Ken & Yukihiro

ที่บ้านของยูกิฮิโร่
"ยุคกี้ นายเป็นไงบ้าง"เคนถามหลังจากที่เค้ามาหายูกิฮิโร่ แล้วเห็นยูกิฮิโร่นอนกองอยู่ที่ทางเข้าประตูบ้าน แล้วพบว่ายูกิ ไม่สบายตัวร้อนยังกะจะทอดไข่ดาวได้(อ๋อ...เหรอ....^^)
"ฉันไม่เป็นไร..." ตอบทั้งที่ยังนอนหลับตาอยูเลย (คงจะน่ารักน่าดูเลยนะ ว่าไหม ^^)
"เออ นอนไปก่อนนะ ฉันจะโทรไปบอกเทตจังก่อน"เค้าพูด แต่ว่าเค้าก็รู้สึกว่ายูกิดึงมือเค้าไว้
"เคนจัง แล้วกลับมาเร็วๆนะ.."ยุคกี้พูดต่อ(ง่า..เจอลูกอ้อนเข้าแล้วซิ)
เคนก้มลงเสยผมให้ยุคกี้แล้วพูดขึ้นว่า"เดี๋ยวมานะ เด็กดี ไม่นานหรอก" แล้วเค้าก็จูบลงที่หน้าผากของยูกิฮิโร่


ความเย็นที่กระทบลงบนใบหน้า ทำให้yukihiroต้องฝืนลืมตาขึ้นมา
"เป็นไงมั่ง?" kenยิ้มให้อย่างอ่อนโยน "หิวมั้ย?" yuki ส่ายหน้าอย่างอ่อนแรง
"เดี๋ยว tetsu ก้อมาแล้วนะ" เขาลูบผมสีดำ(ป่ะ)อย่างเบามือ
"นอนต่อก้อได้นะ" ร่างเล็กบนเตียงยิ้มบางๆพลางกุมมือเขาไว้แน่นก่อนจะหลับตาลงอย่างอ่อนเพลีย


เสียงคนคุยกันทำให้ yukihiro ต้องลืมตาตื่นอย่างไม่ค่อยจะเต็มใจเท่าไรนัก
"อ้าว ตื่นแล้วเหรอ yukkie ....เฮ้ยๆ ไม่ต้องลุกหรอก นายนอนต่อเหอะ ไข้ขึ้นสูงเชียวสงสัยจะต้อง cancle งานของวันพรุ่งนี้แล้วล่ะ"
Tetsu หัวหน้าวงพูดพลางเดินมาดูอาการของคนบนเตียง ซึ่งร่างบาง (บางจริงๆ บางเฉียบบบ) บนเตียงก้อได้แต่ผยักหน้ารับ ช่วยไม่ได้นี่นะ ถึงไม่อยากจะทำให้เสียงานแต่ก้อต้องหยุดละ แค่จะลุกยังแทบไม่ไหวเลย
"อืมม์ งั้นเดี๋ยวคืนนี้ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนละกันนะ ขืนให้นายอยู่คนเดียวคงไม่ดีแน่" เสียงของ ken มือกีตาร์หน้าแมวดังขึ้นก่อนที่จะยกถาดข้าวต้มที่ควัยฉุยออกมาจากครัว
"กินซะหน่อยนะ จะได้มีแรง" ว่าพลาง ken ก็วางถาดข้าวต้มลงบนตักของ yukihiro
"งั้นฉันกลับก่อนนะ ken ฝาก yukkie ด้วยล่ะ" Tetsu พูดก่อนที่จะเดินไปเปิดประตู
"OK นายไม่ต้องห่วง ken-chan คนนี้จะดูแลให้เอง"

