Μπορώ ακόμα να κάνω μαγεία με τα χέρια μου
αλλά τα ξόρκια μου σκορπίζουν πολύ εύκολα
και οι άνθρωποι που αναπολώ πεθαίνουν
μέσα σε λάμψεις απο ψυχρή φωτιά.
Είμαι σίγουρος ότι ποτέ δεν πέρασε απ' το νου σου
ότι θα ήμουν κάποιας αξίας
Θα τολμούσες τώρα να ανοίξεις τα μάτια σου
Θα τολμούσες να μου αντισταθείς τη στιγμή
του υπέρτατου θριάμβου μου;
Ήσουν αδύναμος κι εγώ σε έθρεψα
Ήσουν άρρωστος κι ήμουν κι εγώ άρρωστος μαζί σου
Υποσχέθηκες και υποσχέθηκα κι εγώ
Μίλησες κι εγώ άκουσα
Ξεχύλησες κι εγώ έτρεξα μαζί σου
Θα με πάρεις τώρα μέσα στη σιωπή;
Θα περιμένεις το πρώτο φώς;
Όταν ο ήλιος ανατείλει
εγώ θα έχω φύγει
θα έχω διαλυθεί μέσα στον σκληρό
πρωϊνό αγέρα
Θα έχω συγκεντρώσει τις αισθήσεις μου μέσα σ' ένα
στενό κύκλο γύρω απο το κορμί μου
Κάθε κύκλος, μια λίμνη σιωπής
Κάθε λίμνη, ένας μαγικός ρυθμος
Κάθε ρυθμός, ένα ακόμα ίχνος
μέσα στο μυστήριο ενός είδους που πεθαίνει.