า.. " ดอก holy กล่าว

" ข้าอยากจะขอดวงตาไว้คอยเฝ้าดูท่าน...ข้าอยากจะของเสียงที่คอยพร่ำคำว่ารักท่าน ... อยากจะขอหูไว้ฟัง...เสียงของท่าน ขอร่างกายไว้โอบกอดแนบชิดกับท่าน และข้าขอชีวิต...ที่จะมอบให้ท่านแต่เพียงผู้เดียว "

เทพ angella ฟังอย่างคาดไม่ถึงกับคำขอนี้...ใช่...เขาเป็นเทพสูงศักดิ์ เป็นถึงเบื้องขวาของพระเจ้า..เป็นผู้ที่มีอำนาจในการสร้างชีวิต แต่ก็ต้องมาจากคำสั่งของพระองค์เท่านั้น...หากเขาให้ชีวิตกับดอกไม้นี่..โทษหนักมากมายจะต้องเข้ามาหาอย่างแน่นอน ขณะที่ลังเลอยู่นั้นเสียงสะอื้นของดอกholyก็ดังขึ้นมาอีก

" ...ข้ารักท่านมากนะ....ข้าสัญญาหากท่านให้ใด้ตามที่ข้าขอแล้ว...ข้าจะเป็นของท่านแต่เพียงผู้เดียวและตลอดไป "

เมื่อโดนอ้อนวอนถึงเพียงนี้....เทพหนุ่มก็ไม่สามารถยับยั้งใจตัวเองได้อีกต่อไป...เขาจึงประทานพร 5 ประการไปตามที่เจ้าดอก holy ร้องขอ ........แต่ความลับ ย่อมไม่มีในที่ใดๆทั้งสิ้นอยู่แล้ว......

" เจ้า!!...บังอาจนัก..หากไม่ใช่คำสั่งแห่งข้า...ใยเจ้าจึงกล้าทำ เจ้าก็รู้ไม่ใช่หรือว่ามันผิด!! "

พระสุรเสียงแห่งพระเจ้าก้องกังวาลไปทั่วท้องพระโรง... บ่งบอกได้ถึงความพิโรธของพระเจ้าถึงขีดสุด .............

" ข้าจะลงโทษเจ้าด้วยการถอนปีกเทพangella..แล้วเนรเทศไปโลกมนุษย์ให้กลายเป็นวิญญาณชั้นต่ำ เป็นผีเร่ร่อนอยู่บนโลกมนุษย์ไปชั่วกัลปาวสาน..."

คำพิพากษาแห่งพระเจ้า ที่ทำการตัดสินทำเอาเทพรูปงามถึงกับหมดเรี่ยวแรงไป.... ก่อนขึ้นแท่นตัดปีก...เทพผู้ตกต่ำไม่เห็นคนที่เขามอบชีวิตให้ จึงเอ่ยถามเพชรฆาต

" แล้วดอก holy ล่ะ..เขาไปไหนแล้ว...ทำไมไม่มาดูดำดูดีข้าเลย.."

" เฮอะ..ท่านเทพ ท่านนี่ช่างเขลาเสียจริงนะ...นังนั่นน่ะ มันแอบหนีลงไปเกิดแล้ว..ไปพบรักกับชายคนนึง...มันน่ะหลอกใช้ท่านรู้ไหม...มันต้องการเพียงชีวิตเท่านั้นเอง "

คำพูดที่ได้รับ...มันช่างเจ็บปวด...น้ำตาของเทพ angella ไหลรินลงมาโดยไม่รู้ตัว....เสียงใบมีดกระทบแผ่นไม้...เลือดสาดกระจายปีกที่ขาดออกจากหลังถูกโยนลงกองไฟ....ใช่ มันหมดสิ้นแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง ภาพวิญญาณที่ดูสกปรก แทบจะดูไม่ออกว่า ก่อนนี้เคยเป็นเทพรูปงามมาก่อนเดินเข้ามาในความมืด..

" holy ..ทำไมเจ้าไม่รักษาสัญญา..ทำไมเจ้าทิ้งข้าไป เพราะเจ้า... เจ้าทำให้ข้าโดนขับไล่และมีสภาพเช่นนี้..ทำไม..ทำไม..ทำไม!???"

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

" ไม่..ไม่นะ..ช่วยด้วย! "

ร่างเล็กกรีดร้องสุดเสียง..สะดุ้งตื่นจากความฝัน... เขาคืดดอกholyในอดีตหรอกหรือ..เขาร้ายถึงเพียงนั้นเชียวหรือ...

" เป็นอะไรไป hyde...ร้องลั่นเชียวเจ้าผีร้ายนั่นจะมาเอาชีวิตเธออีกเหรอ " sakura รวบกอดร่างเล็กที่สั่นเทาไว้แน่น

" s...sakura..ฉัน...เขาจะต้องมาเอาชีวิตฉันแน่..เพราะฉันทำให้เขาเป็นอย่างนั้น..มันน่ากลัวเหลือเกินฉันกลัว..ฉันจะทำยังไงดี! "

" ไม่ต้องกลัวhyde..มันทำอะไรเธอไม่ได้หรอกก็เธอมี...."

Sakura ก้มลงมองดูกางเขนที่คอของ hyde..แต่..กางเขนนั่นแตกเป็นเสี่ยงๆไปแล้ว...ทำให้ hyde หวีดร้องออกมาอีกครั้ง... แต่...แต่เสียงของเขาก็หายไปอีกแล้วดังเช่นเดิม... ของเหลวอุ่น ๆ หยดลงบนใบหน้าของ sakura.. เขาเงยหน้าขึ้นไปมองบนเพดานข้อความปีศาจปรากฏขึ้นมาอีกแล้ว..

" holy...ข้าจะเอาพรทั้ง 5 ข้อคืนจากเจ้า...ต่อจากเสียง...ก็จะต้องเป็นดวงตา "

sakura เองถึงกับอึ้งไปกับข้อความเลือดที่พบ เมื่อก้มหน้าลงมามอง hyde เขาก็ต้องตกใจหนักขึ้นไปอีก... เมื่อเห็นร่างเล็กตรงหน้าของเขากำลังกุมใบหน้า..ตัวสั่นงันงกอย่างหวาดกลัวที่สุด

" hyde!..นายเป็นอะไร!! " sakura พยายามจะดึงมือที่ปิดใบหน้านั้นออก

" อย่า..อย่ามอง!! " hyde คิดขัดขืนในใจ แต่ก็ไม่สามารถทานแรงที่มีมากของ sakura ได้อยู่ดี..มือที่ปิดอยู่ถูกกระชากไปโดยแรง เบ้าตาที่มีแต่เลือดแห้งปิดเกรอะกรัง...นัยน์ตาที่สวยงามโดนเอาคืนกลับไปแล้วเช่นกัน.....

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

<< Part 1 : INTRO : Part 3 >>

1