Θέλεις να πατάς σταθερά
Σ' αρέσουν οι ρηχές θάλασσες
Σ' αρέσει να γυρνάς τον κόσμο
Αλλά πάντα στα ρηχά
Εμένα μ' αρέσουν οι βαθειές θάλασσες
Κι ας μη γυρνώ τον κόσμο
Κι ας με νομίζεις κολλημένο
στο ίδιο αυτό σημείο.
Δεν υπάρχει σύμπαν
Υπάρχουν μόνο στιγμές
Συμπαντικές στιγμές
Αν φτάσεις στην ακινησία
Μπορείς παντού να ταξιδέψεις
Γι αυτό το ξέχασες που σουλεγα
μωρό μου κείνο το πρωϊνό
δίπλα στη σκάλα. Πως η ζωή
κι ο θάνατος δεν είναι θέμα περιβάλλοντος
Είναι θέμα αντοχής στην ίδια γραμμή πλεύσης.
Εγώ δεν χρειάζομαι τον κόσμο
κακώς έχεις νομίσει
Για μένα δεν υπάρχει κόσμος
Χρειάζομαι απλά
να δημιουργώ κόσμους.

ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ


Απο το βιβλίο "Αναζητώντας Κροκανθρώπους", εκδόσεις Ανέκδοτο. 1