Cm                                                                     Bb
Ο Γουίλλι ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί
                                                  G7              Cm
Όταν απ'  την βάρδια του την βραδινή σχολούσε
                                                                        Bb
Στην κάμαρα μου ερχότανε γελώντας να με βρει
                                                    G7                Cm
Κι ώρες πολλές για πράγματα περίεργα μου μιλούσε

Μου 'λεγε πως καπνίζουνε στ'  Αλγέρι το χασίς
και στο Αντεν πως χορεύοντας πίνουν την άσπρη σκόνη
Κι έπειτα πως φωνάζουνε και πως μονολογούν
όταν η ζάλη μ'  όνειρα περίεργα τους κυκλώνει

Μου 'λεγ' ακόμα οτ' είδε αυτός  μια νύχτα που ' χε πιε
πως πάνω σε άτι εκάλπαζε στην πλάτη της θαλάσσης
και πίσωθε του ετρέχανε γοργόνες με φτερά
Σαν πάμε στο Αντεν μου 'λεγε και συ θα δοκιμάσεις

Εγώ γλυκά του χάριζα και λάμες ξουραφιών
και του 'λεγα πως το χασίς τον άνθρωπο σκοτώνει
Και τότε αυτός συνήθιζε γελώντας τρανταχτά
με το ' να χέρι του ψηλά πολύ να με σηκώνει

Μες στο τεράστιο σώμα του είχε μια αθώα καρδιά
κάποια νυχτιά μέσα στο μπαρ Ρετζίνα στην Μαρσίλια
Για να φυλάξει εμέναν από έναν Ισπανό
Έφαγε αυτός μια αδειανή στην κέφαλη μποτίλια

Μια μέρα τον αφήσαμε στεγνό απ' τον πυρετό
Πέρα στην άπω ανατολή να φλέγεται να λιώνει
Θεέ των μαύρων, τον καλό συχώρεσε Γουίλλ
Και δώστου εκεί που βρίσκεται λίγη απ'  την άσπρη σκόνη