หนุมนายหนึ่ง เข้าไปสารภาพบาปกับบาทหลวง
"คุณพ่อครับ, ตอนสงครามโลกครั้งที่ ๒ ผมให้ผู้ลี้ภัยคนหนึ่งเข้าไปซ่อนในตู้เสื้อผ้า ซึ่ง เขาเป็นเศรษฐี มีเงินมีทองของมีค่า มากมาย" "อืมม์..." บาทหลวงครุ่นคิด "แบบ นั้นไม่บาปหรอก"
"แต่ ! คุณพ่อ ครับ" ชายหนุ่ม สารภาพต่อ "ผมคิด...ค่าเช่าเศรษฐีเป็นรายเดือนด้วย"
"แบบนี้ไม่ค่อยดีนะ.." บาทหลวงเอ่ย"แต่ ! ลูกเอ๋ย ลูกเองก็เสี่ยง อันตรายมาก"
"ครับ" ชายหนุ่มรับคำ "เอ่อ...ผมมีเรื่องจะปรึกษาด้วยครับ" 
"ว่ามาเลย" บาทหลวงบอก
หนุ่มถาม ""ผมควรบอกเศรษฐี คนนั้น ไหม ว่า สงครามมัน จบไปนานแล้ว"