อาชีพง่ายๆ ไม่ต้องลงทุนมาก
1. อาชีพขายน้ำใบบัวบก
อาชีพนี้ ทำรายได้ดี คนอายุมากๆ นิยมรับประทานเพราะชุ่มคอ ชื่นใจ ต้นบัวบกขึ้นเองตามธรรมชาติ การขายมีทั้งแบบรถเข็น เร่ขาย ขายอยู่กับที่ และยังเชื่อกันว่าทานแก้ร้อนในได้ด้วย
การทำน้ำใบบัวบก -นำต้นบัวบกมาล้างให้สะอาดแล้วนำมาหั่นหรือตัดเป็นท่อน
-บดหรือโขลกหรือปั่นให้ละเอียดเติมน้ำสะอาด แล้วกรองด้วยผ้าขาวบางที่สะอาด 2 - 3 ครั้ง
ก็จะได้น้ำใบบัวบกที่ดื่มอย่างสะอาดและชื่นใจ มีประโยชน์ในการบริโภค
2. อาชีพขายน้ำนมถั่วเหลือง หรือ น้ำเต้าหู้
น้ำนมถั่วเหลืองหรือน้ำเต้าหู้ มีขายทั่วไป ส่วนมากใส่รถเข็น ขายกันในย่านชุมชน คนจีน คนไทยนิยมบริโภค เพราะถั่วเหลืองให้โปรตีนสูงใช้แทนเนื้อสัตว์ได้ ช่วยเสริมสร้างบำรุงร่างกายให้
แข็งแรง ดื่มได้ทั้งเด็ก ผู้ใหญ่
การทำน้ำนมถั่วเหลือง-นำเมล็ดถั่วเหลืองไปล้างให้สะอาดแล้วแช่ไว้นานประมาณ 12 ชั่วโมง ล้างเอาเปลือกออกให้หมดแล้วนำไปโม่
-เมื่อโม่เสร็จก็กรองด้วยผ้าขาวบางที่สะอาดหลายๆ ครั้ง จนไม่มีกากเหลืออยู่เลย เติมน้ำในอัตราส่วน 1: 10 แล้วต้มให้เดือด
-ข้อควรคำนึงในการประกอบอาชีพนี้ คือ การเลือกทำเลที่เหมาะสม ความสะอาดและความปลอดภัย การบรรจุภาชนะที่สะอาดและสะดวกแก่การนำกลับบ้านและการเก็บ
รักษา การบริการที่ประทับใจลูกค้า การตรงต่อเวลาหรือขายประจำ ณ สถานที่เดิมและในช่วงเวลาเดิม
-ลักษณะการขาย ทำได้ทั้ง ขายประจำที่ เร่ขาย ขายส่งตามโรงเรียนหรือสถานที่ทำงาน
3. อาชีพขายอาหาร
ในสังคมที่ผู้คนกำลังเร่งรีบทำงานและใช้เวลาอยู่นอกบ้านเป็นส่วนใหญ่ โอกาสที่จะเตรียมหรือปรุงอาหารเองเพื่อรับประทานมีน้อย หรือไม่มีเลย การซื้ออาหารสำเร็จรูปมารับประทานในบ้าน
หรือไปรับประทานนอกบ้าน จึงเป็นที่นิยมกันมากในปัจจุบัน
การนำอาหารสดมาปรุงและแต่งรสชาติจนเป็นอาหารสำเร็จรูปและขายจึงเป็นอีกช่องทางหนึ่งของการประกอบอาชีพ
ลักษณะการขาย- ทำได้ 2 อย่าง คือ ขายประจำและเร่ขาย
ปัจจัยในการทำการขายอาหารนั้น ขึ้นอยู่กับ ทุน ประเภทของอาหาร ความสามารถในการจัดการ การจัดบรรยากาศการขาย มารยาทของคนขาย การต้อนรับของคนขาย รสของอาหาร
ข้อสำคัญ-ผู้ประกอบอาชีพขายอาหารต้องเป็นคนยิ้มแย้มแจ่มใส เอาใจลูกค้า อดทน มีความกระตือรือร้น รักความสะอาด ช่างสังเกต มีความสุภาพ พร้อมทั้งต้องทำอาหารได้อร่อย สะอาด
ปลอดภัย ไม่เป็นโรคที่สังคมรังเกียจ
-การจะทำให้อาชีพให้ก้าวหน้า ควรคำนึงถึงสภาพแวดล้อม คือทำเลที่เหมาะสม เช่น ตลาด ย่านการค้า เป็นต้น
แหล่งวิทยาการที่จะให้ความรู้เรื่องอาหาร เช่น โรงเรียนสารพัดช่าง ศูนย์การศึกษานอกโรงเรียน โรงเรียนฝึกวิชาชีพของเอกชน สถานประกอบอาชีพขายอาหารด้วยการสมัครเป็นลูกมือของ
ผู้ประกอบการ สมาคม มูลนิธิ ชุมนุมทางอาชีพ ฯลฯ