About Webmaster

กระผม นายพรศักดิ์ บุญชะโด มีความต้องการที่จะรักษา

ขนบธรรมเนียมประเพณีที่ดีงาม อันสืบทอดมาแต่โบราณ

และเผยแผ่พระพุทธศาสนา ให้ได้เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวใน

ชีวิตของคนทั้งหลาย ให้ได้รับความร่มเย็น ไม่เสีย วาสนา

บารมี ที่ได้มาเกิดในถิ่นพระพุทธศาสนานี้

กระผมสนใจพระพุทธศาสนาและศึกษา

เพราะว่า วันหนึ่ง สมัย ม.4 อาจารย์ให้อ่านหนังสือรอ

เป็นวิชาพระพุทธศาสนา (เพื่อนๆ ก็ส่งเสียงดัง เล่นสนุก)

พออ่าน ตั้งแต่ศีล ทาน พรหมวิหาร4ฯลฯ ผมรู้สึกสะดุด

ใจ ว่าบุคคลผู้นี้ไม่ธรรมดา ทำไมช่างมีปัญญาที่ลึกซึ้ง

สามารถบรรยายถูก ยิ่งพิจารณาไปถึง การคิดค้น

ของท่าน แล้ว ยิ่งอัศจรรย์ว่า ท่านคิดได้ยังไง แบบนี้ยิ่งอัศจรรย์ใจ และเสียใจที่ท่านตายจากเราไปเสียตั้ง

นานแล้ว ตอนนั้นคิดว่าคงต้องมีการบันทึกและมีการเก็บ คำสอนของท่านไว้ที่ไนบ้างตามถ้ำ ตามป่า ที่คน

โบราณเก็บไว้ ในใจตอนนั้นอยากที่จะเจอแหล่งที่มีการรวบรวม ความรู้ของท่านในทุกเรื่องที่กล่าวไว้มากที่

สุด และกระผมขอขอบคุณ ชมรมพุทธศาสน์และประเพณีมหาวิทยาลัยขอนแก่น ที่ได้มอบสิ่งที่ผมต้อง

การ ทำให้ได้พบคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และครูบาอาจารย์ทั้งหลาย ที่เป็น พระสงฆ์ ของพระผู้

มีพระภาคเจ้าอย่างแท้จริง

กระผมซาบซึ้ง ในพระมหากรุณาธิคุณ องค์พระเดชพระคุณหลวง

พ่อพระราชพรหมยาน ที่ได้ทรงธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้า ไว้ได้ให้เป็นมรดกแด่ชนรุ่นหลัง ได้พบได้เจอ

สมบัติที่มีค่าที่สุดในโลกทั้งสาม และขอขอบคุณเพื่อน พ้องน้องพี่ ที่ให้การสงเคราะห์ช่วยเหลือ แม้ไม่เอ่ย

ปากขอ แม้ตนเองจะไม่มี แต่ทุกคนเป็นผู้ที่ไม่ทิ้งความดี แม้จะมีแรงแห่งโลกธรรมมาประทะ แต่ก็ไม่หวั่นไหว

ไม่ทิ้งความดี ยอมทิ้งความร่ำรวยเพื่อ รักษาไว้ซึ่งความถูกต้อง แม้บางท่านจะ ตายไปบ้างเพราะ หลบ

กระสุนเขาไม่ทันก็ตาม แต่ที่ยังเหลือ และที่จะรวมตัวกัน ต่อไปในอนาคต คงจะพอสร้างประโยชน์ สร้าง

ความร่มเย็น โดยธรรมแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้าได้พอสมควร

สุดท้ายนี้ ขออวยพรให้เพื่อนพ้องน้องพี่ ทั้งหมด ได้มีความสุข

และสมหวังในสิ่งที่พึงหวังทุกประการ และเผยแพร่ความดี ออกไปให้เกิดความร่มเย็น แก่ชนที่มีความทุกข์

ในโลกนี้ ซึ่งเป็นประโยชน์ ทั้งวันนี้ วันหน้า หากแม้กาลแห่งสัมมาสัมโพธิญาณมาถึง คงจะได้มีโอกาส

สงเคราะห์ ทุกท่านให้เข้าถึง ฝั่งพระนิพพาน พ้นทุกข์ ในเบื้องหน้านั้น