|
|
ข้อที่
72
|
| ......อตัมมยตา
เป็นเครื่องฆ่าอุปาทานทั้ง 4 |
| ......อุปาทานนี้เปรียบเหมือนงู,งู
4 ตัว ให้ผูกพันอยู่ในกาม--ความรักความพอใจด้วยกิเลส |
| ......ให้ผูกพันอยู่ด้วยทิฏฐิ
--ความคิดความเห็นว่ากูเชื่ออย่างนี้ แล้วก็ไม่ยอมละไม่ยอมเปลี่ยน ผูกพันอยู่ในทิฏฐิ
ที่เชื่อจนเป็นนิสัยสันดาน ยืนยันอย่างนั้นไม่ยอมเปลี่ยน |
| ......แล้วก็
ในศีลพรต ไสยศาสตร์นั่นแหละ, ไสยศาสตร์ที่เคยเชื่อ เคยถือมาแต่เดิม ตั้งแต่เด็กๆ
ยังไม่รู้ภาษีภาษา ก็ยังถือกันอยู่จนเดี๋ยวนี้, นี่ก็เป็นอุปาทาน เรียกว่า
ยึดมั่นในศีลวัตร ที่ไม่มีเหตุผล, ที่ไม่มีความถูกต้อง เรียกว่า ไสยศาสตร์ก็แล้วกัน,
เรื่องนี้สำคัญมาก ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ใครละไสยศาสตร์ได้นับว่าเก่งที่สุด,
มันยังมีความกลัวมันไม่อาจที่จะละ พอจิ้งจกทักก็สะดุ้ง, น่าหัวหรือไม่น่าหัว
พอจิ้งจกทักก็สะดุ้ง แล้วมันไม่อาจที่จะละ |
| ......แล้วก็ละอัตวาทุปาทาน--ความยึดมั่นถือมั่นที่เป็นเหตุให้พูดออกมาว่าตัวกู
ว่าของกู |
| ......นี่ก็ละอุปาทาน
งู 4 ตัว งูตัวหนึ่งผูกพันไว้ในกาม งูตัวหนึ่งผูกพันไว้ในทิฏฐิ ความคิดเห็น
งูตัวหนึ่งผูกพันไว้กับไสยศาสตร์ที่เคยยึดถือมาแต่อ้อนแต่ออก, งูตัวหนึ่งผูกพันไว้กับความยึดมั่นว่าตัวตนว่าของตน |
