ข้อที่ 79

......อตัมมยตา เป็นการละภพโดยประการทั้งปวง
......นี้ค่อนข้างจะพูดซ้ำ แต่มันไม่ซ้ำทีเดียว เพื่ออยากจะให้รู้ว่าภพๆๆ มีอยู่เกือบจะทุกวินาที, ความรู้สึกว่าตัวกูเป็นอะไร ทำอะไร อยู่ที่ไหน มันเป็นภพทั้งนั้น ตัวกูมาวัด ตัวกูมาฟังการบรรยาย, ตัวกูมานั่งอยู่ที่นี่, ตัวกูเข้าใจบ้าง ตัวกูไม่เข้าใจบ้าง มีความคิดนึกเปลี่ยนแปลงไปตามความรู้สึกนั้นๆ เรียกว่าภพทั้งนั้นแหละ, ไม่ต้องต่อตายเลย, นั่งอยู่ตรงนี้ไม่รู้กี่ภพต่อกี่ภพ
......ความเป็นแห่งจิตใจอย่างใดอย่างหนึ่ง เรียกว่าภพอย่างหนึ่ง, แล้วเป็นกันไม่รู้สักกี่ภพ เป็นภพไหนก็หนักอย่างภพนั้น เจ็บปวดไปอย่างภพนั้น, ขึ้นชื่อว่าภพแล้วก็กัดหัวใจทั้งนั้น, จนพระพุทธเจ้าตรัสว่า เหมือนกับอุจจาระนิดหนึ่งก็เหม็น ภพ ความเป็นภพเท่าไรก็ตามใจ กัดหัวใจทั้งนั้น, หนักหัวใจทั้งนั้น ทีอุจจาระแม้นิดเดียวก็ยังเหม็นไปรู้เอาเองเถอะบางทีมันมีอุจจาระนิดเดียว มองไม่เห็นไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหนก็เหม็นแม้นิดเดียวก็ยังเหม็น เช่นเดียวกับภพ ขึ้นชื่อว่าภพแล้วก็หนัก แล้วกัดหัวใจทั้งนั้น
1