ยโสธร เป็นจังหวัดซึ่งแยกออกจากจังหวัดอุบลราชธานี เมื่อ พ.ศ. 2515  เป็นจังหวัดที่มีงานประเพณีเซิ้งบั้งไฟ  โดยจัดอย่างใหญ่โตทุกปี  ประมาณกลางเดือน 6 ด้วยความร่วมมือสนับสนุนของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย   ยโสธร  ห่างจากกรุงเทพฯ 531  กิโลเมตร  มีพื้นที่  4,161.7  ตารางกิโลเมตร  แบ่งการปกครองออกเป็น 8 อำเภอ  1 กิ่งอำเภอ  คือ อำเภอเมืองยโสธร  อำเภอมหาชนะชัย  อำเภอคำเขื่อนแก้ว  อำเภอเลิงนกทา  อำเภอกุดชุม  อำเภอป่าติ้ว  อำเภอค้อวัง  อำเภอทรายมูล  และกิ่งอำเภอไทยเจริญ

สถานที่ท่องเที่ยว

สวนสาธารณะพญาแถน    ตั้งอยู่ในเขตเทศบาลเมืองยโสธร  ริมถนนแจ้งสนิท  (ทางหลวงหมายเลข 23)  ภายในสวนพญาแถนมีลำน้ำเล็ก ๆ คดเคี้ยวล้อมรอบพื้นที่ 18 ไร่  บริเวณประกอบด้วยสวนไม้ดอกไม้ประดับ  สังคีตศาลานอกจากนี้ยังใช้เป็นที่จัดงานสำคัญ ๆ ของจังหวัด เช่น งานบั้งไฟ  แข่งเรือ  และงานสงกรานต์

วัดมหาธาตุ  ตั้งอยู่ภายในเขตเทศบาลเมือง  เป็นวัดคู่ยโสธรมาตั้งแต่สร้างเมือง  (บ้านท่าสิงห์เดิม)  โบราณสถานที่สำคัญในวัดมี 2 แห่ง  คือ พระธาตุยโสธร  และหอไตร

พระธาตุยโสธร    หรือพระธาตุอานนท์  ตั้งอยู่หน้าอุโบสถ  เป็นพระธาตุรุ่นเก่าที่สำคัญองค์หนึ่งในภาคอีสาน  เจดีย์เป็นทรงสี่เหลี่ยม  ส่วนยอดคล้ายพระธาตุพนม  ภายในพระธาตุบรรจุอัฐิธาตุของพระอานนทฺ์  การก่อสร้างได้รับอิทธิพลศิลปะลาวที่นิยมสร้างขึ้นเมื่อปลายสมัยกรุงศรีอยุธยาถึงต้นรัตนโกสินทร์  ทางวัดจะจัดให้มีงานสมโภชพระธาตุอานนท์ขึ้นเป็นประจำทุกปีในเดือนมีนาคม

หอไตร    เป็นที่เก็บคัมภีร์ใบลานของวัด  ตั้งอยู่ตรงกลางสระทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของพระธาตุ  แผนผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า  ลักษณะแบบหอไตรภาคอีสานทั่วไป  มีทางเดินโดยรอบติดกันใต้ชายคา  บริเวณนี้เป็นที่เก็บรักษาตู้พระธรรม  หีบพระธรรม  เสลียงชั้นวางคัมภีร์  ซึ่งนำมาจากเวียงจันทน์ ที่ซุ้มประตูและบานประตู ไม้สลักลวดลายเครือเถาลงรักปิดทองอย่างสวยงาม  มีลวดลายการตกแต่งฝาผนัง  ซึ่งเป็นลักษณะผสมแบบภาคกลาง  ทำให้กล่าวได้ว่า  หอไตรน่าจะสร้างขึ้นประมาณสมัยราชกาลที่ 4-5  แห่งกรุงรัตนโกสินทร์

หาดทรายแม่น้ำชี    เป็นหาดทรายธรรมชาติริมฝั่งแม่น้ำชี  ห่างจากตัวอำเภอเมืองยโสธร  1 กิโลเมตร  สภาพของหาดเป็นหาดทรายขาว  เกิดจากการลดของระดับน้ำในแม่น้ำชี  ระหว่างเดือนธันวาคมถึงพฤษภาคม  ประชาชนในเขตจังหวัดยโสธร  และข้างเคียงจะใช้เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ  เพราะหาดทรายขาวแห่งนี้มีความยาวประมาณเกือบ 2 กิโลเมตร  บริเวณชายหาดจะมีบรรดาร้านค้าขายอาหารพื้นเมือง  เช่น ปลาเผา  ไก่อบฟาง  ส้มตำ  กุ้งแม่น้ำ  ฯลฯ

