ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชได้มีการอัญเชิญ พระพุทธรูปจากหัวเมืองเหนือลงมายังกรุงเทพฯจำนวนมาก ในจำนวนนั้นมีพระพุทธรูปปางมารวิชัยสององค์ที่เชิญมาจากวัดร้างแห่งหนึ่งของสุโขทัยด้วยกัน  มีนามคู่กันว่าพระชินราชและพระชินศรี  เมื่อบูรณะซ่อมแซมเสร็จ ได้พระราชทานพระบรมธาตุบรรจุ  แล้วโปรดฯ  ให้ประดิษฐานไว้ ณ วัดพระเชตุพนฯ ทั้งสององค์  โดยพระชินราชประดิษฐานที่วิหารด้านทิศใต้มุขหน้า  ส่วนพระชินศรีนั้นโปรดฯให้สร้างพญานาคเจ็ดเศียรขดสี่ชั้น เป็นพุทธบัลลังก์แผ่พังพานใต้ร่มจิกประดิษฐานไว้ ในพระวิหาร  ต่อมาจึงย้ายไปที่พระวิหารด้านทิศตะวันตกมุขหน้า

    พระพุทธชินศรีองค์นี้คงจะมีพุทธลักษณะที่งามเด่นบางประการในกระบวนพระพุทธรูปทั้งหมด ที่มีบันทึกว่าได้เชิญลงมาถึง ๑๒๔๘  องค์จึงได้รับเลือกจากให้มาประดิษฐาน ณ วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามซึ่งเป็นวัดสำคัญของรัชกาลนั้น ทั้งยังทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ  ให้ซ่อมแปลงต่อเติมเป็นพระพุทธรูปปางนาคปรกและประดิษฐานไว้ในที่สำคัญเช่น พระวิหารอีกด้วย

    ในสมัยรัชกาลที่ ๔ โปรดฯให้บูรณะและถวายพระนามว่าพระพุทธชินสีห์มุนีนาถ  อุรคอาสนบัลลังก์ อุทธังทิศภาคนาคปรก ดิลกภพบพิตร นับเป็นพระพุทธรูปสุโขทัยที่มาได้รับการ "แปลง" ทั้งนามและปางในสมัยรัตนโกสินทร์