"ฉันป้อนให้เอาไหม"เคนพูดยิ้มให้ยุคกี้อย่างอ่อนโยน(จริงๆอ่ะ^^)
"อืม...ช่วยฉันหน่อยนะ"ยุคกี้ตอบ(อ้อนเคนอีกแย้ววว...^^)
"ม่ะ..."เคนพูดต่อ พร้อมกับหยิบช้อนตักข้าวต้มให้ยุคกี้ทาน และก็ทานต่อไปจนหมด แล้วเค้าก็ให้ยูกิทานยา แล้วก็.....
"นอนได้แล้วนะ"เคนยืนขึ้นจัดหมอน ที่นอน(?)ให้ยุคกี้นอน
"เดี๋ยวซิ เคนจัง"ยุคกี้ดึงชายเสื้อของเคนเอาไว้
"ขอฉันจับมือนายจนกว่าจะหลับได้ไหม"ยุคกี้พูดขึ้น เค้ามองเคนด้วยสายตาอ้อนๆแบบเด็กๆ
ภาพตรงหน้าทำให้ชายหนุ่ม(หน้าแมว)ต้องคลี่ยิ้มออกมา ก่อนที่จะยื่นมือลงไปจับมือของร่างบางบนเตียง
"เอาซิ ถ้ามันจะทำให้นายสบายใจขึ้น ฉันจะอยู่ข้างๆนายเองนะ" ken พูดด้วยเสียงอ่อนโยน
"ken-chan..." อ๊าาาา อย่าทำหน้าอย่างนั้นซิ น่ารักชะมัด (ห๋าาาา???? yukkie ทำหน้าน่ารัก????) ทนไม่ไหวแล้วนะ
ยิ่งเห็นภาพนี้ ken ยิ่งทนไม่ได้ เขาค่อยๆก้มตัวลงไป จนหน้าแทบจะชิดหน้า yukkie
"chotto...ken-chan...ทำแบบนี้ เดี๋ยว...เดี๋ยวติดหวัดนะ" ใบหน้าที่แดงจากพิษไข้ยิ่งแดงหนักกว่าเก่า พยายามเบือนหน้าหนี
"ไม่เป็นไรหรอก ดีซะอีก ฉันติดหวัดนายจะได้หายไง" ken ยังไม่ละความพยายาม เจอมุขนี้เข้า yukkie ก้อต้องใจอ่อนเป็นธรรมดา จะอะไรซะอีก ดีใจล่ะไม่ว่า
"ปิ๊งป่องงงงง......." (จ๊าก ใครมาเนี่ย อีกเซนเดียวเอง เซนเดียว แง๊ๆ)

"คร้าบๆ" ken เดินหน้ามุ่ยมาเปิดประตู
"นายเองเรอะ hyde มาไมฟะ(ขัดจังหวะตู)
"ก้อ tet chan บอกว่า yukkie ไม่สบาย ชั้นก้อเลยจะมาเยี่ยมอ่ะ" กขคชิ้นใหญ่ตอบอย่างร่าเริง
"ว่าแต่ให้ชั้นเข้าไปได้ยัง" "เออๆ เข้ามาสิ"
"ัyukkieeeeeeee" "haido kun มาได้ไง" yukkie ถึงกับเอ๋อ เมื่อเห็นว่าใครมา
"ก้อมาเยี่ยมนายไง เป็นไงมั่งล่ะ" hydeนั่งยิ้มแป้นอยู่ข้างๆเตียง
"เอ่อ... ไม่เป็นไรแล้วล่ะ ken chanเค้าดูแลอยู่" คำตอบของ yukkie เล่นเอา hyde ตาโต ก่อนหันขวับไปมองร่างสูงที่เพิ่งเข้ามานั่งตรงขอบเตียง(?)
"นายดูแลคนอื่นเป็นด้วย?" ทำเอา ken มองตาขวาง
"ทำไม ชั้นจะดูแลคนป่วยไม่ได้รึไง"
"ป๊าวๆ แต่ก้อนะ ไม่ค่อยน่าไว้ใจ ken-chan เลยแฮะ เดี๋ยวชั้นอยู่ดูแลนายเองดีกว่าเนอะ yukkie เนอะ" เจ้า(ปิศาจ)ตัวเล็กพูดไปยิ้มไปโดยที่ไม่ได้ดูสีหน้าของอีก 2 คนที่ทำหน้าเจื่อนๆ (เสียดายอ่ะเด่ะไม่ว่า)
"เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอก haido-chan อ๊ะ...นายจะทำอะ..." พูดได้เท่านี้ yukkie ก้อถึงกับช็อคพูดต่อไม่ออก เมื่อ hyde ก้มลงมาจนชิดหน้าเขา
"เอ้า จะอะไรซะอีกล่ะ ก้อจะวัดไข้นายน่ะซิ อยู่เฉยๆซิ yukkie" เฮ้ยๆ haido มันจะเกินไปแล้วนะเฟ้ย นายจะมาทำอะไร yukkie ของฉัน (?) หึงนะเฟ้ย คิดได้เท่านี้ ken ก้อดึงคอเสื้อของ hyde ให้ออกมาพ้นรัศมีจากหน้า yukihiro
"ไม่ต้องหรอก haido-chan เดี๋ยวนายจะติดหวัดซะเปล่าๆนะ เดี๋ยว yukkie น่ะ ฉันดูแลเองได้ นายกลับไปนอนเหอะ"
"ไม่เอาอ่ะ ก้อชั้นอยากจะดูแล yukkie นี่นา" เอาอีกแล้ว hyde เริ่มงอแงอีกแล้ว
"ไม่ได้หรอก นายยิ่งผอมๆอยู่ เกิดไม่สบายไปอีกคนจะทำไง" (แล้ว yukkie ของนายไม่ผอมเลยนะ) ken พยายามหาเรื่องให้ hyde กลับไปเรื่อย
"ไม่เห็นเกี่ยวเลย..." เจ้าตัวเล็กเริ่มหน้างอแล้ว (นี่หล่อนทั้งคู่ทะเลาะกันจนลืมบุคคลสำคัญของงานได้ไงยะ)
"นี่ๆ อย่าเพิ่งทะเลาะกันได้มะ haido-chan ฉันว่าแค่ ken-chan คนเดียวก้อพอแล้วล่ะ นะ..." ดูเด่ะ ทะเลาะกันอยู่ได้ เกือบลืมตัวเอกไปซะแล้วเนี่ย แต่งเพลินจัด
"เห็นไหม คนป่วยเค้าว่างี้แล้วนะ haido นายกลับไปก่อนละกัน yukkie จะได้พักผ่อน" โดยที่เจ้าตัวเล็กไม่ได้ยินยอม แต่ก้อโดนหนุ่มหน้าแมวของเราทั้งดันทั้งผลักออกไปจากห้องได้สำเร็จ
"ปัง!" เสียงปิดประตูห้อง ดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงถอนใจยืดยาวอย่างโล่งอก