พระธาตุก่องข้าวน้อย    เป็นเจดีย์เก่าสมัยขอม  ตั้งอยู่ในทุ่งนา  ตำบลตาดทอง  เขตอำเภอเมืองยโสธร  ไปตามเส้นทางยโสธร-อุบลราชธานี  (หมายเลข 23)  8 กิโลเมตร  ประมาณหลักกิโลเมตรที่ 196-197  แยกซ้ายประมาณ 1 กิโลเมตร  มีพระพุทธรูปก่อด้วยอิฐประดิษฐานอยู่  ซึ่งชาวบ้านนับถือว่าศักดิ์สิทธิ์  ในเดือน 5 จะมีพิธีสรงน้ำพระและเชื่อกันว่าถ้าไม่สรงฝนจะแล้ง     ที่บ้านตาดทองแห่งนี้  เมื่อกลางปี พ.ศ. 2523  กรมศิลปากรได้ดำเนินการขุดค้นเรื่องราวของมนุษย์สมัยก่อนประวัติศาสตร์ ได้ขุดพบโครงกระดูกมนุษย์สมัยก่อนประวัติศาสตร์และภาชนะลายเขียนสีแบบบ้านเชียง  กรมศิลปากรกำลังดำเนินการจัดตั้งอุทยานก่อนประวัติศาสตร์ขึ้นที่บ้านตาดทอง

หมู่บ้านศรีฐาน    อยู่ในเขตอำเภอป่าติ้ว  ห่างจากตัวเมืองยโสธร  ประมาณ 20 กิโลเมตร  ตามเส้นทางยโสธร-อำนาจเจริญ  (หมายเลข 202)  ระหว่างหลักกิโลเมตรที่ 18-19  แยกขวาเข้าไปอีก 3 กิโลเมตร  เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ชาวบ้านแทบทุกครัวเรือนมีอาชีพหลังฤดูทำนา  คือ ทอผ้าและทำหมอนขิต  ซึ่งนักท่องเที่ยวน่าเดินทางไปชม  และซื้อหมอนขิตเป็นของที่ระลึกด้วย

หมู่บ้านทุ่งนางโอก  (จักสานไม้ไผ่)  ตั้งอยู่บ้านทุ่งนางโอก  ตำบลทุ่งนางโอก  อำเภอเมืองตามเส้นทางหลวงแผ่นดินหมายเลข  2169  ตามเส้นทางยโสธร-ทรายมูล-กุดชุม  ระหว่างหลักกิโลเมตรที่ 6-7  แยกซ้ายมือเป็นทางลูกรังอย่างดีประมาณ  700 เมตร  หมู่บ้านดังกล่าวมีชื่อเสียงในการจักสานไม้ไผ่   เป็นผลิตภัณฑ์กระติบข้าว  ภาชนะนึ่งข้าวเหนียว (หวด)  และผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกจักสานไม้ไผ่

หมู่บ้านนาสะไมย    เป็นหมู่บ้านที่มีชาวบ้านทุกหลังคาเรือน  ทำเครื่องจักสานกัน  ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นกระติบใส่ข้าวของชาวอีสาน  นอกจากนั้นแล้ว  ยังมีการแกะสลักไม้ประดู่ลวดลายไทยฝีมือประณีต  การทำหัตถกรรมเหล่านี้เป็นอาชีพเสริมของชาวบ้าน  ซึ่งว่างเว้นจากการทำนา  บ้านนาสะไมย  อยู่ห่างจากจังหวัดยโสธร  ประมาณ 15 กม.  เส้นทางยโสธร-กุดชุม  ถึงบ้านทุ่งแต้แล้วเลี้ยวขวาเข้าไปอีก 7 กิโลเมตร

