MAD SAD
 
 
ΤΟ ΜΙΣΟΣ

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι το πιο υποτιμημένο
συναίσθημα κατά τη γνώμη μου
εδώ μέσα του' χουν πλέξει
στεφάνια και του στήνουν
με την κακία τους
μέρα με τη μέρα ψηλούς ανδριάντες.
Εδώ μέσα έχω γίνει
η μορφή που αγαπάς να μισείς
χωρίς κι εγώ ο ίδιος να ξέρω το γιατί
και πιστεύω ειλικρινά
ότι ούτε και οι ίδιοι ξέρουν.
Ποτέ δεν έμαθα να μισώ ή να φθονώ τον άλλον
το περιβάλλον που μεγάλωσα
ήταν γεμάτο αγάπη και κατανόηση
Εδώ και 18 μήνες με αντιμετωπίζουν
και μου προσφέρουν να γευτώ την κακία
την ψευτιά και το φθόνο
πλουσιοπάροχα
Γιατί άραγε;
Επειδή δεν είμαι γλύφτης ρουφιάνος
ή επειδή δεν σκύβω το κεφάλι μπροστά στο άδικο
Δεν πρόκειται να υποκύψω γουρούνια
Αντέχω 16 μερες ακόμα μίσους και αντιπάθειας
Αλλά η κατάρα μου θα σας τα ξεπληρώσει
όλα.



 
ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΜΕΛΛΟΝ

Καταπιεσμένος στις ώρες της μέρας
βαδίζω σε μια ζωή χωρίς νόημα
γεμάτη πόνο και σκοτεινό μέλλον
Προσπάθειες για την επίτευξη ενός νεκρού σκοπού που χάνεται
Θλίψη και αβεβαιότητα για τα σχέδια της μοίρας
Οσμή θανάτου, ψεύτικο κοίταγμα της τύχης πεπρωμένο
Χαμόγελο νεκρής αισιοδοξίας
Χτυπήματα ψεύτικης πίστης
αιμοραγούν στον ουρανό.
Ελπίδες πεθαίνουν
η μια μετά την άλλη
μέρα με τη μέρα
Κι εσύ με καταποντίζεις στην ματωμένη μορφή σου
με τ' όνειρά μου να προσπαθούν
να κρεμαστούν στην παράξενη ψυχή σου
Η χαρά πεθαίνει πλάι σου
Μαζί και εγώ με το θολό
κι απογυμνωμένο απο πίστη πνεύμα μου
"ΑΥΤΟΙ" γεννήθηκαν με δάκρυα και γελούν
ΕΓΩ γεννήθηκα με χαμόγελο και δακρύζω.


Η ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

Ξεθωριασμένα φαντάζουν τα λεπτά της ώρας και νεκρές οι σκιές της μέρας πλάι μου. Ανύπαρκτη πνοή ζωής, ψεύτικα στηρίγματα, πόνος για το μέλλον της πίεσης και της αισιοδοξίας της ύπαρξής μου. Φυγή και δάκρυα αβεβαιότητας και ασήμαντης ελπίδας για κάτι που ήδη είναι σκοτεινό και απόμακρο. Όνειρα σχηματίζονται μες στο καπνό απ' τα τσιγάρα μου. Η μοναδική παρέα στη σκιά της μοναξιάς μου Εσύ. Μακριά τώρα πια όπως όλοι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ή και για πάντα. Οι σκέψεις γυρίζουν στο μυαλό μου και κείτονται νεκρές απ' την άρρωστη ατμόσφαιρα και τη μηδαμινη ζωή. Προσπαθούν να κρατηθούν ζωντανές αλλά στο τέλος αργοσβύνουν στο χλωμό παρόν. Καλύτερα είναι να σβύσω για να κρατηθούν οι ελπίδες μου ζωντανές.



