.

OBŁOIDA

.

O Obłoju, bohaterze,

Niedźwiedź to potężne zwierzę

Ale Jas nasz jednym palcem

Wnet pokonał zwierza w walce!

.

Ref.:

Bohaterze nasz, Oh, Obłoju!

Bohaterze nasz, Oh, Obłoju!

Bohaterze nasz!

.

Gdy na krucjatę wyrusza,

Lsni mu się na plecach kusza

Saracenów krwi złakniony

Jeruzalem wyzwolony!

.

Ref.

.

Na rumaku Śnieżnobiałym,

Dzielnym i w bojach wytrwałym

Dokona on czynów wiele.

Pilnuj go stróżu aniele!

.

Ref.

.

Poprzez lasy, między wzgórza

Pędzi, leci on jak burza

Z mieczem w górę uniesionym,

Włosem ciemnym i zmierzwionym

.

Ref.

.

Tutaj głowa, tutaj ręka,

Tu opadła komu szczęka

Krew się leje, mózg wypływa,

Jemu krzepy nie ubywa!

.

Ref.

.

Lecz go Mojra przekresliła,

Strzała mu serce przeszyła

Upadając czynił gest:

"Morire humanum est"

.

Ref.

.

Jego zewłok krwią zbroczony

Świat w żałobie pogrążony

Nikt mu łez ni módł nie skąpił,

Więc nasz Obłój wniebowstąpił

.

Ref.

.

Wszystko co wyżej spisane

Zostało z palca wyssane,

Więc nie wierzcie w to dzieciaki

I nie idźcie w jego szlaki

.

Ref.:

Przestrzegamy Was lojalnie!

Przestrzegamy Was lojalnie!

Przestrzegamy Was!