Onlangs in een mailing list discussie werd ik uitgedaagd op een
voorstel van mij dat een paar van de ideeën die wij aan het
uitwisselen waren een basis zouden kunnen zijn voor een theorie
van spiritueel positieve kinderopvoeding. Met tegenzin, omdat ik
zelf geen kinderen heb, had ik besloten de uitdaging aan te nemen
- immers heeft gebrek aan kennis mij nooitt tegenhouden van een
mening te geven! Een lijst van 10 punten is eruit gekomen, die
later bijgewerkt zijn naar aanleiding van reacties van de groep.
Zelfs voordat zij kunnen praten, praat onophoudelijk met hen -
praat met Spirit in hen, Spirit begrijpt en onthoudt.
Als zij kunnen praten, luister goed naar wat zij te vertellen hebben -
stel vragen en doe mee aan hun fantasieën, met toevoeging
van jouw eigen bijdragen waar mogelijk en met identificatie van een
Spirit als dat kan. Geloof in hun visies als in die van jezelf. Nooit
zeggen "Dat kan niet zijn".
Op een bepaald ogenblik zullen zij een grote verzameling poppen
en/of knuffeldieren bij elkaar gebracht hebben - moedig ze
aan elk van deze een eigen persoonlijkheid te geven en op andere
manieren een fantasie te ontwikkelen rondom dit beestenspel.
Kijk uit naar tekens dat een Spirit de poppen gebruikt om te
communiceren met een kind op een manier waarbij het kind op zijn
gemak voelt, een behandel het dienovereenkomstig.
Wees altijd bewust van hun beste uiteindelijke belangen, als
onafhankelijke, creatieve, fantasierijke wezens te ontwikkelen en
niet alleen Nu mooie kinderen zijn.
Gedragsregels moeten hun oorsprong hebben in ethiek liever dan
in gezag - er moet nooit sprake zijn van "Omdat ik het zeg". Als
straf nodig is, wees vooral bewust van het uiteindelijke belang van
het kind dus, niets traumatisch, alles met een grote dosis genegenheid
opgediend.
Vermijd het voeren van je eigen Ik ("ons kind is beter dan die van de
buren") door niet hen altijd tenton te stellen om hun vaardigheiden met
bv. fluitspelen of netjes kleden (of telekinesis!) te laten zien - als zij iets willen
demonstreren zullen zij uit zichzelf daarmee voor de dag komen.
Voorzichtig leid ze uit de buurt van oorlogszuchtig speelgoed en
vermaak - een verbod zou misschien hun nieuwsgierigheid opwekken.
De klassieken zoals Alice in Wonderland en Winnie de Poeh zijn
vol fantasie en een positief geest - alhoewel Disney hen een beetje
overgenomen heeft, de originele boeken en tekeningen zijn nog
voorhanden (niets tegen Disney, het overgrote deel van zijn creaties
zijn voortreffelijk - ik zou naar Sneeuwwitje en Pinokkio duizenden keer
kunnen kijken!).
Probeer een manier te vinden dat zij veel tijd kunnen besteden met
kinderen van ongeveer hun eigen leeftijd, zie hoe zij ideeën van
"het mijne" en "het niet-mijne" ontwikkelen en hoe zij leren het bezit en
territorium van een ander te respecteren zonder dat van zichzelf
agressief te verdedigen.
Vooral (en vaak in de praktijk get moeilijkste) geef ze jouw TIJD
wanneer zij blijken er behoefte aan te hebben!