 
ΧΛΩΜΗ ΦΙΓΟΥΡΑ

Αιματοκυλισμένα μονοπάτια
τα πραγματικά στοιχεία της ζωής
Στοιχειωμένες φιγούρες
ύπαρξη θανάτου και πόνου
σε κάθε γωνιά του παρόντος ψάχνεις
σε ανύποπτα, ύπουλα πλάσματα
για ένα αληθινό πετρωμένο ψέμα
Χλωμή φιγούρα εγώ μέσα σ' όλους
τους ευτυχισμένους νεκρούς
Υπαρκτή λύπη, ανύπαρκτη χαρά
Αίσθηση θανάτου στις ματιές
της υποκρισίας και της ψευτιάς
Μελαγχολία καθώς οι σκέψεις γυρνούν πίσω
στη στιγμή της γέννησης
Τραγική φιγούρα μέσα στις υπόλοιπες
οι οποίες είναι το ίδιο με μένα
αλλά κρύβονται καλά πίσω απ' τα γυάλινα
και παγωμένα προσωπεία τους
Ο όλεθρος για αυτούς είναι κάτι το μακρινό
περικυκλώνονται απο τις φλόγες της απελπισίας
- καίγονται - αλλά γελούν
Στην πραγματικότητα της στιγμής
κλείνουν τα μάτια και ζούν στο δικό τους
υπέροχο όνειρο
Αυτός είναι ο εφιάλτης τους
Ζουν σε ένα πάρτυ κηδείας.



 
Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Η τραγωδία της ζωής είναι μεγάλη
απόκρυφη και βασανιστική
κρυμμένη πίσω απ' τα σάβανα του θανάτου
Υπήρξες αληθινός
πνίγηκες στην πίκρα του ψέματος ΕΚΕΙΝΩΝ
Κρατήσου απ' τα τελευταία αληθινά σκαλοπάτια
του παραδείσου
πριν καταρεύσεις
και βρεθείς στον όλεθρο
Τα μαύρα ρούχα η έκφρασή σου
Αναπνέεις καθώς πνίγεσαι
Ελπίζεις καθώς πεθαίνεις
Νεκρή η ελπίδα σου
Το αλκοόλ το μοναδικό πράγμα
στην παράξενη και αποτεφρωμένη μοναξιά σου καθώς
κυλάει μέσα σου
Βλέπεις τον κόσμο που' χει γεννηθεί
στο μυαλό σου και μόνο
αλλά πεθαίνεις αβοήθητος
στην ψεύτικη και θολή
αλήθεια



 
ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΑΠΝΟΗΣ

Όπου και να γυρίσεις αυτό που θα αντικρύσεις είναι ψευτιά και ανειλικρίνεια
Προσωπεία πλαστά και ψεύτικα σε περιτριγυρίζουν
με το καρφωμένο χαμόγελο του Ιούδα
Έρχονται και παρέρχονται σε ταινία του βωβού κινηματογράφου
Στο τέλος της ταινιας αυτοί πρωταγωνιστές κι εσύ κομπάρσος
Κερδίζουν το όσκαρ διπλοπροσωπείας
κι εσύ παραμένεις με το προσωπείο της αρχαίας τραγωδίας
δακρύζοντας και γεμίζοντας μ' αλήθεια το ποτήρι του Διονύσου, του θεού σου
Χαραγμένες μορφές καίγονται στην κόλαση της ρουφιανιάς
Ο τροχός της τύχης γυρίζει υπέρ τους
Κάποτε θα πληρωθούν απ' τον ίδιο τους τον δημιουργό
Η σκιά της αδικίας πρέπει
να φωτιστεί.


ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ

Μακρύ μονοπάτι μοιάζει
δίχως τελειωμό καθώς
χαράζει
Στιγμές ανυπαρξίας και λύπης χωρίς
να φαίνονται τα χαρακτηριστικά
του νεκρού σημάντρου
και της σβυσμένης χαράς
Τα κοράκια αισθάνονται
τη μυρωδιά των κουφαριών που φλέγονται
απο το πείσμα της θολωμένης πέτρας
που σφράγισε τα στόματά τους
αλλά όχι και την ψυχή τους
Αναζήτηση αέρα
απο το αιμοραγούμενο πελαργό
τις τελευταίες του στιγμές όταν
αρχίζει να χάνει ύψος και να πέφτει μέσα
στο κούφιο πέλαγος
Μοιάζει με εμάς
που καταστραφήκαμε
βρίσκοντάς μας στα ερείπια μιας
κατεστραμένης και βυθισμένης στο ψέμα
πόλης.
Καθώς δακρύζω και κοιτάω με τα μάτια θολά εσένα
αγκάθι κοφτερό στην υπερηφάνεια του αύριο
και στη ανάσταση του χτές
Λες να τρελαίνομαι
είναι όμορφο συναίσθημα
Τελικά να μπορείς να ταξιδεύεις
με το νου σου
Να δεις να πνίγομαι στην αθωότητα
των παιδικών μου χρόνων
Μη ζητάς βοήθεια απο ανάπηρο και τυφλό προδότη
Νεκρή μου ύπαρξη της αμαυρωμένης μου
γέννησης
Δείξε μου το σημάδι στο λαιμό σου απο το ματωμένο
σκοινί της λύτρωσης.




1