'คราวนี้ล่ะยุคกี้จะได้เป็นของฉันซักที' เคนคิดอยู่ในใจระหว่างที่เดินมาหายุคกี้ที่เตียง
"ยูกินายหลับแล้วเหรอ" เคนพูดขึ้นหลังจากที่เห็นคนตัวบางนอนหันหลังให้เค้าแถมคลุมโปงด้วยซิ
"ยูกินายตื่นอยู่หรือเปล่า" เคนพูดกระซิบที่ริมหูเค้าก้มลงเพื่อที่จะมองหน้าคนป่วยให้ชัดเจนขึ้น
"อืม..เคนจัง" ยูกิครางออกมาอย่างระทวย เมื่อเคนจูบลงที่ต้นคอของเค้า
"ยูกิจัง หันหน้ามาหาฉันหน่อยซิ" เคนลงนอนที่ข้างยูกิและพยายามจะพลิกตัวคนป่วยเข้ามาหาเค้า
"เค..น.." ยูกิพูดได้แค่นั้นเอง เพราะเค้าถูกริมฝีปากของหนุ่มหน้าแมวครอบครองซะแล้ว
"ฉันจะทำให้นายหายป่วยภายในคืนเดียวเลย คอยดูนะ" หนุ่มหน้าแมวพูดขึ้นตอนนี้เค้าซุกหน้าอยู่ที่ซอกคอของคนป่วย(o..oh^^)
"อืม...อย่า" ร่างบางสะท้านเยือก เมื่อรู้ถึงมือใหญ่ที่ลูบไล้อยู่ที่ใต้ชุดนอนของคนป่วย
"น่า...แค่คืนนี้เท่านั้น.." เค้าเลียไปที่จุดสำคัญ(มันคืออะไร?)ของร่างบาง เค้าไม่หยุดอีกแล้ว เค้าจะไม่ยอมให้ใครมาขัดจังหวะอีกแล้ว
"อา..เคนจัง...." หนุ่มร่างบางครางขึ้นเมื่อความสุขสมทั้งหมดมันถูกปลดปล่อยไปหมดแล้ว(อา..ยูกิผู้น่ารัก...)

"อืม...แสบตาจัง"คนป่วยตื่นขึ้นมาในตอนเช้า และพบว่าข้างตัวเค้ามีหนุ่มร่างหนากอดก่าย(?)เค้าอยู่
"อือ..." เคนเริ่มส่งเสียงเค้ารู้สึกถึงแสงสว่างที่สาดส่องมาที่ตาของเค้า
"ohayo เคนจัง" หนุ่มร่างบางทักทายคนข้างๆ
"อืม..ohayo my baby" เค้าพูดพร้อมกับหันหน้าจูบลงที่หน้าผากของยูกิฮิโร่
"หายหรือจังเอ่ย..?" เคนพูดพร้อมกับแนบหน้าผากของตัวเองไปที่หวานใจของเค้า
"อืม..หายแล้วล่ะ ฉันไม่เป็นไรแล้ว" คนร่างบางตอบตอนนี้หน้าผากของเค้าก็ยังติดอยู่กับหนุ่มหน้าแมวอยู่
"เห็นไหมฉันบอกแล้วว่าจะทำให้นายหายภายในคืนเดียว" หนุ่มหน้าแมวยิ้มหวานให้คนข้างตัว
"อ๊ะ! จะทำอะไรน่ะ?" หนุ่มร่างบางออกจะตกใจอยู่นิดหน่อยเมื่อคนข้างๆดึงตัวเค้าไปอยู่ใต้ร่างหนานั้นอีก(!?)
"ก็จะเอารางวัลไงล่ะ ฉันทำให้นายหายป่วยได้แล้วนี่ ฉันจะทวงสัญญาที่นายให้ฉันไว้ไงจ๊ะ" หนุ่มหน้าแมวพูดหน้าทะเล้นใส่คนร่างเล็ก(กว่าเคน)แถมยิ้มหวานให้ขนาดที่มดยังน้ำลายสอเล้ย..(อยากกินบ้างง่ะ..^.^)

_____________HAPPY ENDING_______________

<< Intro : next story >>