|
|
|
สถานที่ประดิษฐาน พระอุโบสถ วัดศรีบุญเรือง ตำบลในเวียง อำเภอเมือง จังหวัดแพร่ |
|
พุทธลักษณะ ศิลปะเชียงแสน ปางมารวิชัย ขนาด หน้าตักกว้าง ๑.๙๓ เมตร สูง ๒.๕๘ เมตร วัสดุ ปูนปั้น ลงรักปิดทอง |
|
พระพุทธศรีบุญโญภาสเป็นพระประธานในพระอุโบสถวัดศรีบุญเรืองมาเป็นเวลาเนิ่นนาน โดยไม่ปรากฏหลักฐานที่แน่ชัดว่าใครเป็นผู้สร้าง สร้างในสมัยใดหรือมาประดิษฐานอยู่ ณ วัดนี้เมื่อใด หากพิจารณาจากสภาพแวดล้อม วัดศรีบุญเรืองนี้มีลักษณะที่เชื่อได้ว่าน่าจะสร้างขึ้นในสมัยเดียวกับที่สร้างกำแพงเมืองแพร่ ซึ่งตามตำนานเมืองเหนือบอกไว้ว่าพ่อขุนหลวงพลได้อพยพผู้คนจากเชียงแสนมาสร้างเมืองขึ้น ที่ริมฝั่งแม่น้ำยมซึ่งก็คือเมืองแพร่นี้เมื่อราว ๖๐๐ ถึง ๗๐๐ ปีมาแล้วทั้งตำนานพื้นบ้านที่เล่าสืบกันมาก็ระบุว่าหมู่บ้านสีลอ ซึ่งเป็นที่ตั้งวัดศรีบุญเรืองนี้เป็นหมู่บ้านของผู้คนที่อพยพมาจากเชียงแสน เรื่องราวต่าง ๆ เหล่านี้บอกให้เราทราบได้เลา ๆ ว่า วัดศรีบุญเรืองซึ่งเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธศรีบุญโญภาส อาจเป็นวัดที่เก่าแก่คู่มากับเมืองแพร่ตั้งแต่แรกสร้างเมืองประการหนึ่ง กับคนเมืองแพร่ในระยะแรกสืบเชื้อสายมาจากทางเชียงแสน ซึ่งก็สอดคล้องต้องกันกับพุทธลักษณะขององค์พระที่เป็นศิลปเชียงแสน และก็อาจจะเป็นไปได้ที่พระพุทธศรีบุญโญภาสจะประดิษฐานอยู่ ณ วัดนี้มาตั้งแต่แรกสร้าง พระพุทธศรีบุญโญภาสเป็นพระปฏิมาที่เคารพนับถืออย่างยิ่งในหมู่ชาวเมือง มีคนไม่น้อยที่เชื่อว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือ เทพยดาสถิตย์รักษาองค์พระอยู่ดังมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับมีผู้กระทำสิ่งที่ขาดความเคารพ ก็ปรากฏเหตุอัศจรรย์ขึ้นจนต้องมีการขอขมาลาโทษพระพุทธรูปกันอยู่บ่อยครั้ง |
