Νάτοι οι νέοι!
Κάπoιο βάρος βαραίνει τους ώμους μας
Νάτοι οι νέοι!
Που ήταν τόσο καιρό!
Χτυπήσαμε τις πόρτες των πιο σκοτεινών θαλάμων της Κόλασης
Μας εξώθησαν στα πιο ακραία όρια
Μας έσυραν μέσα βαθιά
Είδαμε τους εαυτούς μας απο τα θεωρεία
Καθώς οι σκηνές επαναλαμβάνονταν
Είδαμε τους εαυτούς μας όπως δεν τους είχαμε δεί ποτέ
Ένα πορταίτο τραύματα κατάπτωση κι εκφυλισμό
Υποφέραμε και ποτέ μας δεν νιώσαμε ελεύθεροι
Που ήταν τόσο καιρό!
Πληγωμένοι- Οι καρδιές μας δεν πρόκειται να συνέλθουν ποτέ
Δεν μπορούμε ν' απαλλαγούμε απ' τον φόβο και την αγωνία της καταδίωξης
Οι τελετές αυτές φανέρωσαν τις πόρτες των αναζητήσεών μας
Άνοιξαν, έκλεισαν και βρόντηξαν στα μούτρα μας!
Που ήταν τόσο καιρό!