สถานที่ประดิษฐาน    พระวิหารพระพุทธไสยาสน์

                                วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม  ราชวรมหาวิหาร

                                ท่าเตียน  กรุงเทพมหานคร

พุทธลักษณะ             ศิลปะรัตนโกสินทร์

                                ปางไสยาสน์

                                ขนาดยาว  ๙๐ ศอกหรือ ๑ เส้น ๒ วา ๒ ศอก

                                วัสดุ  ก่ออิฐถือปูน  ลงรักปิดทอง

 พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว  เป็นพระมหากษัตริย์ที่ใฝ่พระทัยในทางพุทธศาสนาอย่างยิ่งพระองค์ทรงสร้าง และบูรณปฏิสังขรณ์ศิลปวัตถุและสิ่งก่อสร้างที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาไว้เป็นจำนวนมากมายคราวหนึ่งทรงพระดำริว่า  ได้ทรงสร้างพระปางต่าง ๆ ไว้ตามวัดวาอารามทั้งหลายหลายต่อหลายปางแล้วยังขาดพระพุทธไสยาสน์  หรือพระนอน  จึงโปรดฯ  ให้สร้างพระพุทธไสยาสน์ขึ้นที่วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม  โดยขยายพื้นที่วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามออกมา  สร้างพระวิหารพระพุทธไสยาสน์ลงในอาณาบริเวณที่เคยเป็นวังกรมหลวงนรินทรเทวี  (พระองค์เจ้ากุ)

        พระพุทธไสยาสน์องค์นี้จัดเป็นพระพุทธรูปที่ได้รับยกย่องว่า  งามเป็นเอกในกระบวนพระนอนขนาดใหญ่  โปรดฯ  ให้กรมหมื่นภูมินทรภักดีซึ่งทรงกำกับกรมช่างสิบหมู่อยู่ในเวลานั้นเป็นผู้ทรงกำกับการ  ก่อสร้างโดยโปรดฯ ให้จำหลักลายมงคล ๑๐๘ ประดับมุกที่พื้นพระบาทของพระไสยาสน์เพื่อให้ถูกต้องตามตำรามหาปุริส  ลักษณะจัดเป็นงานประดับมุกที่แสดงฝีมือช่างอันสูงส่งในสมัยรัชกาลที่ ๓ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์

        กล่าวกันว่าหากจะชมความงามของพระไสยาสน์องค์นี้ให้ยืนดูจากเบื้องพระบาทจะมองเห็นพระเกตุจรดเพดาน   พระพักตร์งามจับตาจับใจเป็นอย่างยิ่ง