| ......มีอยู่ระยะหนึ่งที่นักเขียนอัจฉริยบุคคลทั้งสาม
คือ โกโกล
ดอสโตยเยียฟสกี้
และตอลสตอย ได้พบว่าเรื่องที่แต่งขึ้น(Fiction)
เท่านั้นไม่เพียงพอสำหรับพวกเขา
พวกเขารู้สึกว่าต้องการจะพยายามรวมหนทางแห่งชีวิตปกติธรรมดาเข้ากับความมุ่งหมายอุดมคติในเรื่องศิลปะ
และทำให้มันเป็นแบบแผนของพฤติกรรม
หรือพูดอีดอย่างหนึ่งก็คือพวกเขาต้องการจะให้ความเป็นจริงแก่ภาพใหม่ๆ
เราจะได้เห็นความปรารถนานี้ปรากฏเป็นรูปธรรมในบท
Selected Passages from Correspondence with Friends
ของโกโกล
ในบทความของตอลสตอย
และดอสโตยเยียฟสกี้ในหนังสือพิมพ์
Dnwnik Pisatelys มันคือความพยายามที่จะไปถึงผู้อ่านโดยอาศัยวรรณกรรม
อุดมคติด้านศีลธรรมของดอสโตยเยียฟสกี้นั้นสูงส่งเป็นอย่างมาก
คือเขาได้นำเอาเนื้อหาด้านศีลธรรมเข้ามาในสถาบันที่เชาปกป้องอยู่
เช่น
โปลถ์ออร์เธอดอกซ์ของรัสเซียและระบบเอกาธิปไตย
เป็นเนื้อหาที่ไม่สอดคล้องกับความเป็นจริงด้านการเมือง
"สังคมนิยมคริสเตียน"
ของเขาไม่เข้ากันกับ
"สังคมนิยมแบบราชการ"
หรือ "คริสต์ศาสนาแบบทางการ" |
