Particularidade | Exemplo |
O A final quando não é tônico geralmente se pronuncia Ô: | L'Occitania = L'Occitanio |
O O geralmente se pronucia U: | Lo Monde = Lu Munde |
O V geralmente se pronuncia B no inicio e meio das palavras: | a vòste = a bóste; alavetz = alabéts |
O V final se pronuncia P: | que'vs disi = quép disi; que s'esmav = qué s'esmap |
O B final se pronucia P: | dab la grand-mair = dap la grand-mai |
O N final geralmente não é pronunciado: | Lo pan = lu pá; tanben = tabé |
O R final geralmente não é pronunciado: | tribalhar = tribalhá |
O H inicial é aspirado: | Lo huec = Lu rruêc |
O HR é pronunciado como um R forte (como o R gaúcho): | Lo hrair = lu Rair; lo hroment = lu Rumént |
O J admite pronuncias diversas: ou J como em português ou Y: | juen = yuen ou juén |
O U se pronuncia com o U em francês: | Lua = "Lune" |
O RR é pronunciado com um R fornte (como o R gaúcho): | La pamparra = La pampaRa |
O Th final admite várias pronúncias. No Béarn a mais comum é o "T mouillé": | Lo cotèth = lu cutéty |
O LH se pronuncia exatamente como em português: | triabalhar = tribalhá |
O NH se pronuncia exatamente como em português: | nhacar = nhacar |
O SH se pronuncia como CH: | adishatz = adichats |
| |
O acento agudo fecha a vogal: | béver = bêver |
O acento grave abre a vogal: | còp = cóp |