|
ข้อที่
57
|
......อตัมมยตา
หย่าขาดจากสิ่งแปลกอัศจรรย์ น่าตื่นเต้น |
......ข้อนี้มันก็เห็นได้ชัด
ทำไมคนโตๆ ไม่ชอบเล่นอย่างเด็กๆ เล่า, ถ้าไม่มีอันนี้คนโตๆ ก็จะเล่นอย่างเด็กๆ
จะมีการเล่นอย่างเด็กๆ เพราะมันเป็นของที่ว่าน่าอัศจรรย์ เด็กๆ มันมีของน่าอัศจรรย์ตามประสาเด็กๆ,
แต่คนผู้ใหญ่เอาด้วยไม่ได้ ไม่น่าอัศจรรย์สำหรับผู้ใหญ่ ฉะนั้นสิ่งอะไรที่น่าอัศจรรย์ที่ทำให้จิตใจตื่นเต้น
อตัมมยตาช่วยได้, ตื่นเต้นในทางนั้นทางนี้ แม้ตื่นเต้นในทางขลาดกลัวนี้
เราก็ไม่ค่อยขลาดกลัว |
......เมื่อเด็กๆ
อาตมากลัวที่สุดในการผ่าท้อง ผ่าท้องสัตว์ ผ่าท้องหมู ผ่าท้องปลานี้กลัวที่สุด
นั้นมันยังไม่มีความรู้เรื่องนี้ มันตื่นเต้น ต่อมามนัก็หายไปๆ, เขาผ่าท้องปลาพะยูน
อุตริไปดูกับเขา แล้วมากินข้าวไม่ได้อยู่หลายวัน, นี่มันตื่นเต้นมันอัศจรรย์อย่างนี้
อตัมมยตามันช่วยได้ ระงับการตื่นเต้น ไม่ต้องไปดูของแปลกในพิพิธภัณฑ์ดอก.
อวดดีซะหน่อย ถ้ามีอตัมมยตาแล้ว ไม่มีอะไรแปลก ไม่มีอะไรน่าอัศจรรย์ ไม่ต้องลำบากเสียสตางค์ด้วยเหตุนั้นไม่ต้องไปดูฟุตบอล
ไม่ต้องไปดูกีฬา ไม่ต้องไปดูอะไร. |