ภูทางเกวียน      เป็นภูเขาลูกหนึ่งของเทือกเขาภูพาน  ห่างจากอำเภอกุดชุม  จังหวัดยโสธรไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ  ประมาณ 24 กิโลเมตร  โดยอาศัยเส้นทางโครงการเร่งรัดพัฒนาชนบทจังหวัด  และห่างจากตัวเมืองยโสธรประมาณ 60 กม. ลักษณะเป็นภูหินดาน  บนสันภูเขาสามารถมองเห็นทิวทัศน์อันงดงามของแมกไม้เบื้องล่าง  ความเขียวขจีของภูเขาลูกอื่น ๆ  ตลอดจนหน้าผาอันสูงชันของ  "ภูน้อย"  ด้านทิศตะวันออก  เหตุที่เรียกว่า "ภูทางเกวียน"  เนื่องจากบนภูเขาลูกนี้มีร่องหินเป็นรอยขนานกันไป  2 ร่อง  ห่างกันไปประมาณความกว้างของเกวียน  เมื่อสุดทางของร่องหินจะเป็นสันนูนขึ้นขนานกันไป  ปรากฏเป็นรูปเหมือนรอยเกวียน  นอกจากนี้ตามซอกหินหลายแห่ง  มีพระพุทธรูปเก่าแก่ประดิษฐานอยู่

ภูถ้ำพระ    ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของหมู่บ้านกุดแห่  หรือกุดแห  ตำบลกุดเชียงหมี  ห่างจากอำเภอเลิงนกทา  12 กิโลเมตร  ตามทางหลวงหมายเลข 212  และห่างจากอำเภอเมือง 85 กิโลเมตร  ที่เรียกว่า "ภูถ้ำพระ"  เนื่องจากมีพระพุทธรูปอยู่ในถ้ำจำนวนมาก  ล้วนแต่เป็นพระพุทธรูปโบราณอันศักดิ์สิทธิ์ทั้งสิ้น  บนเขาลูกนี้นอกจากจะมีบรรยากาศร่มรื่นไปด้วยป่าไม้หนาทึบแล้ว  บริเวณโดยรอบยังมีถ้ำอื่น ๆ อีก  อาทิ ถ้ำเค็ง  ถ้ำชูซวง  ถ้ำเกลี้ยง  และถ้ำพรหมบุตร

บ้านสงเปือย    ตั้งอยู่ตามทางหลวงหมายเลข 23 ยโสธร-อุบลราชธานี  เป็นระยะทาง 21 กิโลเมตร  ถึงอำเภอคำเขื่อนแก้ว  แล้วแยกขวาเข้าไปอีก 5.5 กิโลเมตร  สิ่งที่น่าสนใจของหมู่บ้านมี

พระพุทธรูปใหญ่    เป็นพระประธานในพระอุโบสถวัดสงเปือยถือเป็นพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์องค์หนึ่ง     มีอายุไม่ต่ำกว่า 200 ปี

เจดีย์บรรจุดินจากสังเวชนียสถาน    เดิมเป็นเจดีย์เก่าอายุประมาณ 200 ปีขึ้นไป  ได้ต่อเดิมใหม่ในปี พ.ศ. 2498  โดยจอมพลแปลก  พิบูลย์สงคราม

รอยพระพุทธบาทจำลอง    จัดสร้างขึ้นโดยจอมพลแปลก  พิบูลย์สงคราม  ในวันสงกรานต์ทุกปีจะมีประชาชนมาสรงน้ำ เป็นจำนวนมาก

พิพิธภัณฑ์ของโบราณ    เป็นพิพิธภัณฑ์ที่เก็บรวบรวมของโบราณซึ่งเก็บ  และขุดมาได้จากเมืองเตยเมืองเก่าสมัยขอม

ซากเมืองโบราณแดงเมืองเตย    อยู่ทางทิศใต้ของหมู่บ้านสงเปือย  ลงไปประมาณ 1 กิโลเมตร  ภายในบริเวณมีซากวัด  สระน้ำ  และกำแพงเมือง  สันนิษฐานได้ว่าเป็นที่ตั้งของชุมชนโบราณสมัยเจนละ-ทวาราวดี  ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 12

กู่จาน    ตั้งอยู่ที่บ้านงิ้ว  ตำบลกู่จาน  ห่างจากอำเภอคำเขื่อนแก้ว  ไปทางทิศตะวันออก  12 กิโลเมตร  เป็นถนนลูกรัง  ตามตำนานเล่าว่า  กู่จานมีมาตั้งแต่ครั้งสร้างพระธาตุพนม  จังหวัดนครพนม

