| Jacobus Potgieter en 61 burgers was op 10 Mei 1902 by Malipspoort
gevange geneem. Die vyand het hulle op muilwaens geprop, terwyl soldate
met gewere met bajonette rondom die waens wag gehou het. Sommige soldate
het saam met die burgers op die waens gery. Hulle is na Pietersburg geneem,
waar hulle die aand geslaap het. Die soldate het in 'n groot kring wag
gehou, terwyl die burgers in die middel moes slaap.
Die volgende dag is hulle na die tronk op Pietersburg geneem, waar hulle vir een aand geslaap het. Op 12 Mei het die Britte hulle na die stasie geneem en op die trein na Pretoria gelaai. Die soldate het geweier om hulle enige kos of water op die trein na Pretoria te gee. Hulle moes maar net uithou. Laat die nag het hulle by Pretoria van die trein afgeklim. Daar was hulle deur die soldate na ‘n konsentrasiekamp aangejaag, waar hulle vir 5 dae gehou was. In die kamp het hulle klein rantsoene gekry. In die kamp in Pretoria het Jacobus ‘n niggie, wat daar as krygsgevangene gehou was, raak geloop. Vanaf Pretoria, is hulle na Durban in Natal geneem. Die burgers was baie sleg behandel op pad na Durban. Hulle is op koue staal trokke gelaai, waar hulle vir vyf dae plat moes sit. Hulle was glad nie toegelaat om op te staan nie. Slegs wanneer die trein op ‘n stasie gestop het, is hulle toegelaat om vir ‘n paar minute toilet toe te gaan. Die moraal van die Boere was baie laag. Snags moes hulle met hulle koppe plat op die koue staalvloer lê. Elkeen was een kombers gegee. Die soldate het op enigeen wat sy kop sou lig om onder die kombers uit te loer gevloek en geskree “Lê plat of ek skiet jou!” Op 24 Mei 1902 het Jacobus in Durban aangekom en in die Umbilo geplaas. Dáár het hy baie ander burgers wat ook gevang was ontmoet. Daar was ongeveer 800 man in die krygsgevangenekamp, tussen die ouderdom van 7 jaar en 80 jaar. Sy vrou en kinders was in die Merebank konsentrasiekamp wat daar naby was. Op 1 Junie 1902 was die oorlog verby. |