ชีหลง    แหล่งอนุรักษ์พันธุ์ปลาธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อมชีหลงเป็นลำน้ำสาขาแม่น้ำชี  มีต้นกำเนิดอยู่ที่บ้านกุดกุง  อ.คำเขื่อนแก้ว  ไหลลงสู่แม่น้ำชีฝั่งซ้าย  ที่บ้านเหล่าใหญ่  ต.ม่วง  อ.มหาชนะชัย  เป็นระยะทางยาวประมาณ 25 กม.  เป็นลำน้ำที่มีอาหารธรรมชาติเป็นจำวนมาก  และเป็นที่อยู่อาศัยของพันธุ์ปลาธรรมชาติกว่า 60 ชนิด

สถานีประมงน้ำจืดจังหวัดยโสธร    มีเนื้อที่ทั้งสิ้น 321 ไร่  ตั้งอยู่ตามทางหลวงหมายเลข  2083   ระหว่างอำเภอคำเขื่อนแก้ว-มหาชนะชัย  ตรงข้ามกับวิทยาลัยเกษตรกรรมยโสธร  ภายในบริเวณสถานีฯ มีอาคารแสดงพันธุ์ปลาต่าง ๆ พร้อมรายละเอียดของพันธุ์ปลาแต่ละชนิด  มีบ่อสำหรับเพาะและขยายพันธุ์ปลา  นับเป็นแหล่งศึกษาและอนุรักษ์พันธุ์ปลาน้ำจืดและเพาะขยายพันธุ์ปลาสู่ลำน้ำธรรมชาติที่สำคัญแห่งหนึ่ง

รอยพระพุทธบาทจำลอง    ที่บ้านหนองยาง  ตำบลหัวเมือง  อำเภอมหาชนะชัย  อยู่ห่างจากอำเภอไปทางทิศตะวันตก ประมาณ 6 กิโลเมตร  ตามทางหลวงหมายเลข 2083  รอยพระพุทธบาทจำลอง  นับเป็นโบราณวัตถุอันล้ำค่าของจังหวัด  ในบริเวณเดียวกันยังมีพระพุทธรูปปางนาคปรก  และศิลาจารึกทำด้วยศิลาแลง  มีตัวอักษรบันทึกไว้ว่าโบราณวัตถุทั้ง 3 สิ่งนี้  นำมาจากอยุธยา  เมื่อปี 1378  จะมีการนมัสการรอยพระพุทธบาทขึ้นในระหว่างเดือนมีนาคม-เมษายนของทุกปี

เทศกาล - งานประเพณี

สถานที่พัก

 รหัสทางไกล  045

   เจ.พี.เอ็มเมอรอล  โฮเต็ล  36  ถนนประปา  อำเภอเมือง โทร.  724847-5  จำนวน  120  ห้อง  ราคา  1,200-3,000  บาท   

   นศนคร  143  ถนนอุทัยรามฤทธิ์  อำเภอเมือง  โทร.  711476, 712662  จำนวน  48  ห้อง  ราคา  180-600  บาท

   อาร์.พี.แมนชั่นปาร์ค  275  ถนนประชาสัมพันธ์  อำเภอเมือง  โทร.  712235-6  จำนวน  56  ห้อง  ราคา  700-1,600  บาท

การเดินทาง

    รถยนต์   ใช้ทางหลวงหมายเลข  1 (ถนนพหลโยธิน)  ถึงจังหวัดสระบุรี จึงเลี้ยวขวาเข้าทางหลวงหมายเลข  2 (ถนนมิตรภาพ)  ผ่านจังหวัดนครราชสรมา ไปทางอำเภอพิมาย  ผ่านอำเภอหนองสองห้อง  และอำเภอบ้านไผ่  จังหวัดขอนแก่น  แล้วจึงแยกเข้าทางหลวงหมายเลข  23  ผ่านอำเภอบรบือ  จังหวัดมหาสารคาม  และจังหวัดร้อนเอ็ด  อำเภอธวัชบุรี  อำเภอเสลภูมิ  แล้วจึงถึงจังหวัดยโสธร  รวมระยะทางประมาณ  531  กิโลเมตร  ใช้เวลาเดินทาง  7  ชั่วโมง